Duyduğu kodla Asır'ın aklı durdu.Rakamları içinden tekrar ediyordu.Mümkün olabilir miydi?
Bu tür kodları kendilerde çok kullanıyordu.Nasıl oluşturulduğunu,içeriğinde ne olduğunu biliyordu.
Rakamların harf karşılığını birleştirince ortaya babasıyla aralarındaki gizli parola çıkıyordu. "Kesinlikle babam!"diye geçirdi içinden nefes nefese.Buzdan kaleleri sarsılırken içine doğru akıyordu gözyaşları.Bunu Zoya'ya asla söylemeyecekti.Kızın suçlu hissetmesini istemiyordu.Yüreğine iğne iğne bir şeyler batarken,içi mahşer dışı tenha bir tezata hapsoldu benliği.Yüzünde içindeki yangını gösteren en ufak bir mimik yoktu.İnsan üstü çabalarıyla gelmişti bu seviyeye."Babacığım 'Acı dostumuz!'diye fısıldardın beni çalıştırırken,parolamıza sıkı sıkı sarıldım ve acıyı kendime dost edindim."diye düşündü içi
