INTRO
931 Words
บทนำ
"ขอบคุณมากนะครับน้องเฟร ที่ให้เกียรติมาร่วมเป็นนางเอกเอ็มวีเพลงนี้ให้พี่ นี่ขนาดเพิ่งปล่อยไปได้แค่สองชั่วโมงยอดวิวเกือบสิบล้านแล้วนะ" เสียงเข้มของสิงค์ผู้กำกับเอ็มวีเพลงเอ่ยขึ้น หลังจากนั่งเช็กยอดวิวเพลงใหม่ที่เพิ่งถูกปล่อยไปเมื่อสองชั่วโมงที่แล้วด้วยท่าทางปลื้มปิติ
"ค่ะ" นางแบบสาวเจ้าของชื่อเฟรย่า เอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มหวาน ดวงตากลมโตกวาดมองไปรอบๆ ห้องวีไอพีของคลับหรูชื่อดัง ที่เป็นสถานที่จัดงานเลี้ยงขอบคุณทีมงานและนักแสดงเอ็มวี เธอใช้สายตามองไปรอบๆ เพื่อมองหาใครสักคน ก่อนที่สายตาจะไปปะทะกับร่างเล็กที่อยู่ในชุดเดรสสีชมพูอ่อน "พี่ฟ้าคะ"
"คะ?" อิงฟ้าที่เป็นทั้งผู้จัดการส่วนตัวและพี่สาวในคราวเดียวกัน ก้าวขาเข้ามาหานางแบบสาวหรือน้องสาวคนสนิทด้วยรอยยิ้ม ทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ ใช้สายตามองใบหน้าเหนื่อยล้าของนางแบบสาวด้วยท่าทางเป็นห่วง "เหนื่อยเหรอ?"
"ค่ะ เฟรขอกลับเลยได้ไหมคะ"
"แล้วห้องใหม่จัดเสร็จยัง ให้พี่ไปช่วยไหม?"
"จัดเสร็จแล้วค่ะ เพิ่งเสร็จวันนี้เลย"
"งั้นกลับไปพักเถอะ เดี๋ยวอีกหน่อยพี่ก็จะกลับแล้ว" นางแบบสาวพยักหน้า วางแก้วไวน์ลงบนโต๊ะ หยัดกายลุกขึ้นเต็มความสูง โดยมีสายตาเป็นห่วงของอิงฟ้ามองอยู่ตลอดเวลา "เมาไหม ให้พี่ขับรถไปส่งไหม?"
"ไม่ค่ะ เฟรดื่มไปนิดเดียว"
"โอเคค่ะ นอนห้องใหม่อย่าลืมไหว้พระก่อนนอนนะ"
"ค่ะ" นางแบบสาวส่งยิ้มหวานหมุนตัวเดินออกไปจากห้อง
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก
เสียงรองเท้าส้นสูงตกกระทบพื้นในขณะที่นางแบบสาวเดินกรีดกรายลงมาจากชั้นสองของคลับ ดวงตากลมโตภายใต้แพขนตางอนงามมองไปรอบๆ บริเวณคลับ ซึ่งมีผู้คนหันมาสนใจเธอเป็นสายตาเดียวกัน
"ขอโทษนะครับ ใช่คุณเฟรย่านางแบบที่ดังอยู่ในขณะนี้ใช่ไหมครับ?" แต่จังหวะที่นางแบบสาวกำลังจะก้าวขาออกไปจากคลับ ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาคนหนึ่งที่เดินผ่านเข้ามา เอ่ยทักทายเธอขึ้น ทำให้เธอหยุดชะงักฝีเท้าทันที
"..." นางแบบสาวมองใบหน้าคมคายตรงหน้าเพียงนิด ก่อนจะยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย "ใช่ค่ะ"
"ดีใจนะครับ ที่ได้เจอตัวจริงสักที" ชายหนุ่มยกยิ้มบางๆ โดยที่นางแบบสาวก็ได้เพียงปั้นหน้ายิ้มด้วยท่าทางไม่เต็มใจนัก เธอเลือกที่จะไม่เดินหนี ใช่ว่าเธอไม่กล้า แต่เพราะเธอต้องการรักษาชื่อเสียงของเธอเอาไว้ แต่ถ้ารำคาญมากๆ ก็ไม่แน่
"ค่ะ"
"ถ้าผมบอกว่าผมอยากจะรู้จักคุณ..."
