อุ้มเธอขึ้นสวรรค์

เห็นแก่ตัวและเลวสุดก็คุณโตกเนี่ยแหละค่ะ

แสงหล้ามองจ้องตาหลานชายกลับแล้วถอนหายใจแรงออกมา

เฮ้อ!

นางบังคับได้ทุกคน แต่กับหลานชายคนเดียวกลับบังคับและสั่งอะไรไม่ได้สักอย่าง และที่ขันโตกเป็นแบบนี้เพราะนางรักและเลี้ยงมาอย่างตามใจเอง เพราะอยากชดเชยให้หลานชายที่ไม่มีพ่อกับแม่เหมือนคนอื่น และนางผิดเอง ผิดที่ปลูกฝังนิสัยเสียๆ แบบนี้ให้หลาน เพราะรักหลานมากจึงทำให้เป็นคนหยาบกระด้างเห็นแก่ตัวแบบนี้

“อย่ากลืนน้ำลายตัวเองก็แล้วกัน ย่าจะสมน้ำหน้าและจะไม่ยื่นมือเข้าไปช่วย แต่จะสนับสนุนให้หนูหยกมีผัวใหม่ทันทีที่คลอดเหลนย่า”

“เชิญเลยครับย่า เชิญตามสบาย จะไปใส่ตะกร้าล้างน้ำยัดให้คนรวยๆ ที่ไหนก็เชิญ โตกเกลียดยัยนั่นจะตายไป เนี่ยแค่ทำลูกโตกยังฝืนๆ เลยครับ” ปากพูดออกมาเหมือนไม่แคร์แต่ในใจกลับกังวลเรื่องในอนาคต เขาไม่ต้องการให้ร่างขาวๆ เต้าใหญ่ๆ และเสียงครางหวานๆ ของหงส์หยกไปดังอยู่ใต้ร่างผู้ชายคนไหนทั้งนั้นนอกจากเขา ‘เธอเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้นหงส์หยก’ พึมพำในใจ แล้วทานข้าวต่อไม่สนใจจะพูดโต้ตอบย่าอีก ไม่ว่าท่านจะพูดอะไรออกมาก็ตาม

“ระวังเถอะ สักวันจะกลืนน้ำลายตัวเองแทบไม่ทัน แล้วคลานเข่ามาขอร้องให้ย่าช่วย คอยดูเถอะตาโตก” นางเอ่ยอย่างมั่นใจแล้วไม่สนใจจะพูดต่ออีก และตอนนี้ก็อดสงสารหงส์หยกไม่ได้ จึงเรียกเด็กรับใช้มาสั่งให้ขึ้นไปดูหญิงสาวบนห้องของหลานชายว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง

“หลานในไส้ก็ไม่ใช่ จะห่วงเยอะไปไหนก็ไม่รู้” ขันโตกพึมพำแผ่วเบาแต่คนแก่หูดีได้ยินชัดทุกคำ

“จะในไส้หรือไม่ในไส้ย่าก็เลี้ยงมาแต่เด็ก ย่ารักของย่า และย่าก็รักโตกมากเหมือนกัน ถึงปล่อยให้เราทำแบบนี้กับคนดีๆ อย่างหนูหยก”

หึหึ

“ครับ ผมมันเลว แต่ยังไงผมก็จะมีเหลนให้ย่าได้อุ้มเร็วๆ นี้แหละครับ และรับรองว่าไม่ผิดหวังแน่นอน อยากอุ้มเหลนผมก็ทำให้อย่างน้อยผมก็เป็นหลานที่ดีอยู่นะครับ”

“อือ พ่อหลานคนดี พ่อหลาน...”

“คุณย่าคะ คุณย่าคะ แย่แล้วค่ะ” แสงหล้ายังพูดประชดพ่อหลานตัวดียังไม่ทันสุดความดีเสียงเด็กรับใช้ที่ให้ขึ้นไปดูหงส์หยกที่ห้องนอนของหลานชายก็วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาพร้อมเสียง

“มีอะไรชะมด”

“คุณย่าคะแย่แล้วค่ะ แย่แล้ว”

“แย่แล้วน่ะอะไร” แสงหล้าถามย้ำอีกเมื่อเด็กรับใช้เอาแต่พูดคำเดิมๆ ซ้ำๆ ส่วนขันโตกทำเหมือนไม่สนใจ แต่หูของเขาตั้งใจรอฟังคำรายงานของเด็กรับใช้ตลอด และก็หงุดหงิดเมื่อชะมดไม่รีบพูดสักทีว่าเกิดอะไรขึ้น

“คะ...คือว่าคุณหยกไม่สบายเป็นไข้ตัวร้อนมากค่ะคุณย่า แถมเพ้อด้วยค่ะ” เธอรีบละล่ำละลักบอก

