ปราการซบหน้าลงกับอกนุ่มที่เจ้าของต้องยอมจำนนให้แก่คำตอบที่เต็มไปด้วยความหนักแน่น ร่างเปลือยของทั้งคู่ยังสอดประสานกันอยู่เช่นนั้น สิตามนินท์คอยฟังเสียงลมหายใจของหนุ่มลูกครึ่งร่างสูงใหญ่อย่างมีความสุข
“นินก็รักพี่ปราการนะคะ รักมากด้วยค่ะ”
“พี่ปราการไม่ว่างมารับหรือคะ...ถ้าอย่างนั้นนินกลับรถแท็กซี่เองก็แล้วกันค่ะ...คิดถึงนะคะ”
สิตามนินท์กดวางสายหลังจากคุยโทรศัพท์กับปราการในเช้าที่แสนขมุกขมัวด้วยบรรยากาศของอากาศหนาวภายในมหาวิทยาลัยที่เธอเพิ่งเข้ามาเรียนเป็นวันแรก
เขาบอกว่าวันนี้ติดประชุมด่วนและเธอก็ต้องเข้าใจว่าปราการต้องทำงานตามปกติวิสัยของเขา และเธอก็มีอีกหน้าที่นั่นก็คือต้องเรียนตามความมุ่งหวังของสีดาที่อุตส่าห์วางใจให้ปราการพาเธอมาถึงที่นี่
การศึกษาในมหาวิทยาลัยเหมือนเป็นการเริ่มต้นชีวิตใหม่ท่ามกลางสังคมของเพื่อนชาวต่างชาติ สาววัยสิบเ
