#Fatih
Karnıma denk gelen kurşunla kendimi zar zor dar bir sokağa atmıştım. Elimle tampon oluşturduğum karnımdan akan kanla “Şerefsizler!” diye öfkeyle bağırıp diğer elimi yere vurdum. Elimle bastırdığım yaradan akan kan gittikçe direncimi yıkarken kesilen kurşun sesleriyle elimdeki silahı ilerideki aralığa fırlatıp telefona sarıldım. Telefon direkt açılınca “Bari çabuk gel! Çok kötüyüm!” der demez nefesim kesildi.
“Abi neredesin?” diye sorduğunda etrafa bakındım. İlerdeki kuytuda kalmış barı görünce barın ismini ve silahı fırlattığım yeri tarif edip telefonu kapattım. Gözlerim kararmaya başlayınca Bari gelmeden önce uyumamak için kendimi Gregor ve adamlarına yaptıkları bu ihanetin bedelini nasıl ödeteceğimi düşünmeye sevk ettim. Uzaktan gelen tıkırtı sesleriyle saklandığım çöp konteynır
