เมื่อกังวลเรื่องที่คุณหลวงพูดนัก เจ้าเอื้อก็เอาความกังวลมาลงที่ผัวอยากได้ความรุนแรง จึงชวนให้พี่ตีต่างเป็นโจรข่มเหงตน
“กระผมไม่รังแกคุณเหงี่ยมดอกขอรับ”
“ไม่ใช่เป็นการรังแกข้า แต่เป็นความชื่นชอบของข้า พี่เข้าใจไหม”
“คุณเหงี่ยม ชอบถูกกระทำชำเรา หรือขอรับ?” พ่อก้อนทองทำหน้าบอกไม่ถูก ในหัวสมองคงคิดเห็นไปไกลแล้วแน่
“ไม่ใช่อย่างนั้น ข้าจะไปชอบถูกใครต่อใครข่มเหงได้เช่นไรเล่า ข้าจะทำแค่กับคนที่ข้าพึงใจเท่านั้นแหละ แค่ตีต่างเพิ่งความหรรษากับพี่ พี่เข้าใจแล้วหรือไม่”
“ขอรับ” พ่อก้อนทองพยายามเข้าใจ ไม่รู้ว่าทำเช่นนั้นแล้วมันจะรู้สึกดีที่ตรงไหน
“เช่นนั้น พี่ก็จับข้ากดให้มั่น แล้วกระทำตามใจอยากดังโจรใจทราม ส่วนข้า จะขัดขืนดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้นจากพี่ พี่เล่นเป็นโจร เช่นนั้นอย่าได้ปราณีข้า กระทำป่าเถื่อนจนสำเร็จกิจเสีย แม้นข้าร้องขอน่าสงสารเท่าใดก็ห้ามใจอ่อน” เจ้าเอื้อกัดปากเฝ้ารอคอย
“เอาล่ะ มาเริ
