บทที่ 1 ท้อง

1167 Words
บทที่ 1 ท้อง สองเดือนต่อมา… บนโต๊ะอาหารเช้า ก่อนที่ทุกคนจะออกจากบ้าน แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง… “ แคลอีกสามวันไปหาคุณน้านากับแม่นะลูก ” ป้าเอ่ยปากขึ้นในขณะที่พวกเรานั่งกินข้าวกันอยู่ “ ก็บอกแล้วไงคะ ว่าช่วงนี้หนูยุ่ง ไม่ค่อยว่าง ” “ ให้แม่สักวันนะ ” “ ให้พี่คะนิ้งไปแทนสิค่ะ ” จู่ๆ ก็โดนลากเข้าบทสนทนาทันที “ ไม่ได้หรอก ไปดูตัวนะ จะให้คนอื่นไปแทนได้ไง ” “ ก็เป็นตัวแทนของหนูไงคะ ” พูดเหมือนตัวฉันเป็นสิ่งของเลย สามารถจะจับวางตรงไหนก็ได้ “ ไม่ได้หรอก แคลต้องไปกับแม่ พี่คะนิ้งเขาทำงานและอีกอย่างถ้าเกิดพี่ดานุรู้เรื่องนี้ก็พาลโกรธพี่คะนิ้งเปล่าๆ นะ ” ทุกคนในที่นี่รู้ว่าฉันมีแฟน และแฟนฉันเป็นใคร “ แม่อะ ไม่รู้ไปตกปากรับคำทำไม ” ลูกสาวผู้เอาแต่ใจของป้า ทำหน้ามุ้ยทันที “ หรือว่าให้คะน้าไปแทนก็ได้นะคุณ ” ลุงธนาเอ่ยขึ้นแทรก “ ไม่เอาหรอกค่ะ คะน้ายังไม่อยากแต่งงาน ” มือน้องสาวเอื้อมมาสะกิดขาฉันทันที และรู้ว่าน้องอยากให้ช่วย “ เอ่อ…งั้นให้หนูไปเป็นเพื่อนป้าดีไหมคะ บอกไปว่าแคลติดเรียน แล้วค่อยนัดเจอรอบใหม่ ” “ ดีๆ ” แคลพูดขึ้นอยากมีหวัง “ ไม่ได้หรอก กว่าป้ากับเพื่อนจะนัดกันตรงเวลาแบบนี้ ใช้เวลานานมาก เพื่อนป้ามีงานมีการทำยุ่งๆ ไม่ค่อยมีเวลาเลย ” ป้าพูดขึ้น และคงดับฝันลูกสาว ทำเอานั่งหน้าตึงอีกรอบ บริษัทXX หลังจากเรียนจบฉันก็มาสมัครงาน ตามที่ได้เรียนมา ก็ทำงานที่นี่มาห้าปีแล้ว ถือว่านานมาก เหมือนกัน เพื่อนร่วมงานก็ดี พี่ๆ ที่นี่น่ารักทุกคน พักเที่ยง… “ อุ้ปส์~ ” ฉันรีบเอามือปิดปากทันที จู่ๆ ก็รู้สึกพะอืดพะอมกะทันหัน คลื่นไส้อยากอาเจียน จนรีบพาตัวไปเข้าห้องน้ำทันที ทั้งที่จวนจะถึงคิวสั่งอาหารอยู่แล้วเชียว “ อุ๊ป แหวะ คร๊อก ” พอถึงห้องน้ำ ฉันก็ปล่อยทันที พอล้างหน้าเสร็จ ก็เงยหน้าแบบรวดเร็ว ทำเอาหน้ามืดทันที ในหัวเริ่มหมุนติ้วๆ อาการแบบนี้ ฉันคงไม่ได้ท้องหรอกนะ ล่าสุดที่มีอะไรกับพี่ดานุก็เมื่อเดือนก่อน แต่พี่เขาสวมถุงยางอนามัยนะ หรือจะเป็นช่วงสามสี่เดือนก่อน มีครั้งหนึ่งพี่เขาไม่ได้สวมถุงยางอนมัย “ ทำไงดี หรือฉันควรตรวจก่อน ” นั่งในห้องนอนจนเวลาเลยช่วงพักเที่ยง ฉันจึงค่อยๆ พาตัวเองเดินแบบเรื่อยๆ ไปทำงานต่อ เพื่อนๆ พี่ๆ ต่างมารุมถามว่าเป็นอะไร เธอก็ได้บอกไปว่าปวดท้องกะทันหัน พี่นุชเห็นว่าหน้าฉันซีดๆ ก็เลยบอกผู้จัดการว่าให้ฉันพัก และกลับบ้านไปพักผ่อนเลย “ ขอบคุณพี่นุชนะคะ ” “ จ่ะ ไม่เป็นไรหรอก สุขภาพสำคัญกว่า ถ้าขับรถไม่ไหวก็นั่งแท็กซี่กลับนะ อย่าลืมแวะไปหาหมอล่ะ ” พี่นุชมาส่งที่ชั้นล่าง แล้วเธอก็กลับไปทำงานต่อ ฉันได้แต่คิดว่าจะเอาไง จะโทรหาพี่ดานุหรือไปโรงพยาบาลก่อนดี แต่ก็ตัดสินใจไปโรงพยาบาลก่อนเพื่อความแน่ชัด