บทที่ 11 ผู้ที่ประสงค์ร้าย
~ครืด ครืด ~
โทรศัพท์มือถือสั่นอยู่บนโต๊ะทำงานอย่างต่อเนื่อง ยี่หวาชะงักเล็กน้อยก่อนจะกดรับสาย เมื่อเห็นว่าผู้ที่โทรมาหา เป็นคนที่เธอว่าจ้างให้ไปสืบเรื่องของน้ำค้าง
“ฮัลโหลว่า?”
เสียงหวานพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่ง
[คุณยี่หวาครับ ตอนนี้พบที่อยู่ของเธอแล้วครับ อยู่บ้านเช่าแห่งหนึ่งไม่ไกลจากบริษัทมากครับ ลองถามจากคนแถวนี้เห็นว่าเธออยู่กับยายแค่เพียงสองคนตอนนี้ ยายของเธออยู่ที่โรงพยาบาลครับ]
“อืม แล้วพี่หมิงเผิงล่ะ รู้อะไรเกี่ยวกับยัยนั่นบ้าง”
[เท่าที่ผมดูคุณหมิงเผิงช้ากว่าคุณยี่หวาไปหนึ่งก้าวครับ แต่น่าจะรู้เร็ว ๆ นี้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือใคร แล้วคุณยี่หวาจะให้ทำยังไงต่อไปครับ]
“สืบต่อไป ทำยังไงก็ได้ ไม่ให้เธออยู่บ้านหลังนั้นต่อ ถ้าหากพี่หมิงเผิงรู้ที่อยู่ของนางนั่น แน่นอนว่าจะรู้ว่ายัยนั่นคือคนเดียวกันกับคนที่ทำงานอยู่บริษัท”
[ครับ รับทราบครับ]
จนถึงเวลาเลิ
