ตอนที่ 2 (1)
1388 Words
แคลิฟอร์เนีย
ร่างกายบอบบางยืนอวดหุ่นเพรียวหน้ากระจกขนาดใหญ่ ทาบชุดสวยบนกายหมุนไปมา ชุดนี้สวย ผ่าน! ณัฐชายิ้มหวานหยิบอีกชุดมาทาบบนกายตนเองอย่างสนุกสนาน คุณหนูคนสวยของตระกูลเคนเวลล์ดีใจจนแทบเก็บอารมณ์ไม่ไหวเมื่อได้รับการติดต่อจากคุณซาแมนธาขอให้ไปช่วยงานบริษัทธอร์ตันกรุ๊ปในตำแหน่งเลขานุการผู้บริหาร เป็นข่าวดีมากสำหรับมหาบัณฑิตคนสวยและรวยมากอย่างหล่อน
ไม่เชิงดีใจที่ได้งานหรอกแต่เหตุผลหลักที่ทำให้หล่อนดีใจมากๆ คือหล่อนกำลังจะได้พบกับพี่นิค นิโคลัส ธอร์ตัน สุดหล่อที่หล่อนรักเขาข้างเดียวมานานหลายปี ไม่ได้เจอเขาหลายปีทำได้แค่ติดตามอ่านข่าวพอให้หายคิดถึงไปวันๆ อย่างข่าวล่าสุดที่ได้รับจากสื่อคือคนพวกนั้นหาว่าพี่นิคสุดหล่อของหล่อนเป็นคู่เกย์กับอีธานเพื่อนสนิทของเขา ‘บ้าที่สุด!’ ณัฐชาอยากจะเถียงให้รู้แล้วรู้รอดนัก นิโคลัสจะเป็นเกย์ได้ยังไงในเมื่อเขามีหล่อนอยู่แล้วทั้งคน ข่าวไม่กรองพวกนั้นมั่วสิ้นดี
“ถ้าพี่ใส่ชุดนี้มันจะดูเป็นยังไงเหรอพีช” หญิงสาวหมุนกายกลับไปขอความเห็นจากน้องสาววัยยี่สิบเอ็ดปีที่นอนอ่านหนังสือเตรียมสอบบนโซฟา บนกายบอบบางถูกทาบทับด้วยชุดเกาะอกสีครีมความยาวแค่คืบหากคนอื่นใส่คงดูโป๊แต่ณัฐชาเป็นคนตัวเล็กไม่สูงมาก ชุดสวยจึงค่อนข้างพอดีตัว
พีชญาเงยหน้าขึ้นมองก่อนขยิบตายกนิ้วโป้งให้ “สวยค่ะ พีชอิจฉาจัง พี่พายหุ่นดี๊ดี”
“อย่ามาอิจฉา พีชเองก็หุ่นดีเพียงแต่ไม่ชอบแต่งตัวเท่านั้น” ณัฐชาค้อนน้องสาว ก่อนนำชุดไปวางเกลื่อนบนเตียงกว้างรวมกับชุดอื่นที่เลือกไว้เกินยี่สิบ ยิ้มหวานให้สาวใช้วัยใกล้เคียงตนเองของตระกูลที่ทำงานด้วยกันมานานจนรู้จักมักจี่กันเป็นอย่างดี “เก็บใส่กระเป๋าเลยนะจ๊ะ ส่วนสองชุดนี้ฉันใส่เบื่อแล้วถ้ามิเชลอยากได้ก็เอาไปเลยนะ ฉันยกให้”
“ชุดสวยๆ ทั้งนั้นเลย ขอบคุณค่ะคุณหนูพาย”
“ไม่เป็นไรจ้ะ” ว่าแล้วก็เดินไปหาน้องสาวคนสวยที่รักการเรียนเป็นชีวิตจิตใจ “พีช พี่ว่าจะออกไปสปาสักหน่อย สนใจไปกับพี่ไหม”
“อยากไปค่ะ แต่พีชอยากอ่านหนังสือให้จบก่อน”
“โอเค ลงไปกินข้าวก่อนแล้วพี่ให้เวลาอ่านอีกสองชั่วโมงนะ”
“ขอบคุณค่ะ พี่สาวพีชสวยและใจดีที่ซู๊ดเลย”
“จ้าๆ” สองพี่น้องแห่งตระกูลเคนเวลล์ยิ้มให้กันก่อนณัฐชาจะแยกตัวออกจากห้องนอนลงไปชั้นล่างของบ้านเคนเวลล์ที่แสนมั่งคั่ง หล่อนเข้าไปกอดมารดาที่กำลังทำอาหารอยู่ในครัว ขโมยจูบไปฟอดใหญ่ ส่งเสียงหัวเราะคิกๆ “หอมจังเลยค่ะหม่ามี้ ทำอะไรกินคะ”
“อาหารไทยจ้ะ ของโปรดพายกับพีชทั้งนั้นแล้วก็มีมักกะโรนีอบชีสของโปรดแด็ดด้วย” คุณกัลยาตอบยิ้มๆ แม้อายุจะร่วงโรยแต่ท่านยังคงความสาวและความสวยไว้ตามฉบับของคนมีฐานนะที่สามารถเสริมเติมแต่งตนเองให้ดูดีตลอดเวลา คุณกัลยาเป็นสาวไทยที่พบรักกับคุณโทมัส บิดาชาวต่างชาติของหล่อน รักกัน ใช้ชีวิตร่วมกันมาหลายสิบปีมีพยานรักร่วมกันสองคนคือหล่อนกับพีชญา บิดาของหล่อนเป็นนักธุรกิจชื่อดังทำธุรกิจหลายอย่างจนร่ำรวยให้คนในครอบครัวมีชีวิตความเป็นอยู่ที่สุขสบาย
“มิน่าล่ะ กลิ่นถึงได้หอมลอยขึ้นไปถึงบนบ้านเลย”
“ฮึ๋ม! ปากหวานตลอด”
“คิคิ พายรักหม่ามี้ที่สุดในโลกเลยค่ะ” จูบแก้มท่านอีกครั้งก่อนคลายอ้อมกอด หันไปส่งยิ้มให้สาวใช้อีกคนที่ยืนเป็นลูกมือช่วยมารดาตนเองทำอาหาร “จีนจ๊ะ ช่วยหม่ามี้ทำอาหารเสร็จเดี๋ยวช่วยเอาน้ำกับของว่างขึ้นไปให้พีชในห้องนอนของฉันทีนะ พีชอ่านหนังสือหนักจนไม่รู้ว่าได้พักทานอะไรบ้างหรือยัง”
“ได้ค่ะ คุณหนู”
“นั่นสินะ น้องสาวเรานี่เหมือนพี่สาวไม่มีผิด ตอนสอบทีไรอ่านหนังสือหามรุ่งหามค่ำอยู่เรื่อย”
“โธ่ หม่ามี้คะ อ่านหนักแค่เดือนสองเดือนแลกกับเกียรตินิยมพายว่ามันคุ้มค่าจะตาย” คนที่ได้รับเกียรตินิยมมาก่อนยิ้มหวานให้มารดา
“จ้า ลูกสาวของหม่ามี้เก่งทุกคน”
“รักหม่ามี้ที่สุด อุ๊ย! สงสัยแด็ดดี้จะกลับมาถึงบ้านแล้วพายขอไปรับนะคะ” ว่าจบสาวสวยหุ่นเพรียวบางก็เดินตัวปลิวออกจากห้องครัวไปทางหน้าบ้านทันที ณัฐชายิ้มหวานรอต้อนรับบิดาที่หน้าบ้านไม่ได้เดินไปยังโรงจอดรถยนต์ ท่านเองก็ยิ้มให้มาแต่ไกลอย่างชื่นใจที่ได้เห็นหน้าลูกสาว
หญิงสาวโถมตัวเข้ากอดท่านทันทีที่อยู่ใกล้ เขย่งปลายเท้าขึ้นเพื่อจุ๊บแก้มบิดาซ้ายขวาเอาใจ
“ทำงานวันนี้เหนื่อยไหมคะ”
“เหนื่อยมากๆ เลยจ้ะ”
“ถ้าเหนื่อยก็ต้องเติมพลังด้วยอาหารชั้นเลิศฝีมือหม่ามี้ ได้ยินหม่ามี้บอกว่าทำมักกะโรนีอบชีสไว้ให้แด็ดดี้ด้วยนะคะ รับรองแด็ดดี้ต้องชอบมากแน่ๆ มาค่ะ พายช่วยถือกระเป๋าเอกสาร” ณัฐชายิ้มหวานจนตาหยีเงยหน้าขึ้นให้ท่านจุ๊บหน้าผากก่อนรับกระเป๋ามาถือ