โรงพยาบาล… มาถึงก็โดนพยาบาลซักประวัติและสอบถามอาการบลาๆ จนได้ที่ตรวจครรภ์มาอันหนึ่ง “ อย่าท้องเลยนะ ฉันยังไม่พร้อม ” พูดกับตัวเองเบาๆ ในขณะที่รอลุ้น …ได้เวลาที่จะดูแล้วว่ามันจะขึ้นขีดเดียวหรือสองขีด “ สะ…สองขีด หึก! ” จ้องมองที่ตรวจซ้ำๆ พยายามเพ่งมองว่าตาฝาดหรือเปล่า จนพยาบาลต้องมาเคาะประตูเรียกเพราะฉันหายมานานแล้ว เธอคงคิดว่าอาจจะเกิดอะไรขึ้นก็ได้ “ หมอนัดอีกที ก็ถัดจากวันนี้อีกห้าวันนะ เพื่อจะมาตรวจเลือด ถ้าเป็นไปได้พาคุณพ่อมาด้วยนะคะ ” หมอผู้หญิงในห้องพูดขึ้น ฉันได้ทำการฝากครรภ์แล้ว ตอนแรกก็คิดนานว่าจะฝากเลยไหมหรือปรึกษาแฟนก่อน แต่ที่ตกใจยิ่งกว่า มันคำนวนคล่าวๆ ว่าฉันน่าจะท้องสามเดือนย่างสี่เดือนแล้ว ด้วยที่เป็นท้องแรกและคนผอม หน้าท้องเลยยังไม่ชัด ส่วนอาการที่เพิ่งจะมี ก็คือปกติ เพราะแต่ละคนมีอาการแพ้ไม่ตรงกันไม่เหมือนกัน หมอคำนวนจากประจำเดือนล่าสุด ซึ่งมันก็มาติดขัดเมื่อสามเดือนก่อน แต่สองเดือนหลังไม่ได้เอะใจ น่าจะยุ่งเรื่องงานเลยไม่ทันคิด ว่าประจำเดือนขาด “ ถ้าหากว่าแฟนหนูไม่ว่าง มาคนเดียวได้ใช่ไหมคะ ” “ ได้ค่ะ นี่ค่ะยาที่หมอจัดให้ ไปจ่ายค่ายาหน้าเคาเตอร์ข้่างหน้าได้เลยค่ะ ” “ ขอบคุณค่ะ ” ฉันเดินมาจ่ายค่ายาเสร็จสรรพก็พาตัวเองเข้าไปนั่งในรถ เป็นเวลานาน ก่อนจะเคลื่อนตัวออกสู่ถนนสายหลัก แต่ก็ต้องตกใจกับสถานการณ์ตรงหน้า เพราะจู่ๆ รถคันหน้าก็เสียหลักพุ่งชนต้นไม้ นั่งรวบรวมสติอยู่พักหนึ่ง ถึงได้โทรหากู้ภัย และประสานงานให้ ว่ามารับตรงไหน มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น “ คะ…คุณคะ คุณโอเคไหม ” ฉันพยายามตะโกนเสียงดัง และเคาะกระจกรถคันที่เกิดอุบัติเหตุ คนข้างในเหมือนจะไม่มีสติแล้ว เลือดเต็มหัวเลย พยายามเปิดประตูเขาก็ไม่ออก คงจะล็อกข้างในด้วย รอแค่อึดใจเดียว รถกู้ภัยก็มา ฉันก็ต้องเข้าไปนั่งในรถแล้วหายาดมมาสูด เพราะอาการวิงเวียนกำลังเกิดขึ้นอีกครั้ง นั่งไปนั่งมา ก็เห็นกู้ภัยนำร่างผู้บาดเจ็บออกมาได้แล้ว ฉันจึงต้องลงไปดูและถามอาการ แต่ก็ไม่ได้ความอะไร เพราะแต่ล่ะคนกำลังเร่งรีบ กลัวคนเจ็บจะเสียเลือดมาก ก็เลยพาไป ส่วนฉันต้องไปให้ปากคำเพราะเห็นเหตุการณ์และกล้องหน้ารถก็จับภาพได้ด้วย สอบปากคำจนเสร็จ ทิ้งเบอร์โทรไว้ด้วย เผื่อครอบครัวผู้บาดเจ็บจะโทรหา นี่ไม่ใช่ฉันอยากจะให้เขาคนนั้นตอบแทนที่ช่วยหรอกนะ แต่เป็นทางตำรวจที่ขอไว้เองต่างหาก เสร็จเรื่องทุกอย่างก็บ่ายสามพอดีถึงบ้าน ป้าก็ถามว่าทำไมถึงกลับเร็ว ก็อธิบายไปว่าฉันป่วย ป้าก็รีบให้ไปนอนพักเดี๋ยวจะไปเรียกมาทานข้าวอีกที ❣️__________❣️ นามปากกาธัญญวรินทร์ ? อย่าลืมกดหัวใจ ❤️ กดติดตาม กดเข้าชั้นให้ด้วยน่าาา ที่รักก
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD