“ต่อต้านสิถ้าคิดว่าร่างกายนี้เป็นของเธอ!”
เธออยากจะกัดลิ้นตัวเองตาย เมื่อร่างกายไม่รักดีมันเอาแต่ตอบสนองสัมผัสของเขาอยู่ร่ำไป ยิ่งเขาขยับเข้าออกหรือหมุนคว้างสะโพกก็แอ่นรับทุกจังหวะ จนกระทั่งถึงจุดหนึ่งร่างกายพลันกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำหวานออกมาอาบย้อมนิ้วแกร่ง
“เสร็จจนได้สินะ หึ!”
ร่างสูงยกยิ้มถอนนิ้วออกมาจากร่องสวาทของเธอก่อนจะยกปลายนิ้วขึ้นมาเลียคราบน้ำหวานออกจนหมด และโน้มตัวลงไปทาบทับเธออีกครั้ง
“อดอยากมาจากไหน เกลียดแต่กลืนกินจนหมด”
ร่างบางบ่มพึมพำอย่างอดไม่ได้เมื่อเห็นท่าทางของคนร้ายกาจ ด้วยความหมั่นไส้เลยพลั้งเผลอพูดออกไป แต่ไม่คาดว่าเขาจะหูดีได้ยินทุกคำที่เอ่ย
“ถึงจะเกลียด แต่พอแก้ขัดได้ก็กิน”
ซันแค่นยิ้มใบหน้าชิดแก้มนวล ก่อนจะเอ่ยออกมาทำให้ริมฝีปากบางของเขาแนบชิดกับผิวแก้มเธอ จนร่างบางลมหายใจติดขัดไปชั่วขณะ พยายามรวบรวมสติพูดแทงใจดำ
“แสดงว่าของมันอร่อย ถึงกินบ่อยไม่พั