“มีหม่ามี้กับลูกสาวน่ารักแถมขยันเอาใจแบบนี้นี่เองแด็ดถึงไปไหนไม่รอดสักที แล้วนี่ยัยพีชหายไปไหนทำไมไม่อยู่ด้วยกัน” ถามหาลูกสาวคนเล็กที่สวยไม่แพ้กัน ทำให้ท่านต้องกลายเป็นคนหวงลูกสาวปานงูจงอางหวงไข่ไม่ยอมให้ผู้ชายหน้าไหนมาจีบเว้นแต่จะผ่านการสแกนความเพียบพร้อมและลักษณะนิสัยจากตนและภรรยาก่อน
“พีชอ่านหนังสือเตรียมสอบกลางภาคค่ะ แต่อีกสองชั่วโมงคงลงมาเพราะพายชวนน้องออกไปสปา พี่มาแชลลี่เจ้าของร้านโทรมาบอกว่ามีคอร์สสปาผิวใหม่ฮอตฮิตนิยมจากโซนอาหรับเข้ามา ทำสปาตัวนี้แล้วผิวจะขาวใสทั้งยังหอมกลิ่นดอกไม้อ่อนๆ ด้วย โฆษณามาซะดิบดีพายก็เลยอยากลองค่ะ”
“ท่าทางน่าสนุก พาน้องไปเปิดหูเปิดตาบ้างก็ดีนะเอาแต่อูดอู้อยู่กับหนังสือทุกวันคงเบื่อแย่ หรือพายจะชวนหม่ามี้ไปด้วยก็ได้นะ เอ๊ะ! หรือจะให้แด็ดไปด้วยดีจะได้ไปคอยกันท่าไอ้พวกหนุ่มๆ ที่คิดมาจีบลูกสาวคนสวยของแด็ด” ท่านถามติดตลกเพราะรู้อยู่แล้วว่าณัฐชาคงจะไม่เออออตอบเห็นด้วย
“แด็ดดี้ทำงานมาเหนื่อยๆ พายเป็นห่วง อยู่พักผ่อนที่บ้านดีกว่านะคะ” เอียงศีรษะซบอยากออดอ้อนเอาใจทั้งที่จริงหล่อนไม่อยากให้บิดาไปกันท่าต่างหากเล่า
“หึๆ จ้ะ เดี๋ยวแด็ดจะให้คนขับรถไปส่ง”
“ขอบคุณค่ะ”
“แล้วนี่พายจะบินไปนิวยอร์กวันไหนเหรอ”
“อีกสองวันค่ะ ไฟต์บินตอนบ่าย”
“แด็ดคงไม่ได้ไปส่งที่สนามบิน เอาเป็นว่าตั้งใจทำงานนะ แล้วว่างๆ แด็ดจะบินไปเยี่ยม เราเข้าบ้านกันเถอะ” ท่านบอกยิ้มแย้ม
“ค่ะ” ณัฐชาตอบรับหน้าเสียก่อนรีบเปลี่ยนเรื่องคุย “เอ่อ... แด็ดรอที่ห้องอาหารเลยนะคะ พายขอเอากระเป๋าเอกสารไปในห้องทำงานเก็บก่อนค่ะ”
ณัฐชายิ้มหวานให้บิดาหลังท่านพยักหน้ารับ ก่อนเดินแยกไปอีกทางเพื่อเอากระเป๋าเอกสารไปเก็บในห้องทำงานของท่าน พลันสายตามองไปเห็นเอกสารงานร่วมกับบริษัทธอร์ตัน ทำให้หล่อนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่คิดถึงนิโคลัส ธอร์ตันจะแย่ เวลาหลายปีที่ไม่ได้เจอกันไม่ได้ทำให้ความรักของหล่อนลดลงเลยตรงกันข้ามมันกลับยิ่งเพิ่มมากขึ้น บางครั้งหล่อนก็อดแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมถึงรู้สึกต่อเขารุนแรงมากขนาดนี้
- Writer
