นาทีแรกที่วริศราได้สติในห้องพยาบาล หญิงสาวได้พบกับอิงฟ้า ผู้จัดการฝ่ายผลิตที่คุ้นหน้าคุ้นตาจากการบอกเล่าของสาวโรงงานรุ่นพี่ ผู้หญิงอายุสามสิบกว่าปี แต่งตัวเปรี้ยวจี๊ดเหมือนทำงานในบาร์มากกว่าโรงงานนั่งไขว่ห้างเฝ้าหล่อนข้างเตียง วริศราเลิกมองคนที่ภายนอก ซาบซึ้งในน้ำใจที่อีกฝ่ายมีเมตตามาเยี่ยมไข้ยกมือไหว้ แต่ไม่ใช่... อิงฟ้ามาพร้อมข่าวร้าย บอกเล่าให้วริศรารับรู้และจดจำใส่สมองอันน้อยนิดให้ขึ้นใจ ว่าเจ้าของรถคันที่หล่อนอ้วกแตกอ้วกแตนกองเต็มเบาะหนังสุดหรู คือรถของ ‘คุณคณาธิป’ เจ้าของคนใหม่ของโรงงานแห่งนี้
ฟังจบประโยค วริศราหน้ามืด อยากขอเวลานอกเป็นลมล้มหัวปักลงหมอนอีกครั้ง แต่ทำไม่ได้ เพราะผู้จัดการสาวส่งกุญแจเมอร์เซเดส-เบนซ์มาให้ พร้อมกับกล่าววาจาเชือดเฉือน
‘รถจอดอยู่หลังโรงงาน อุปกรณ์ทำความสะอาดทั้งหมดก็จัดไว้ให้แล้ว เธอต้องล้างคราบอ้วกของเธอออกไปให้หมด นี่เป็นคำสั่งคุณคณา ไม่อย่างนั้นสถานะ
