บทที่15

1173 Words

อีกด้านหนึ่ง “ผู้ชายคนนั้นแปลกๆ นะว่าไหม” อินทุอรเอ่ยถามขึ้นทันทีที่เดินเลี่ยงออกมาไกลทว่าคนถูกถามเอาแต่นิ่งเงียบ ไม่ยอมตอบอะไร “คะน้า!” “คะ! เมื่อกี้คุณเรย์ว่าอะไรนะคะ” “ให้ตายสิ! ฉันถามว่า…” ไม่ทันจะได้เอ่ยอะไรออกไป ภาพของใครบางคนที่กำลังเดินหน้าบึ้งเข้ามาหาก็ปรากฏต่อสายตาเสียก่อนนั่นทำให้เธอกับคนข้างกายต้องหันมองกันด้วยความตกใจ “ใครอนุญาตให้คุณมาที่นี่!” กล้าตะวันเปิดฉากถามด้วยคำถามที่ง่ายที่สุด ก่อนจะจ้องมองสองคนตรงหน้าอย่างเอาเรื่อง “ไม่มี ฉันอยากมาก็มา ไม่ได้รึไง!” ซึ่งอีกฝ่ายก็ตอบกลับไปตามที่คิด มันไม่มีกฎข้อไหนห้ามให้เธอออกมาเที่ยวเล่นเสียหน่อย “ไม่ได้!” “ทำไมถึงไม่ได้ ในเมื่อนี่มันชีวิตฉัน ฉันจะไปไหน หรือทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน นายไม่กะ…” ไม่ทันจะได้ตอบให้จบประโยคดี ฝีเท้าหนักๆ ของคนที่กำลังอยู่ในอารมณ์โกรธอย่างถึงที่สุดก็ปราดเข้ามาหากันด้วยท่าทีคุกคาม นั่นเลยเป็นเหต

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD