EP:3
1149 Words
"นาราวันนี้วันศุกร์คืนนี้เราไปผับไอ้คิงกันไหม"
"ไม่ล่ะ...ฉันมีงานต้องเคลียร์"
ฉันตอบกันต์ออกไปเมื่อเขาชวนฉันไปเที่ยวผับของเพื่อนอีกคนตอนนี้ฉันกับเขากลับเข้ามาที่บริษัทแล้วค่ะหลังจากกินข้าวเที่ยงเสร็จและฉันก็กำลังก้มหน้าก้มตาทำงานอยู่
ลืมบอกไปค่ะฉันกับกันต์นั่งทำงานห้องเดียวกันเพราะม๊าของกันต์อยากให้ฉันดูแลและจับตามองเขาเวลาทำงานก็หมอนี่ชอบทำตัวเหลวไหล
"จะขยันไปถึงไหนแค่นี้ป๊ากับม๊าฉันก็แทบไม่ต้องใช้งานคนอื่นแล้วเธอเล่นเก่งไปซะทุกอย่างแบบนี้"
"ที่ฉันต้องทำแบบนี้ก็เพราะมีเจ้านายอย่างนายไงถ้าวันไหนนายตั้งใจทำงานเอาจริงเอาจังกับงานขึ้นมาเมื่อไหร่ ก็เมื่อนั่นแหละที่ฉันจะขยันน้อยลง"
พูดจบฉันก็ก้มหน้าตรวจเอกสารต่อโดยที่ไม่ได้สนใจอะไรกันต์พอรู้ตัวอีกทีหมอนี่ก็เดินมาที่โต๊ะทำงานฉันแล้ว
พรึบ!!!
“มานั่งทำไมตรงนี้มันทับเอกสารฉันอยู่ไม่เห็นรึไง”
และฉันก็ต้องเงยหน้าขึ้นมาจากกองเอกสารอีกครั้งเมื่อกีนต์นั่งลงบนโต๊ะทำงานฉัน
“นะ...นาราคืนนี้ไปผับไอ้คิงด้วยกันนะฉันอยากให้เธอรีแลคบ้างเธอเหนื่อยกับการจัดการเรื่องงานให้ฉันมาตั้งเยอะถือซะว่าไปพักผ่อนสมองนะ”
“ไม่ต้องมาพูดจายืดยาวเลย เอาจริงๆคือนายไม่มีเพื่อนไปใช่ไหมแล้วที่เอาฉันไปด้วยเพราะนายจะจัดหนักแล้วให้ฉันพานายกลับคอนโด…ใช่ไหม”
“จิส์!! เธอนี่มัน...รู้ทันฉันไปหมด”
“ไปนั่งโต๊ะนายได้แล้วฉันจะทำงาน”
“ไม่ไป...ฉันจะนั่งตรงนี้จนกว่าเธอจะยอมไปกับฉัน นะนาราไปเปิดหูเปิดตาบ้างอีกอย่างไอ้พวกนั้นมันบ่นคิดถึงเธอพวกมันคงดีใจที่เห็นเธอไป”
“อาทิตย์หน้าก็ถึงงานเลี้ยงรุ่นแล้วยังไงก็ได้เจอฉันไม่เห็นจำเป็นต้องรีบไปเลยอีกอย่างถ้าฉันไปกับนายๆจะไม่มีโอกาสได้ควงผู้หญิงนะเพราะมีฉันติดรถไปด้วย”
"แค่มีเธอไปกับฉันผู้หญิงพวกนั้นก็ไม่จำเป็นแล้ว นะนาราไปนะ"
กันต์ก็ยังตื้อให้ฉันไปด้วยไม่เลิกแล้วขืนถ้าฉันยังปฏิเสธอยู่รับรองว่าวันนี้ฉันไม่ได้ทำงานแน่ๆเพราะเขาคงจะนั่งตื้ออยู่แบบนี้
"กลับไปนั่งโต๊ะนายแล้วก็ทำงานของตัวเองก่อนเอกสารน่ะเซ็นต์หมดรึยัง"
"ไม่ไป...ก็บอกไปแล้วไงว่าถ้าเธอไม่ไปกับฉันๆก็จะนั่งตื้ออยู่ตรงนี้แหละ"
"โอเค! ถ้าไม่ไปนั่งทำงานที่โต๊ะนายงั้นฉันก็จะไม่ไปกับนายแล้ว"
พอฉันพูดประโยคนี้ออกไปเท่านั้นแหละกันต์ดีดตัวลุกขึ้นยืนอย่างตื่นเต้นทันที
"พูดแล้วนะ! อย่าเบี้ยวแล้วคืนนี้ก็แต่งตัวแซ่บๆนะครับคุณนารา"
พูดจบกันต์การเดินล่วงกระเป๋ากางเกงแล้วก็ฮำเพลงเดินกลับไปที่โต๊ะเขาอย่างอารมณ์ดี แค่ฉันยอมไปเที่ยวกับเขาแค่นี้มันต้องดีใจอารมณ์ดีเบอร์นี้เลยรึไง
"นารา"
"อือ!"
