อย่าทำให้หึง
611 Words
ตอนที่ 9
“สวัสดีครับ ผมกันตธีร์ เมื่อช่วงเย็นผมต้องขออภัยที่ทำให้คุณอารมณ์เสีย” เสียงทุ้มกล่าวขอโทษลูกสาวนายจ้างที่เดินเข้าไปถึงโต๊ะของเธอ
“อ๋อ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เรื่องนั้นฉันลืมไปหมดแล้ว” บัวบุษยาแกล้งทำเป็นไม่ใส่ใจ
“ขอบคุณครับ..” กันตธีร์กล่าวขอบคุณหญิงสาวก่อนจะนั่งลงตรงข้ามเธอ ตามเสียงเชิญ
“เชิญนั่งก่อนค่ะ..คุณกันต์ คุณกันต์จะรับเครื่องดื่มอะไรดีคะ เดี๋ยวพิมพ์สั่งให้” พิมพ์ประภาแกล้งจีบกันตธีร์เพื่อยั่วเพื่อนของเธอ กันตธีร์พอจะรู้และก็หมั่นไส้บัวบุษยาอยู่บ้าง จึงแกล้งตามน้ำไป
“ฉันเพิ่งรู้นะว่า คุณทำงานที่บริษัทของฉันด้วย” หลังจากนั่งดื่มมาสักพักบัวบุษยาก็เอ่ยกับกันตธีร์
“ผมทำได้ประมาณสามเดือนกว่า ๆ แล้วครับ แต่คุณไม่สังเกตเอง” คำตอบของเขาทำให้หญิงสาวแทบปรี๊ดแตกเลยทีเดียว เป็นคำนิ่มๆ แต่เจ็บลึก
“นาน ๆ ฉันถึงจะไปบริษัทของป๊าสักที แต่ช่วงนี้ต้องไปบ่อย เพราะฉันไปฝึกงานที่นั่น”
“คุณยังเรียนอยู่เหรอ..”
“ค่ะ..ฉันเรียนอยู่ปี 4 ”
“อ๋อ! แล้วฝึกงานเสร็จหรือยังครับ”
“จบเทอมนี้ก็เสร็จพอดีค่ะ”
“คุณกันต์มาเที่ยวกับเพื่อนบ่อยมั้ยคะ” พิมพ์ประภาถามขึ้นบ้าง
“นาน ๆ ทีครับ แต่เพื่อนผมอาจจะบ่อยกว่าผมอยู่บ้าง” ชายหนุ่มอธิบาย
“คุณก็เตือน ๆ เพื่อนบ้างนะ หัวหน้าฝ่ายผลิตคนใหม่ที่จะมาเดือนหน้าเห็นว่าเขี้ยวมากเลยแหละ” บัวบุษยาพูดขึ้นบ้าง เมื่อเห็นสายตาของกันตธีร์มองพิมพ์ประภาด้วยสายตาที่เจ้าชู้
“ผมรู้ครับ แล้วก็ขอบคุณที่เตือน งั้นผม....ขอกลับไปนั่งที่โต๊ะกับเพื่อนก่อนนะครับ ขอบคุณสำหรับสปาร์คกลิ้งไวน์แก้วนี้ด้วยนะครับ”
“เดี๋ยวสิคะ! คุณกันต์ ฉันอยากเลี้ยงเหล้าคุณ ช่วยนั่งดื่มกับพวกเราก่อนได้มั้ย” พิมพ์ประภาพูดขึ้น
“ได้ครับ คุณ..” กันตธีร์ส่งสายตาเจ้าชู้มาที่พิมพ์ประภาอีกครั้ง อย่างไม่เกรงกลัวคนข้าง ๆ ที่นั่งติดกับเธอ
“ฉัน...พิมพ์ค่ะ! ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ..” ชายหนุ่มยื่นมือไปสัมผัสมือเรียวบาง ท่ามกลางสายตาที่ไม่พอใจของบัวบุษยา กันต์ธีร์ตัดสินใจจีบพิมพ์ประภาเพื่อยั่วบัวบุษยาต่อไปอีก เขาย้ายมานั่งข้าง ๆ เธอแล้วทั้งสองก็นั่งชิดติดกันและคุยกันอย่างกะหนุงกะหนิง
หลังจากที่กันต์ธีร์เดินไปห้องน้ำ บัวบุษยาก็แอบตามไป เธออ้างกับเพื่อนว่าปวดฉี่ หลังจากที่บัวบุษยาเดินจากไป โรสรินทร์ก็พูดขึ้น
“ชอบเค้าแต่ไม่กล้าจีบ เพื่อนเรานี่ก็แปลกแฮะ”
“ก็คุณกันต์เค้าเป็นลูกน้องในบริษัทของป๊ายัยบัวไง จีบลูกน้องพ่อมันก็แปลก ๆ อยู่มั้ง” พิมพ์ประภาบอกกับโรสรินทร์
“คุณกันต์นี่..ก็แปลกคน!!! นั่งจีบแกให้ไอ้บัวมึงหึงอยู่ได้” โรสรินทร์ที่มองออกตั้งแต่แรกเอ่ยขึ้น
“ไม่รู้สิ!.. เค้าอาจจะมีใจให้ฉันก็ได้ใครจะไม่รู้”
“เฮ่ย!.ๆ อย่าบอกนะว่าแกก็อยากได้คุณกันต์เค้าน่ะ” โรสรินทร์จ้องหน้าเพื่อน
“ก็ถ้าไอ้บัวมันไม่เอาจริง ๆ ฉันก็ขอสัมปทานต่อไม่ได้เหรอ”
“อ้าวแล้วพี่ตฤณล่ะ แกจะเอาเค้าไปไว้ที่ไหน”
“ทีเค้ายังมีคนอื่นได้เลย ฉันมีบ้างจะเป็นไรไป” พิมพ์ประภาพูดขึ้นอย่างไม่แคร์
- Writer
