อุล Say::
“หนูกลับมาได้ยังไงคะ”
“ฉันแบกเธอกลับมาไงถามได้ ไปคุกเข่าสำนึกผิดซะ ถ้าเมื่อวานฉันไปไม่ทัน เธอคงถูกลากไปแล้ว” ผมมองเธออย่างคาดโทษ ว่าสิ่งที่เธอทำ ผมไม่ปลื้ม เธอจะดื้อกับใครก็ได้แต่ไม่ใช่ผม
“จะช่วยมาทำไม ตัวเองไม่ได้สนใจกันสักหน่อย” เสียงบ่นเบา ๆ ทำให้ผมต้องถอนหายใจออกมา ดื้อ!!!!
“ฉันต้องสนใจขนาดไหนถึงจะสมใจเธอ เช้าทายา ดึกก็ไปตามหา ยังไม่พอรึไง โลภมากจริง ๆ” ผมงอแงใส่เธอบ้างได้ไหม ทำไมผมต้องคอยตามใจเธอตลอด ทำผมเดือดร้อนแล้วมาบ่นใส่ผมได้เหรอ ผมใจดีจนเธอเคยตัวสินะ เธอทำผมนอนไม่หลับเลยทั้งคืนนนนน คิดว่าผมหงุดหงิดไม่เป็นเหรอ
“สนใจ สนใจ สนใจ สนใจแค่หนูคนเดียวไง!!!!!”
“โลภ”
“ไม่โลภแต่รักเว้ยยยยย” แล้วหญิงสาวก็โพล่งขึ้นมา มันทำเอาผมตกใจมาก หัวใจเต้นตุบ ๆ เลย ยัยนี่มันหน้าด้านไปแล้ว ผมเป็นผู้ชายนะ
“กลับบ้านไปเลยไป!!!!” ผมพยายามหลบสายตาที่พยายามจับจ้องหน้าผมไม่ยอมหยุด อะไรของเธอเนี
