จอมใจอสูร

9

ฝ่ามือใหญ่ที่กอบกุมเต้าอวบไม่ปล่อย เพิ่มแรงกระชับของฝ่ามือไปพร้อมกับใช้ปลายนิ้วสัมผัสกับปลายถันนอกเสื้อผ้า ก่อนจะค่อยๆ ลดมือต่ำลงไปยังชายเสื้อ แล้วเลิกขึ้นจนชายเสื้อไปกองอยู่เหนือทรวงอก เปิดเผยบาร์เซียสีหวานที่ห่อหุ้มความงดงามของดอกอุบล

ใบหน้าคมคายมาซุกไซ้ซอกคอระหง หมุนไปรอบๆ ลำคอสาวสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ทำให้ร่างกายของเขากระชุ่มกระชวย รู้สึกถึงพลังทางเพศที่ลุกโชนในกาย จนอยากจะดึงทึ้งเสื้อผ้าทั้งของเขาและเธอให้หลุดพ้นกายในวินาทีนี้

อัคราเลื่อนใบหน้าต่ำลงไปยังเต้าทรวงอวบใหญ่ เขาสูดดมความหอมตรงภูเขาลูกย่อมๆ ทั้งสองลูกอย่างเท่าเทียม ก่อนจะแทะเล็มยอดถันผ่านทางกรวยสีหวาน ขบกัดไม่แรงมาก ใช้ลิ้นดุนดันจนร่างสาวส่ายสะบัด อวัยวะภายในร่างกายรู้สึกปั่นป่วน

“อา...อืม” รวิษาปล่อยเสียงครวญผะแผ่ว แล้วเริ่มรู้สึกตัวว่าตนเองกำลังถูกเขาชักนำไปยังอีกโลกหนึ่งที่ไม่เคยไป เธออยากจะดึงรั้งอารมณ์ของตัวเองให้กลับมา แต่ทว่ามันช่างยากเย็นแสนเข็ญเหลือเกิน เป็นเพราะทุกอณูในร่างกายอาบซ่านไปด้วยความปรารถนา ยากนักที่จักเหนี่ยวรั้ง

แต่ถึงกระนั้นรวิษาก็ยังฝืนตัวเองอย่างเต็มที่ ทำได้เท่าที่ความสามารถและสติของเธอจะมี ร่างสมส่วนออกแรงดิ้นแม้จะรู้ว่าไม่เป็นผล แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย ปากก็ร้องห้ามถึงแม้ว่าเสียงที่เปล่งจะเบาจนเขาอาจจะไม่ได้ยิน

“คุณโอม...อย่า อย่าค่ะ”

ใช่ เสียงของเธอนั้นเบาเกินไป เบาจนอัคราไม่ได้ยิน แต่ถึงจะได้ยินเขาก็ไม่สนใจเพราะเวลานี้สิ่งที่ชายหนุ่มสนใจมากที่สุดคือ...ร่างกายของเธอ

ฝ่ามือแกร่งละห่างจากสิ่งที่กอบกุม สอดมือไปทางด้านหลัง ควานหาตะขอยกทรงก่อนจะจัดการปลดมันอย่างรวดเร็ว หลังจากที่มือข้างนั้นจัดการกับสิ่งกีดขวางเสร็จเรียบร้อย เขาก็ดึงมือกลับมายังทรวงอกสาวอีกครั้ง

ดอกปทุมสองดอกผลิบานอร่ามตาหลังจากที่เขาดันบราเซียสีหวานขึ้นสูงเหนือเนินอก อัคราก้มมองดูความสวยสดงดงามสองดอกนั้นด้วยความกระหาย ทรวงอกสาวกระเพื่อมเล็กน้อยตามแรงลมหายใจของรวิษา ยอดถันสีชมพูระเรื่อหดตัวเป็นพุ่มสวย ช่างล่อตาล่อใจเขาเหลือเกิน

มีหรือที่อัคราจะพลาด เขาก้มหน้าเพียงนิดเดียวก็ถึงจุดหมายที่ต้องการ อุ้งปากร้อนผ่าวอ้าอมยอดถันสีสวยสดผลุบหายเข้าไปในช่องปากดูดดื่มราวกับอดอยากปากแห้งมานาน ดุนดันปลายถันกลืนหายไปพร้อมกับปานสีอ่อน จากข้างซ้ายไปข้างขวาสลับสับเปลี่ยนสร้างความเสียวซ่านให้กับเธอ

“อา...คุณโอม อืม...อา”

เธอบิดร่างกายภายใต้ร่างหนา สะบัดหน้าส่ายไปมาบนที่นอนจนเส้นผมกระจาย ดวงตาพร่ามัว ปากนุ่มเผยอกว้างร้องครวญ

