“คุณย่าพูดธุระของคุณย่ามาเถอะครับ”
“อยากให้ย่าพูดตรงนี้เลยเหรอ” ดีแลนหายใจแรงครั้งหนึ่งก่อน และโน้มตัวลงไปกระซิบบางอย่างกับขวัญ “อยู่ห่างๆคนพวกนี้ไว้” เขาว่ายังงั้น และดีแลนก็เชิญคุณย่าเข้าห้องทำงานไป
ขวัญยอมรับเลยว่าทำตัวไม่ถูกเลยทั้งกับคุณย่าและกับสองคนตรงหน้า เธอก็อยากจะยกมือไหว้ทำความเคารพผู้ใหญ่อยู่หรอก แต่ตลอดเวลาเธอเหมือนอากาศต่อหน้าต่อสายตาพวกเขา ผู้หญิงสองคนที่เหลือกำลังมองมาที่เธอ
“รับเครื่องดื่มอะไรมั้ยคะ” แสดงมารยาทเจ้าบ้านที่ดี
“ไม่เป็นไร” เธอคนหน้าคุ้น พูดแล้วเดินเข้ามาใกล้ “เธอรู้มั้ยว่าผู้หญิงที่เดินเข้าไปในห้องนั้นกับดีแลน ท่านยิ่งใหญ่แค่ไหน” ขวัญส่ายหน้าและอดแอบคิดในใจไม่ได้ว่า เธอจะไปรู้ได้ไงเล่า!
“ให้สาธยายไปเธอก็คงไม่เข้าใจ เอาเป็นว่า ท่านยิ่งใหญ่และมีอำนาจมากพอที่จะทำให้ผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างหล่อนกระเด็นออกจากเกาะฮ่องกงในชั่วข้ามคืน”
“น่ากลัวจริงๆด้วยค่ะ แต่ก็ช่า
