“คุณคณาขา... คืนนี้ขออิงไปนอนบ้านคุณได้ไหมคะ แค่คืนเดียวก็ได้” ขณะนั่งบนรถคันเดียวกันไปโรงานแปรรูปนมวัวดิบอิงฟ้าใช้ความเย้ายวนทั้งหมดที่มีเรียกร้องความสนใจจากชายหนุ่ม เลื่อนมือเรียวลงมาถึงท้องน้อยเศรษฐีหนุ่ม ลูบอยู่ตรงนั้นปลุกเร้าอารมณ์ดิบเถื่อน แต่คณาธิปกลับทำหน้ารำคาญปัดมือของหล่อนทิ้งไม่ให้รบกวนการอ่านงาน
“ทำงานอยู่ไม่เห็นเหรอ ถอยไปนั่งห่างๆ ได้ไหม มันร้อน!”
“ค่ะ” อิงฟ้หน้าจ๋อยลงเพราะถูกเจ้านายดุ
ลูกน้องของคณาธิปได้ยินเจ้านายบ่น จากพยายามสุดความสามารถที่จะไม่สอดรู้สอดเห็น แอบมองความสนิทสนมเกินเจ้านายลูกน้อง ก็ตอบสนองโดยกดปุ่มเพื่อปรับอุณหภูมิให้เย็นลง
คณาธิปไม่ได้มองไปคนขับ เนื่องจากในขณะที่รถยนต์คันหรูแล่นผ่านถนนมีการก่อสร้างไปข้างหน้าช้าๆ บังเอิญขับผ่านหญิงสาวรูปร่างบอบบางที่เข็นมอเตอร์ไซค์ท่ามกลางสภาพอากาศร้อนจัด เขาอาจจะไม่สนใจเด็กสาวแปลกหน้า ถ้าหากยูนิฟอร์มที่หล่อนสวมอยู่ในขณ