ปลายลิ้นใหญ่ชโลมไล้อยู่ตรงยอดปทุม ตวัดไปรอบๆ ปานสีอ่อนก่อนจะดูดกลืนสิ่งที่ตั้งชูช่อเป็นพุ่มสวยหายเข้าไปในปาก ส่วนมืออีกข้างหนึ่งของเขาประคองบีบบงกชงามอีกข้างไปด้วย เพื่อให้เกิดความเท่าเทียม

ขณะนี้สมองของรวิษาเหมือนโดนครอบงำ การทำงานของสมองลดน้อยลง ความคิดความอ่านจึงถูกระงับไปด้วย มันขาวโพลนไปหมด ร่างกายร้อนรุ่มดังไฟสุม เวลานี้แหละที่อัครารอคอย...

อัคราจัดการกับเสื้อตัวสวยเป็นอันดับแรก เขาคลายมือที่กำรอบข้อมือเล็กออก ดึงใบหน้าของตนเองให้ออกห่างเต้าทรวงเล็กน้อย ค่อยๆ ถอดเสื้อของเธอให้หลุดออกทางศีรษะ ตามด้วยเสื้อในสีหวานที่หลุดออกตามเป็นชิ้นที่สอง

ลำดับต่อไปก็คือท่อนล่างของเธอ เขายกลำขาที่พาดทับเรียวขาเล็กออก มือใหญ่ละห่างจากความอวบใหญ่ที่ประคองบีบมายังขอบกางเกงผ้าลินินของรวิษา เลื่อนมือมาตรงตะขอกางเกงที่ถูกปลดออกโดยง่าย เขาออกแรงดึงเพียงเล็กน้อยก็ทำให้ซิปกางเกงแยกออกจากกันและไม่กี่อึดใจต่อมา อัคราก็รูดกางเกงตัวสวยไปตามท่อนขากลมกลึงจนถึงหัวเข่า เท้าใหญ่ทำหน้าที่ถอดกางเกงนั้นต่อ เกาะเกี่ยวกางเกงตัวนั้นให้หลุดออกจากปลายเท้า การณ์นี้เขาได้เกี่ยวอันเดอร์แวร์ตัวจิ๋วให้ม้วนตัวหลุดตามไปในคราเดียวกัน

รวิษาก็เป็นนางเปลือยสมใจอัครา

สาวข้างใต้สั่นเล็กน้อย เมื่อร่างเปล่าเปลือยเผยให้สัมผัสกับอากาศภายนอก เธอนอนบิดร่าง ขาทั้งสองข้างถูไถไปมาราวกับหาความอบอุ่น เลยไม่รู้ว่าบัดนี้ร่างของตนนั้นตกอยู่ในสายตาของใครบางคนที่กวาดมองอย่างไม่เกรงใจ

“เธอสวยมากมิ้น สวยจริงๆ”

อัครากล่าวชื่นชมร่างของไก่วัดแสนสวย เขาไม่คิดว่าสรีระของเธอนั้นจะงดงามราวกับภาพวาดของนางในวรรณคดี ผิวขาวลออนวลผ่อง ปทุมมาลย์คู่อวบบานสล้าง หน้าท้องไร้ไขมัน เนินเนื้อโหนกนูนหลบซ่อนตรงซอกขา สะโพกผายกลมกลึงรับท่อนขาเรียวงามน่าลูบไล้ร่างงามบิดตัวงอด้วยความอายกับสายตาร้อนผ่าวของเขา

“คุณโอม...อย่า...ยะ” เสียงห้ามของรวิษาขาดหายเมื่อถูกปากหนาบิดทับ สติที่คืนกลับมาเพียงน้อยนิดหายวับไปทันที เขาร่ายมนต์ใส่เธออีกรอบ ไม่เพียงแค่ปากเท่านั้นที่ร่ายคาถา มือไม้ซุกซนก็ป่ายปัดไปตามเรือนร่างเปล่าเปลือย

ฝ่ามือหนาคล้ายกับไฟก็ไม่ปาน ลากผ่านตรงจุดไหน ตรงจุดนั้นจะต้องเกิดความร้อนวูบวาบ ยิ่งเขาลูบเล่นเบาๆ ตรงซอกขาด้านใน เธอขนลุกขนชัน ร่างสาวสั่นขึ้นมาราวกับคนจับไข้ ชนวนความร้อนที่ได้รับแทรกเข้าลึกถึงผิวชั้นใน