ฉันที่กำลังก้มหน้าก้มตาเซ็นต์เอกสารอยู่ก็ขานรับกันต์ออกมาอย่างเซ็งๆก็พอเขาเดินไปนั่งโต๊ะเขาได้สักพักเขาก็เรียกฉันอีกแล้วน่ะสิ
"มีใครมาจีบบ้างไหม"
ปึก!!
ฉันวางปากกาที่กำลังเซ็นต์เอกสารอยู่แล้วเงยหน้ามองเขาอย่าง งงๆ ที่อยู่ๆเขามาถามแบบนี้ ร้อยวันพันปีไม่เคยถาม
"นึกยังไงมาถามแบบนี้"
"ก็...อยากรู้"
"มี!"
"ห่ะ!!...จริงดิใครเหรอใครที่มาจีบเธอฉันรู้จักไหมแล้วเธอให้มันจีบเธอติดรึยัง"
พอฉันตอบว่ามีกันต์ก็เด้งตัวจากการที่เขากำลังเอนหลังพิงเก้าอี้ทำงานมานั่งหลังตรงแล้วรัวคำถามใส่ฉันทันทีแล้วคำตอบที่ฉันบอกกันต์ไปฉันก็พูดเรื่องจริงค่ะฉันเองก็มีคนมาคุยมาจีบอยู่บ้างแต่ฉันก็ไม่ได้อะไรเพราะไม่ได้สนใจผู้ชายพวกนั้น
"ยัง! ฉันไม่ได้สนใจ"
"ทำไมอ่ะ! หรือว่าเธอมีใครในใจ"
"อืม!"
"จริงดิ!! ผู้หญิงเย็นชานิ่งๆอย่างเธอมีความรู้สึกแบบนี้ได้เหมือนกันเหรอ"
"คนอย่างฉันก็มีหัวใจไหม"
"แล้วเธอชอบใครบอกฉันได้ไหม"
ฉันส่ายหน้าให้กันต์แทนคำตอบทำไมต้องมาถามอะไรแบบนี้กับฉันด้วย
"ทีฉันชอบจินฉันยังบอกเธอเลยเราเป็นเพื่อนกันนะนารามีอะไรก็บอกกันบ้างสิฉันจะได้ช่วยสกรีนให้ไง"
"นายไม่ต้องรู้หรอกเพราะเขา....ไม่ได้คิดอะไรกับฉัน"
"รักข้างเดียวเหมือนที่ฉันรักจินสินะ"
"ก็คงงั้น"
ฉันตอบกันต์ออกไปอย่างไม่ใส่ใจคำพูดของเขาที่พูดถึงผู้หญิงคนนั้นแต่ต่อฉันจะทำเป็นไม่ใส่ใจยังไงในใจฉันมันก็หน่วงอยู่ดีที่ยินเขาบอกว่าชอบว่ารักผู้หญิงอีกคน
"ใครวะ..ฉันรู้จักไหมแม่งโคตรโชคดีที่ทำลายกำแพงน้ำแข็งในใจของผู้หญิงอย่างเธอได้"
"นายรู้จักดี"
ฉันพูดแล้วมองหน้าเขาอย่างสื่อความหมายว่าคนที่ฉันพูดถึงคือเขาไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันทำแบบนี้ค่ะแต่แค่ได้ยินเขาพูดถึงผู้หญิงที่ชื่อจินฉันก็อยากจะพูดมันออกมา
"อย่าบอกนะว่าเป็นเพื่อนๆในกลุ่มเรา"
"มะ..ไม่ใช่"
พอได้สติฉันก็รีบพูดปฏิเสธเขาออกไปแล้วก้มหน้าหลบสายตาเขาทันที
"เฮ้อ! ค่อยโล่งใจหน่อย..ดีแล้วที่ไม่ใช่เพื่อนกันไม่งั้นมีแต่พังนะนาราเพื่อนกันแม่งมารู้สึกแบบนี้ต่อกันเมื่อไหร่เมื่อนั้นแหละความสัมพันธ์ของเพื่อนแม่งจบลงทันทีแล้วถ้าเกิดดันคบกันไปแล้วเลิกกันแม่งต่อกันไม่ติด ฉันน่ะ โคตรไม่ชอบความสัมพันธ์แบบนี้เลยไม่อยากเสียเพื่อน"
"พูดอย่างกับนายไม่ได้ชอบเพื่อนตัวเอง ผู้หญิงที่ชื่อจินอะไรนั้นก็เพื่อนนายไม่ใช่เหรอ"
ฉันพูดกับกันต์ออกไปอย่างหงุดหงิดพูดออกมาได้ว่ากลัวเสียเพื่อนตัวเขาเองก็ชอบเพื่อนเหมือนกัน
"ฉันกับจินมันผูกพันเกินกว่าคำว่าเพื่อนไปแล้วนาราอีกอย่างฉันเชื่อว่ายังไงๆฉันกับจินต้องได้ลงเอยกัน"
- Writer