“ว่าไงนะ! ตาโตกไปพาน้องไปหาหมอเดี๋ยวนี้เลย ทำไมก่อนลงมาไม่ดูว่าน้องป่วย”

“ใครจะไปรู้ว่าจะสำออยอ่อนแอแบบนั้นครับ ไปหาหมอก็ไปเองสิครับ ให้คนอื่นพาไปสิ ทำไมผมต้องพาไป” ว่าแล้วก็ลุกเดินหนีออกจากห้องอาหารไปทั้งๆ ที่ยังทานไม่อิ่ม เขาไม่ได้เดินขึ้นไปบนห้องแต่เลือกเดินออกนอกบ้านไปยังฟาร์มของตนเอง ทั้งๆ ที่ตอนนี้มืดค่ำแล้วแต่เขาก็ยังเลือกเดินไปยังฟาร์ม

“ไปตามนายเตียนลูกน้องของตาโตกมาขับรถให้นะ แล้วฉันจะขึ้นไปดูหนูหยก และให้นายหนุ่มลูกน้องตาโตกมาอุ้มหนูหยกด้วยล่ะ ไข้หนักขนาดนี้หลานชายฉันยังใจดำไม่สนใจได้ลงคอ ทั้งๆ เป็นคนทำเขาป่วย” ท้ายประโยคนางอดว่าหลานชายไม่ได้ และสงสารหงส์หยกจับใจที่ต้องมาเจอกับผู้ชายใจดำแบบขันโตก

“ค่ะคุณย่า” ชะมดรับคำแล้วรีบไปทำตาม ส่วนแสงหล้าก็รีบขึ้นไปดูอาการของหงส์หยกชั้นบนระหว่างรอหนุ่มมาอุ้มเธอพาไปส่งโรงพยาบาล

ด้านขันโตกตั้งใจว่าจะมาชวนลูกน้องที่บ้านพักคนงานดื่มเหล้าขาวสักหน่อย แต่พอมาถึงไม่นานหนุ่มและเตียนก็ถูกชะมดมาเรียกตัวไป เขาจึงได้แต่นั่งดื่มคนเดียวตบยุงอยู่ที่กระท่อมน้อยข้างๆ บ้านพักคนงาน และรอหนุ่มกับเตียนกลับมาจากโรงพยาบาล แต่รอแล้วรอเล่าลูกน้องทั้งสองก็ยังไม่กลับจนเขาดื่มเมาและเผลอหลับไปไม่รู้ตัว

“ค่ะคุณย่า” ชะมดรับคำแล้วรีบไปทำตาม ส่วนแสงหล้าก็รีบขึ้นไปดูอาการของหงส์หยกชั้นบนระหว่างรอหนุ่มมาอุ้มเธอพาไปส่งโรงพยาบาล

ด้านขันโตกตั้งใจว่าจะมาชวนลูกน้องที่บ้านพักคนงานดื่มเหล้าขาวสักหน่อย แต่พอมาถึงไม่นานหนุ่มและเตียนก็ถูกชะมดมาเรียกตัวไป เขาจึงได้แต่นั่งดื่มคนเดียวตบยุงอยู่ที่กระท่อมน้อยข้างๆ บ้านพักคนงาน และรอหนุ่มกับเตียนกลับมาจากโรงพยาบาล แต่รอแล้วรอเล่าลูกน้องทั้งสองก็ยังไม่กลับจนเขาดื่มเมาและเผลอหลับไปไม่รู้ตัว

แม้จะมีอาการมึนหัวจากดื่มเหล้าขาวจนหลับไปที่กระท่อม และที่หน้าก็มีแต่รอยแดงจากยุงกัด แต่เขาก็ไม่สนใจแคร์อะไรมาฟาร์มปกติ เพราะวันนี้มีนัดกับสัตวแพทย์หนุ่มประจำฟาร์มอย่างหมอชงคมที่จะมาฉีดวัคซีนให้ลูกหมูตัวน้อยชุดใหม่ที่เพิ่งคลอดของฟาร์มเขา และเหมือนเดิมวันนี้มีสองลูกน้องสนิทอย่างหนุ่มและเตียนตามมาด้วย เขาไม่ถามว่าตอนนี้หงส์หยกเป็นยังไงกับสองหนุ่ม แม้จะอยากรู้แทบตาย และคนที่อยู่เฝ้าไข้ก็เป็นชะมดกับคุณย่าของเขาที่ไปพร้อมกับหล่อนตั้งแต่เมื่อคืนยังไม่กลับมา จะกลับมาแต่คนพาไปส่งโรงพยาบาลเท่านั้น