CHAPTER 17

1777 Words

AN: Ayoko pa sana bigyan ng pov si Steven kaso kayo eh mas sayted pa kayo kaysa sa akin.. Hahaha. Ok game na 'to pero konting pasilip lang muna kay Steven at baka ma-excite kayo. Hahaha. ------------- Habang nakayuko dito sa upuan ay binitawan ko ang baril na hawak ko, napahilamos ako sa mukha ko. You don't know how much i love you, Anne. Pero naguguluhan ako at ayokong isugal ang nararamdaman ko para makasama ka. Dahil ayokong mawala kayo sa akin, magulo ang buhay ko p*****n dito at p*****n doon. Doon lang ako nabubuhay simula noon pa lang. Napaunat ako sa kinauupuan ko at napatingin sa kisame, simula ng umalis ako ay nagpunta lang muna ako sa malayo para mag-isip. Hindi ganon kadali para sa isang katulad ko na iwan na lang bigla itong buhay na nakasanayan ko dahil hahabulin ako ng

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD