A Night to Cherish (ZL Lounge Series 05)

"Congratulations on your promotion, Chief!" Napalingon si Axel sa nagsalita. Mula iyon sa likuran niya. Kagagaling lang niya ng comfort room nang mga oras na ‘yon.  Nalukot ang mukha niya nang makilala ito. Mabilis na hinatak niya si Adele at dinala sa isang tagong lugar ng hotel na ‘yon. "What the hell are you doing here, Adele? May balak ka bang sirain ang gabi ko?" galit na tanong niya dito. Kaagad na binitawan niya ito nang makapasok sa isang bakanteng silid. "Of course not, my dear! I'm here to congratulate you, that's all!" nakangising sabi nito at itinaas ang kopitang hawak, na may lamang alak. Tinitigan niya ito. "Wala akong tiwala sa tabas ng dila mo, Adele. Kaya mas mabuti pang lisanin mo na ang lugar na ito, kung ayaw mong ipakaladkad kita sa mga tauhan ko, ngayon din," madiing sabi niya dito. "Ouch! Hindi mo ba ako namiss?" Malandi nitong hinawakan ang dibdib niya at dahan-dahang ibinaba ang kamay nito sa kanyang pantalon. Napapikit siya sa ginawa nito. Pigil na pigil niya ang sarili nang magmulat ng mga mata. F*ck this woman! aniya sa isip. Kinagat pa nito ang labi nito. Naninikip na ang kanyang pantalon. Lalaki lang siya. "L-leave this place now, Adele!" aniyang nahihirapang magsalita dahil sa ginagawa nitong pang-aakit. "Hmmn, okay. Drink this for me, at aalis agad ako," bulong nito sa kaniya. Sinadya pa nitong hagkan ang tainga niya. "F*ck!" Mabilis na kinuha niya ang hawak na baso at tinungga iyon. Baka kung saan pa sila umabot ni Adele. Alam niyang alagad ito ng kalaban niya, sa loob mismo ng departamento nila. Hindi na siya magpapaloko dito. "Good boy, Chief," malambing na sabi nito at iniwan siya basta. Hinintay niya munang makalabas ito bago sumunod. Nagpakawala siya ng sunod-sunod na buntong hininga bago umalis ng bakanteng silid na iyon. Kasalukuyang nakikipag usap siya sa kanilang Police Superintendent nang makaramdam ng pag-iinit. Inilinga niya ang paningin, marami namang aircon ang nakabukas. Pero bakit gano’n na lang ang pakiramdam niya. Hindi siya mapakali, kaya mabilis na nagpaalam siya sa kausap. Lumabas siya ng hotel na iyon, kahit hindi pa tapos ang party. Napasuntok siya sa manibela ng sasakyan niya nang makapasok. Kung hindi siya nagkakamali, may gamot ang pinainom sa kanya ni Adele kanina. Ganitong-ganito ang pakiramdam ng nakainom ng ecst*sy. Isang beses siyang nakagamit nito, para malaman kung ano ba talaga ang pakiramdam at epekto noon. Minsan kasi may mga operasyon sila na may kinalaman sa gamot na ito. Marami na rin silang nailigtas na mga kababaihan mula sa mga bar. Pinaharurot niya ang sasakyan pauwi sana ng bahay niya. Nagsisimula na siyang mag-deliryo sa sobrang init. Kailangan na niyang mailabas ang init ng kan’yang katawan ngayon din. O, di kaya lumubog sa malamig na tubig. Pero pagdating sa unang kanto, nakaramdam siya ng panginginig. Kaagad na iniliko niya ang sasakyan para mag u-turn. Minabuti niyang bumalik ng hotel. Iba na talaga ang pakiramdam niya. Baka maaksidente pa siya. Mabilis na sumakay siya ng elevator pagpasok ng hotel. Iniiwasan niyang sumagi ang katawan sa kasabayang babae. Paniguradong lalo lamang siyang madarang. Pasalamat siya dahil tatlo lang silang sakay nang mga sandaling iyon. Isa pa, nasa 6th floor lang ang ino-ukopang silid. Mabilis ang mga hakbang niya pagdating sa mismong floor. Malapit na siya. Napatigil siya sa paghakbang nang makita ang babaeng nagmamakaawa, at nakaluhod sa babaeng sopistikada. Kasunod iyon ng silid niya. “Odette, please. Maniwala ka naman sa akin. Hindi totoo ang nalaman mo. Pakinggan mo kasi ako. Pakiusap, magpinsan tayo. Hinding-hindi ko iyon magagawa sa’yo!” anang babae na nakaluhod sabay kiskis ng mga palad nito at paulit-ulit na yumuyuko sa babaeng nasa pinto. “Sinungaling ka! Sinabi mismo ni Greg na may nangyari sainyo! Kadiri ka! Pinagkatiwalaan kita dahil pinsan kita, ‘yon pala solutera ka! Mukhang aagawin mo pa ang asawa ko! Lumayas ka na dito at bumalik ka sa pinanggalingan mo! Simula sa araw na ito, hindi na kita tinuturing na pinsan!” galit na sabi ng babaeng sa pinsan nito sabay tapon ng maleta sa babaeng nakaluhod. Napahawak pa ang babaeng nakaluhod sa ulo dahil natamaan ng maletang sumabog na. Hindi kasi maayos ang pagkaka-zip ng zipper nito. “Maawa ka, Odette.’Wag mong gawin sa akin ito. Magpinsan tayo, kilala mo ako. Paniwalaan mo naman ako. Si Greg ang may malaking kasalanan sa akin, hinipuan niya ako. At, wala ring nangyari sa amin. Please, maniwala ka naman, Odette. Isa pa, wala akong pamasahe, naipadala ko na lahat kay inay.  Paano ako makakabalik sa atin kung-” Hindi na natapos ng babaeng nakaluhod ang sasabihin dahil pinagsarhan na ito ng tinatawag nitong pinsan. Awang-awa siya sa babaeng naiwan sa labas ng pinto. Gusto niyang lapitan pero kailangan niya ding harapin ang sarili. Panay ang singhot ng babae habang inaayos ang maleta. Napatigil ang babae sa pagtayo nang makita siya. Saglit na nagtama ang mga mata nila. Maganda ang babae. Balingkinitan din ang katawan nito. Nahihiyang tumayo ito ng maayos at hinila ang maleta.  Napapitlag siya, nang biglang nanginig na naman ang buong katawan niya. Sobrang taas na ng temperatura niya. Nilagpasan lang siya ng babae. Lalo siyang nag-init ng maamoy ang mabangong pabango nito. Gusto niyang pigilan ang babae. Gusto niyang humingi ng tulong dito. ‘Yon ay kung papayag ito. Tama, wala itong pamasahe pauwi. Kahit magkano ibibigay niya, pagbigyan lang siya nito sa gusto. Kailangan niya ang babaing ito. Baka ikamatay pa niya kapag nagkataon. Nakailang hakbang pa lang ito ng tawagin niya. "Miss!" tawag niya at lumingon naman ito. "P-po?" magalang na sagot nito. Pinahid nito ang luha bago lumapit sa kanya habang hila-hila ang maleta nito. "I-I n-need your help. P-please?" aniyang nanginginig. Agad namang lumapit ito sa kanya nang marinig ang boses niya. Binitawan nito ang maleta at kinapa ang kanyang noo. Lalong nadagdagan ang init ng katawan niya dahil sa paglapat ng kamay nito. Napapukont-noo ito nang masalat ang kan’yang noo. Namumula na siya at halatang nagdedeliryo na siya. Maging ang labi niya ay nanginginig na s’ya. "Hala po, sobrang taas ng lagnat niyo, Sir! Kailangan n’yo pong makainom ng gamot agad," halata ang pag-aalala sa tinig nito. "Y-Yeah, and I really need you. I-I mean your help. I'll explain to you later. P’wede bang samahan mo ako sa loob?" makapal ang mukhang sabi niya sa babae. He wants her now. As in, ngayon na. Napapikit na naman siya ng makaramdam ng pananakait at paggalaw ng panga niya. "Wala ho ba kayong kasamang kamag-anak o asawa niyo, Sir?" tanong naman nito. "W-wala," nanginginig pa ring saad niya dito. Pagkarinig ay inalalayan siya nito. Itinuro niya ang pinto niya. Nang nasa tapat na sila ng pintuan niya ay binitawan siya nito. Parang gusto niyang hilahin ito pabalik. Lakad-takbo nitong binalikan ang maleta. Kaagad na itinapat niya ang key card sa pinto niya para bumukas iyon. Sakto namang pabalik na ang babae. Panay ang daing niya habang akay siya nito. Ipinasok nito ang gamit sa loob, at iniwan malapit sa pintuan. Sunod-sunod na ang daing niya dahil sa init na nararamdaman. At dahil iyon sa magkadikit na katawan nila. Kung alam lang ng babaeng ito ang epekto ng balat nito sa kan’ya. Nahihirapan na siya. Sa tingin niya, lalong lumala ang epekto ng gamot sa kanya. Mahigit 30 minutes na siyang nakainom ng gamot. Kaya, hindi pa man sila nakakarating ng sofa ay kaagad na sinunggaban niya ng halik ang babae. Nagpupumiglas ito kaya binitawan niya saglit. Kumunot ang noo nito. "Sir, ano ba? Akala ko po nilalagnat lang kayo?" nagtatakang tanong nito habang sapo ang labi nito na hinalikan niya. "Y-yes, and I feel like I'm burning. Actually, hindi ito lagnat, someone drugged me. So, please, help me. I'll pay you, miss, kahit magkano. Just help me release this feeling- Ohhh, F*ck!" aniya at nadadarang na talaga siya init. Nanginginig na naglabas siya ng pera sa wallet. Hindi na niya binilang basta makapal iyon. Ipinakita iyon sa babae. Umiling ito kaya nainis na siya. "L-lumabas ka na ngayon, miss, habang nakakapagpigil pa ako," nanginginig pero matigas na sabi niya. Pero, hindi ito tuminag sa pagkakatayo. Marahil nag-iisip ito. Narinig niya ang pagbuntong-hininga nito. Tumingin ito ng derecho sa kan'ya.  "Sige po, Sir, papayag ako. Pero 'wag niyo pong isipin na isa akong mababang uri ng babae, dahil lamang sa pumayag sa kagustuhan niyo. Alam ko pong narinig niyo kami kanina ng pinsan ko. Kailangan ko lang ho kasi ng pera para makauwi sa amin," sabi nito habang nakayuko. "O-okay. I got it, miss," sabi niya at mabilis na hinila ito papalapit sa kanya para siilin ng halik. Wala siyang pakialam kahit hindi ito tumutugon sa kan’ya. Para siyang uhaw na uhaw ng mga oras na iyon. Sa sobrang gigil nakagat pa niya ang ibabang labi nito. Narinig pa niya ang pagdaing ng babae sa sakit. Mabilis na hinubaran niya ang babae. Lalo siyang nadarang nang makita ang kabuuhan ng babae. Mabilis na hinubad niya ang sariling saplot sa harap nito. Halata ang pagkabigla nito nang masilayan ang kahubdan n’ya. Napalabi ito mayamaya. “Damn!” Kaagad na nilamukos niya ito ng halik at inihiga sa mahabang sofa. Wala na siya sa tamang katinuan ng mga sumunod na sandali. Naging sunod-sunuran lang ang babae sa kan’ya. Basta gusto na niyang mailabas na ang bombang gusto ng sumabog.  Halinang-halina siya sa amoy ng babae. Kakaiba, hindi niya alam kung normal na amoy ba talaga nito ang naamoy niya, o pabango nito. Mas lalong nadagdagan ang init na bumabalot sa kanya ng marinig ang ungol nito habang pinaglalaruan niya ang hiyas nito. Mayamaya ay binalikan niya ang nakaawang nitong mga labi, panay kasi ang kagat-labi nito habang ang kanyang mga daliri ay abala sa paglaro sa maselang bahagi nito. Pigil na pigil ang mga ungol nito. “Don’t hold your moan, Honey...” bulong niya dito. Walang sabi-sabing ipinasok niya ang kanyang pagkalal*ki dito, dahilan para mapadaing ito. Natigilan siya sandali nang makita ang reaksyon nito. Nasasaktan ito. Alam niya ang ganoong reaksyon. Wala pang karanasan ang babaeng katalik ngayon. Kung nasa tamang katinuan lang siya hindi niya ito magagawa. Hindi siya nakikipagtalik sa babaeng birhen. Pero wala siyang magawa nang mga oras na iyon. Dahil kapag hindi niya ito ginawa baka ikamatay pa niya. Hindi rin sa tingin niya sasapat ang tubig sa banyo. Isa pa, wala siyang gamot para malabanan ngayon ang pakiramdam niya. “I’m sorry...” Yan ang laging bulong niya sa babaeng katalik ng mga sandaling iyon. Pabagsak siyang nahiga sa sahig ng mahimasmasan. Umabot ng isa’t kalahating oras epekto ng droga sa kanya. Gusto niyang kausapin ang babae pero nanghihina na rin siya.  Panay ang punas ng luha ng babae nang lingunin niya. Hindi niya matandaan kung ilang beses niyang inangkin ang babae. Hanggang doon na lang ang naalala niya. Dapat tatanungin pa niya ang buong pangalan nito, pero hindi na niya magawa dahil nilamon na siya ng pagod at antok.