"ขอตัวนะคะ" ไม่รอให้ชายหนุ่มตรงหน้าได้พูดจบ เธอก็เดินกรีดกรายผ่านหน้าชายหนุ่มออกไป โดยที่ไม่ได้สนใจเลยว่าเขาจะทำหน้ายังไงและรู้สึกยังไง เพราะเธอ ไม่ได้แคร์
"หยิ่งกว่าที่คิด" ฟาโรห์พึมพำออกมาเบาๆ ใช้สายตามองตามแผ่นหลังเล็กของนางแบบสาว ก่อนจะหมุนตัวเดินไปที่ห้องสนุกเกอร์ที่ตั้งอยู่ชั้นใต้ดินของคลับ
"ทำไมมึงไม่มาพรุ่งนี้เลยวะ" รันเวย์เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นฟาโรห์เพื่อนของตนเดินเข้ามาในห้องสนุกเกอร์ ก่อนจะเลิกคิ้วเมื่อเห็นสีหน้าของอีกฝ่าย "มึงเป็นไร ทำหน้าบอกบุญไม่รับ"
"แค่เจอนางแบบดัง แต่หยิ่งฉิบหาย"
"ใคร? อย่าบอกนะเฟรย่า"
"อือ คิดว่าเป็นลูกมาเฟียเหรอวะ เลยหยิ่งแบบนี้"
ปึก!
เสียงลูกสนุกเกอร์กระทบกันดังขึ้น เจ้าของการกระทำดังกล่าวยกยิ้มมุมปาก เมื่อเห็นว่าลูกสนุกเกอร์ลูกนั้นลงหลุมไป
"ชวนกูมาเล่นสนุกฯ หรือมาพูดเรื่องไร้สาระ?" มาร์ตินวางไม้สนุกเกอร์ลงบนโต๊ะ ปรายตามองเพื่อนต่างคณะทั้งสองเพียงนิด ก่อนจะหมุนตัวเดินไปหยิบบุหรี่ราคาแพงขึ้นมาจุดสูบ ทิ้งตัวนั่งลงที่โซฟาตัวยาว
"เธอสวยนะไอ้ติน เป็นนางแบบดังในตอนนี้ด้วย จบนอก และที่สำคัญเป็นถึงลูกสาวมาเฟียใหญ่" ฟาโรห์เอ่ยพูดขึ้น เดินไปพิงที่โต๊ะสนุกเกอร์มองใบหน้าคมคายของเพื่อนต่างคณะนิ่งๆ
"งั้นเหรอ" มาร์ตินตอบนิ่งๆ ด้วยท่าทางไม่สนใจ พ่นควันบุหรี่สีขาวให้ลอยคลุ้งออกมา
"กูเห็นมึงสนใจผู้หญิงสวยๆ แต่คนนี้มึงไม่สนใจ?"
"ทาทางน่ารำคาญ"
"หรือคนนี้ไม่กล้ายุ่งวะ?" ฟาโรห์กระตุกยิ้มมุมปาก
"กูว่าไม่ยุ่งแหละดี พ่อเธอไม่ใช่เล่นๆ" รันเวย์ว่าจบ เดินไปหยิบไม้สนุกเกอร์
"ไร้สาระ" มาร์ตินเอ่ยขึ้นอย่างไม่ได้ใส่ใจนัก ดวงตาสีน้ำตาลเข้มคู่สวย มองเพื่อนต่างคณะเพียงนิด ก่อนจะดีดบุหรี่ลงพื้นใช้เท้าเหยียบมันจนดับ ดันตัวลุกขึ้นเดินไปหยิบไม้สนุกเกอร์
"มึงไม่เบื่อผู้หญิงที่เข้าหามึง แล้วลองผู้หญิงที่เข้าถึงยากหน่อยเหรอวะ"
"ถ้ามึงยังพูดถึงเรื่องไร้สาระ กูจะกลับ" ดวงตาคมเฉี่ยวมองไปที่ฟาโรห์ซึ่งเป็นเจ้าของคำพูดเมื่อกี้ด้วยท่าทางน่ารำคาญ
"อย่าให้กูเห็นว่ามึงจับนางแบบคนนั้นไปนอนด้วย"
"..." ไร้ซึ่งคำพูดหลุดออกจากปากของมาร์ติน เขาเล็งไม้สนุกเกอร์ไปที่ลูกสีขาวตรงหน้าด้วยท่าทางนิ่งเรียบ เพราะเขาไม่ได้สนใจอะไรในตัวนางแบบสาวคนนั้นเลยแม้แต่น้อย
- Writer