อัคราดันขาสาวให้แยกออกจากกัน เพื่อที่เขาจะได้สัมผัสบางสิ่งบางอย่างได้ดังใจ เนินสวรรค์ที่ถูกปกคลุมด้วยใยไหมเนียนนุ่ม ฝ่ามือของอัครานาบลงบนสามเหลี่ยมโหนกนูน ลูบไปตามรูปทรง ก่อนจะใช้นิ้วมือทักทายกับเกสรเม็ดงามที่หลบซ่อนอยู่ท่ามกลางเส้นไหม

“อา...อืม ไม่ค่ะ ไม่ คุณโอม ไม่ค่ะ”

รวิษาส่งเสียงร้องห้ามไปพร้อมๆ กับปล่อยเสียงคราง มือนุ่มที่ได้รับอิสระพยายามปัดมือใหญ่ที่กำลังปลุกเร้าอารมณ์สาวอย่างหนัก แต่ไม่ส่งผลใดๆ เลยนิ้วของเขายังคงสะกิดรัวตรงจุดอ่อนไหวของสตรี เธอจึงดิ้นส่ายตัวไปมาบนที่นอน ไม่รู้ว่าเวลานี้จุดไหนที่สร้างความปรารถนาได้มากกว่ากัน

ทรวงอกสาวที่เขาละเลงลิ้นไม่ยอมผละห่างจุดกระสันที่ถูกนิ้วมือใหญ่บดขยี้อย่างสนุกสนาน

แต่ที่แน่ๆ สาวไร้ประสบการณ์หัวใจเต้นถี่แรง เพลิงพิศวาสไหลอาบทั่วกาย ช่องท้องเหมือนมีลมพัดแรงเร็วจะเรียกว่าพายุก็ได้ กลีบดอกไม้งามเต้นเร่าอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

“สนุกดีออก เสียงครางของเธอเพราะจริงๆ”

เขาเงยหน้าพูด ยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะแนบริมฝีปากประกบจูบปากสาวที่เผยอร้องคราง ปิดกั้นเสียงทุกเสียง พร้อมกับเร่งจังหวะของปลายนิ้วตรงจุดนั้นเร็วขึ้น

ไก่วัดแสนสวยไม่รู้ว่าความรู้สึกตอนนี้เป็นอย่างไร รู้เพียงว่าร่างทั้งร่างร้อน ไม่ใช่ร้อนจากแสงแดดแผดเผา ไม่ใช่ความร้อนจากไฟที่โหมไหม้ แต่เป็นความร้อนจากอารมณ์สวาทที่โหมกระหน่ำ มันมาเป็นระลอกๆ ไม่ต่างกับเกลียวคลื่นสาดซัด เพลิงเสน่หาที่สาดใส่ไม่มีหยุด

“อา...อา” ทันทีที่ปากได้รับอิสระ เธอรีบระบายเสียงครางที่อัดอั้นในลำคอ

“เป็นไงมิ้น เป็นไง บอกแล้วว่าฉันจะทำให้เธอมีความสุข” อสูรร้ายพูดเหนือเรียวปากอิ่ม กัดกลีบปากร่างของเธอเบาๆ นิ้วมือยังคงสะกิดเม็ดเกสรงามตลอดเวลา

“อา...อืม...คุณโอม ได้โปรดหยุด...ยะ...หยุดเถอะค่ะ มิ้น...มิ้น”

เธอพูดไม่ออก กระดากปากเกินกว่าจะพูดออกไปว่า เธอทนไม่ไหวแล้ว ความรู้สึกกระสันซ่านที่ได้รับกำลังทำให้ร่างแน่งน้อยคล้ายจะระเบิด

“ฉันจะทำให้เธอคลั่งมากกว่านี้”

เขาพูดมาดร้าย ก้มใบหน้าลงดูดกลืนยอดถันสีงามตาผลุบเข้าผลุบออกเข้าไปในช่องปาก โดยมีลิ้นใหญ่คอยตวัดไล้เลียอีกทางหนึ่ง เขาผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนเชยชมทั้งสองข้างเต้า ในขณะที่นิ้วมืออวบใหญ่กำลังทำการบางอย่าง

รวิษาตัวสั่นระริกจากการถูกสัมผัสของอัคราที่มากกว่าครั้งไหนๆ นิ้วมือที่สร้างความรัญจวนอยู่บนเม็ดทับทิมหยุดเคลื่อนไหว แต่ลากผ่านไปตามรอยแยกของกลีบดอกไม้ ก่อนจะแทรกปลายนิ้วเข้าไปในถ้ำเสน่หาเปียกชื้นด้วยน้ำสวาทที่ไหลเอ่อนอง