บทที่ 3

425 Words
"โอ๊ย" ช่องคับแคบเริ่มขยายตัวเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมสอดใส่เข้ามา และมันก็ทำให้เธอรู้สึกถึงความเจ็บปวดแบบที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน "เอาออกไปนะ" มือเรียวดันอีกฝ่ายให้ออกห่าง แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล พอเขาส่งเข้ามาได้ยังไม่ถึงครึ่งทางเลยด้วยซ้ำก็กระแทกอย่างแรง เพราะถ้าไม่ใช้แรงมันคงเข้าไปได้ไม่สุด "อ้าา จะตีทำไมนักหนา" มือแกร่งจับแขนของคนตัวเล็กกดลงไว้กับเตียงเมื่อเธอดิ้นรนและทุบตี "เห็นยอมตั้งแต่แรกแล้วไม่ใช่เหรอ" "นายได้สติอยู่เหรอ?" คิดว่าเขาคงจะเมาจนขาดสติ แต่ฟังจากคำพูด เขาคงไม่เมาถึงขนาดสติไม่มี "ปล่อยฉันนะ!" นอกจากคำนี้ไม่รู้ว่าเธอจะพูดอะไรได้อีก แต่มันก็ไม่ได้ผลอีกนั่นแหละ เพราะเขาเริ่มขยับสะโพกเร็วขึ้น "ซี๊ดดด" เหล้าแค่นี้เหรอจะเล่นงานเขาได้ ถ้าเธอพากลับบ้านเขาคงปล่อยไปแล้ว แต่นี่ดันพาผู้ชายมาเปิดห้อง เขาไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะที่จะนอนจ้องตาเฉยๆ "เจ็บ!!" ขาเรียวถูกจับแยกให้ห่างกันมากกว่าเดิม พร้อมกับความเป็นชายที่กระแทกเน้นเข้าไปอีกหลายต่อหลายครั้ง "โอ๊ย" จากที่ใช้ความรุนแรงอยู่อารมณ์ของเขาก็เปลี่ยนไป กลับมาเป็นความอ่อนโยนในพริบตา เมื่อเห็นใบหน้าของผู้หญิงอีกคนแทรกขึ้นมา "ทำไมคุณต้องยอมแพ้เพราะเรื่องแค่นี้ด้วย" เสี่ยงทุ้มเปล่งออกมาเพียงเบาๆ แล้วก็แนบริมฝีปากจูบลงที่ริมฝีปากของอีกฝ่ายแบบโหยหา และอาวรณ์ จนคนที่ถูกจูบอยู่สัมผัสได้ว่าเขาไม่ได้ส่งผ่านอารมณ์นี้มาให้กับเธอ "อื้อ" แต่เธอดันไปเคลิ้มกับอารมณ์นั้นของเขา จนเผลอตอบสนอง "ซี๊ดด กลับมาได้ไหม" จะเรียกว่าได้สติเต็มร้อยก็ไม่ใช่ เพราะแอลกอฮอล์ในร่างกายของเขาก็มีมาก จนเห็นภาพผู้หญิงคนหนึ่งเป็นอีกคน "โอ๊ยเจ็บ" อยู่ดีๆ ร่างของเธอก็ถูกจับขึ้นมาด้านบนในท่านั่งคร่อม "ผมรู้ว่าคุณชอบแบบนี้" "ฉะ ฉันไม่ได้ชอบสักหน่อย โอ๊ย" ขณะที่พูดก็ถูกเขาจับสะโพกโยกขึ้นลง จนคนร่างเล็กทรุดลงกับแผ่นอก ยิ่งเธอดิ้น ความใหญ่โตก็ยิ่งฝังลึกเข้าไป และมันก็ทำให้อีกฝ่ายถึงกับทนความเสียวไม่ไหว..
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD