บทที่ 1 ท้อง
สองเดือนต่อมา…
บนโต๊ะอาหารเช้า ก่อนที่ทุกคนจะออกจากบ้าน แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง…
“ แคลอีกสามวันไปหาคุณน้านากับแม่นะลูก ” ป้าเอ่ยปากขึ้นในขณะที่พวกเรานั่งกินข้าวกันอยู่
“ ก็บอกแล้วไงคะ ว่าช่วงนี้หนูยุ่ง ไม่ค่อยว่าง ”
“ ให้แม่สักวันนะ ”
“ ให้พี่คะนิ้งไปแทนสิค่ะ ” จู่ๆ ก็โดนลากเข้าบทสนทนาทันที
“ ไม่ได้หรอก ไปดูตัวนะ จะให้คนอื่นไปแทนได้ไง ”
“ ก็เป็นตัวแทนของหนูไงคะ ” พูดเหมือนตัวฉันเป็นสิ่งของเลย สามารถจะจับวางตรงไหนก็ได้
“ ไม่ได้หรอก แคลต้องไปกับแม่ พี่คะนิ้งเขาทำงานและอีกอย่างถ้าเกิดพี่ดานุรู้เรื่องนี้ก็พาลโกรธพี่คะนิ้งเปล่าๆ นะ ” ทุกคนในที่นี่รู้ว่าฉันมีแฟน และแฟนฉันเป็นใคร
“ แม่อะ ไม่รู้ไปตกปากรับคำทำไม ” ลูกสาวผู้เอาแต่ใจของป้า ทำหน้ามุ้ยทันที
“ หรือว่าให้คะน้าไปแทนก็ได้นะคุณ ” ลุงธนาเอ่ยขึ้นแทรก
“ ไม่เอาหรอกค่ะ คะน้ายังไม่อยากแต่งงาน ” มือน้องสาวเอื้อมมาสะกิดขาฉันทันที และรู้ว่าน้องอยากให้ช่วย
“ เอ่อ…งั้นให้หนูไปเป็นเพื่อนป้าดีไหมคะ บอกไปว่าแคลติดเรียน แล้วค่อยนัดเจอรอบใหม่ ”
“ ดีๆ ” แคลพูดขึ้นอยากมีหวัง
“ ไม่ได้หรอก กว่าป้ากับเพื่อนจะนัดกันตรงเวลาแบบนี้ ใช้เวลานานมาก เพื่อนป้ามีงานมีการทำยุ่งๆ ไม่ค่อยมีเวลาเลย ” ป้าพูดขึ้น และคงดับฝันลูกสาว ทำเอานั่งหน้าตึงอีกรอบ
บริษัทXX
หลังจากเรียนจบฉันก็มาสมัครงาน ตามที่ได้เรียนมา ก็ทำงานที่นี่มาห้าปีแล้ว ถือว่านานมาก เหมือนกัน เพื่อนร่วมงานก็ดี พี่ๆ ที่นี่น่ารักทุกคน
พักเที่ยง…
“ อุ้ปส์~ ” ฉันรีบเอามือปิดปากทันที จู่ๆ ก็รู้สึกพะอืดพะอมกะทันหัน คลื่นไส้อยากอาเจียน จนรีบพาตัวไปเข้าห้องน้ำทันที ทั้งที่จวนจะถึงคิวสั่งอาหารอยู่แล้วเชียว
“ อุ๊ป แหวะ คร๊อก ”
พอถึงห้องน้ำ ฉันก็ปล่อยทันที พอล้างหน้าเสร็จ ก็เงยหน้าแบบรวดเร็ว ทำเอาหน้ามืดทันที ในหัวเริ่มหมุนติ้วๆ
อาการแบบนี้ ฉันคงไม่ได้ท้องหรอกนะ ล่าสุดที่มีอะไรกับพี่ดานุก็เมื่อเดือนก่อน แต่พี่เขาสวมถุงยางอนามัยนะ หรือจะเป็นช่วงสามสี่เดือนก่อน มีครั้งหนึ่งพี่เขาไม่ได้สวมถุงยางอนมัย
“ ทำไงดี หรือฉันควรตรวจก่อน ” นั่งในห้องนอนจนเวลาเลยช่วงพักเที่ยง ฉันจึงค่อยๆ พาตัวเองเดินแบบเรื่อยๆ ไปทำงานต่อ เพื่อนๆ พี่ๆ ต่างมารุมถามว่าเป็นอะไร เธอก็ได้บอกไปว่าปวดท้องกะทันหัน พี่นุชเห็นว่าหน้าฉันซีดๆ ก็เลยบอกผู้จัดการว่าให้ฉันพัก และกลับบ้านไปพักผ่อนเลย
“ ขอบคุณพี่นุชนะคะ ”
“ จ่ะ ไม่เป็นไรหรอก สุขภาพสำคัญกว่า ถ้าขับรถไม่ไหวก็นั่งแท็กซี่กลับนะ อย่าลืมแวะไปหาหมอล่ะ ” พี่นุชมาส่งที่ชั้นล่าง แล้วเธอก็กลับไปทำงานต่อ
ฉันได้แต่คิดว่าจะเอาไง จะโทรหาพี่ดานุหรือไปโรงพยาบาลก่อนดี แต่ก็ตัดสินใจไปโรงพยาบาลก่อนเพื่อความแน่ชัด
โรงพยาบาล…
มาถึงก็โดนพยาบาลซักประวัติและสอบถามอาการบลาๆ จนได้ที่ตรวจครรภ์มาอันหนึ่ง
“ อย่าท้องเลยนะ ฉันยังไม่พร้อม ” พูดกับตัวเองเบาๆ ในขณะที่รอลุ้น …ได้เวลาที่จะดูแล้วว่ามันจะขึ้นขีดเดียวหรือสองขีด
“ สะ…สองขีด หึก! ” จ้องมองที่ตรวจซ้ำๆ พยายามเพ่งมองว่าตาฝาดหรือเปล่า จนพยาบาลต้องมาเคาะประตูเรียกเพราะฉันหายมานานแล้ว เธอคงคิดว่าอาจจะเกิดอะไรขึ้นก็ได้
“ หมอนัดอีกที ก็ถัดจากวันนี้อีกห้าวันนะ เพื่อจะมาตรวจเลือด ถ้าเป็นไปได้พาคุณพ่อมาด้วยนะคะ ”
หมอผู้หญิงในห้องพูดขึ้น ฉันได้ทำการฝากครรภ์แล้ว ตอนแรกก็คิดนานว่าจะฝากเลยไหมหรือปรึกษาแฟนก่อน แต่ที่ตกใจยิ่งกว่า มันคำนวนคล่าวๆ ว่าฉันน่าจะท้องสามเดือนย่างสี่เดือนแล้ว
ด้วยที่เป็นท้องแรกและคนผอม หน้าท้องเลยยังไม่ชัด ส่วนอาการที่เพิ่งจะมี ก็คือปกติ เพราะแต่ละคนมีอาการแพ้ไม่ตรงกันไม่เหมือนกัน หมอคำนวนจากประจำเดือนล่าสุด ซึ่งมันก็มาติดขัดเมื่อสามเดือนก่อน แต่สองเดือนหลังไม่ได้เอะใจ น่าจะยุ่งเรื่องงานเลยไม่ทันคิด ว่าประจำเดือนขาด
“ ถ้าหากว่าแฟนหนูไม่ว่าง มาคนเดียวได้ใช่ไหมคะ ”
“ ได้ค่ะ นี่ค่ะยาที่หมอจัดให้ ไปจ่ายค่ายาหน้าเคาเตอร์ข้่างหน้าได้เลยค่ะ ”
“ ขอบคุณค่ะ ” ฉันเดินมาจ่ายค่ายาเสร็จสรรพก็พาตัวเองเข้าไปนั่งในรถ เป็นเวลานาน ก่อนจะเคลื่อนตัวออกสู่ถนนสายหลัก แต่ก็ต้องตกใจกับสถานการณ์ตรงหน้า เพราะจู่ๆ รถคันหน้าก็เสียหลักพุ่งชนต้นไม้
นั่งรวบรวมสติอยู่พักหนึ่ง ถึงได้โทรหากู้ภัย และประสานงานให้ ว่ามารับตรงไหน มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น
“ คะ…คุณคะ คุณโอเคไหม ” ฉันพยายามตะโกนเสียงดัง และเคาะกระจกรถคันที่เกิดอุบัติเหตุ คนข้างในเหมือนจะไม่มีสติแล้ว เลือดเต็มหัวเลย พยายามเปิดประตูเขาก็ไม่ออก คงจะล็อกข้างในด้วย
รอแค่อึดใจเดียว รถกู้ภัยก็มา ฉันก็ต้องเข้าไปนั่งในรถแล้วหายาดมมาสูด เพราะอาการวิงเวียนกำลังเกิดขึ้นอีกครั้ง
นั่งไปนั่งมา ก็เห็นกู้ภัยนำร่างผู้บาดเจ็บออกมาได้แล้ว ฉันจึงต้องลงไปดูและถามอาการ แต่ก็ไม่ได้ความอะไร เพราะแต่ล่ะคนกำลังเร่งรีบ กลัวคนเจ็บจะเสียเลือดมาก ก็เลยพาไป ส่วนฉันต้องไปให้ปากคำเพราะเห็นเหตุการณ์และกล้องหน้ารถก็จับภาพได้ด้วย
สอบปากคำจนเสร็จ ทิ้งเบอร์โทรไว้ด้วย เผื่อครอบครัวผู้บาดเจ็บจะโทรหา นี่ไม่ใช่ฉันอยากจะให้เขาคนนั้นตอบแทนที่ช่วยหรอกนะ แต่เป็นทางตำรวจที่ขอไว้เองต่างหาก
เสร็จเรื่องทุกอย่างก็บ่ายสามพอดีถึงบ้าน ป้าก็ถามว่าทำไมถึงกลับเร็ว ก็อธิบายไปว่าฉันป่วย ป้าก็รีบให้ไปนอนพักเดี๋ยวจะไปเรียกมาทานข้าวอีกที
❣️__________❣️
นามปากกาธัญญวรินทร์
? อย่าลืมกดหัวใจ ❤️ กดติดตาม กดเข้าชั้นให้ด้วยน่าาา ที่รักก