ปานชนกหลังแยกกับผู้เป็นเพื่อนก็ตรงไปยังแผนกใหม่ของตัวเอง ซึ่งกว้างพอๆ กับแผนกเก่า ซ้ำยังอยู่ไม่ไกลจากฝ่ายบริหารมากนัก ขณะกำลังยืนหันรีหันขวางมองหานุดีอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงสูงแหลมทักขึ้นจากด้านหลัง
“เธอคือปานชนกที่จะมาเป็นเลขาฯ แผนกแทนเนยหรือเปล่า”
คนถูกทักหันไปมองก็พบเข้ากับหญิงสาวหน้าตาดีในชุดกระโปรงสั้นจนน่าหวาดเสียว จึงรีบยกมือขึ้นไหว้อย่างนอบน้อม ทั้งตีหน้าซื่อและพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนน้อมตามบทบาทที่ได้รับทันที
“ใช่ค่ะ พี่มิ้มหรือเปล่าคะ วาดฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ”
พอเห็นท่าทางฝากเนื้อฝากตัวของพนักงานคนใหม่ คนบ้ายออย่างมิรันตีก็เริ่มพึงพอใจ แม้ความผิดหวังจะยังเกาะกินใจอยู่ก็ตาม ดูสิ...ตำแหน่งเลขาฯ แผนกที่อยากได้ตกเป็นของผู้หญิงตรงหน้าเสียนี่
“ใช่ แต่...เอ๊ะ เมื่อวานเห็นเธอนั่งอยู่กับเนยในแคนทีนนี่นา” มิรันตีถามอย่างสงสัย ปกติเธอไม่ค่อยได้เข้าไปในแคนทีนนัก นานๆ ถึงจะเข้าไปสักครั้ง
“อ
