บทที่ 4 สื่อรักแสนรู้ EP.2

1338 Words

คนเห็นเหตุการณ์อย่างลุงแม้นก้มหน้าอมยิ้มแล้วรีบเดินเลี่ยงไปทางอื่นอย่างรู้งาน เจ้ามอมแมมเบิกตาโปนโตของมันมองไปยังทั้งคู่และกระดิกหางไปมา ทั้งที่ปกติถ้ามีคนแปลกหน้ามาถูกตัวตะวันวาดมักจะถูกมันคำรามใส่ทุกครั้ง “ไอ้พี่นาย ปล่อยเค้าเดี๋ยวนี้นะ” หญิงสาวบอกเสียงเขียว “พูดจาไม่เพราะแบบนี้ต้องถูกหอมแก้มลงโทษ” อาคิระพูดพลางก้มหน้าลงหอมแก้มนุ่มนิ่มของคนในอ้อมกอดอย่างเผลอไผล คนถูกหอมซึ่งๆ หน้า แก้มสองข้างร้อนผ่าวทันทีด้วยความโกรธผสมความอาย เผลอพูดเหมือนเมื่อครั้งสมัยยังเป็นเด็ก “คอยดูนะ เค้าจะฟ้องคุณป้า” “จะฟ้องแม่พี่ว่ายังไงหรือจ๊ะ” คนถามถามจบก็ก้มลงหอมซ้ำที่เดิมอีกครั้งอย่างมันเขี้ยว ก่อนดวงหน้าหล่อเหลาจะผุดรอยยิ้มพรายแล้วก้มลงพูดกระซิบชิดแก้มนุ่ม “ตอนน้องเนยเป็นเด็กก็ถูกพี่นายหอมแบบนี้ออกบ่อยจำไม่ได้หรือไง ถ้าอยากให้ปล่อยต้องพูดกับพี่นายเพราะๆ ก่อน ไม่งั้นจะกอดให้น่วมและหอมแก้มให้ช้ำเลยคอยดู”

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD