เมียเด็ก

Ep.6 : ดาว และ พระจันทร์✔️

มีร่า Say ::

ฉันลืมตาขึ้นมา พร้อมกับร่างกายที่เจ็บแทบทนไม่ไหว แต่พอจะขยับตัวถึงได้รู้ว่าตัวเองถูกมัดเอาไว้กับเสาในโกดังร้าง ที่มีพาเลตไม้ตั้งเรียงราย ฉันมองไปรอบตัวที่มีเสียงอึกทึกดังลั่นไปด้วยเสียงปืน เสียงคนที่กำลังต่อสู้ ฉันมองหาต้นเหตุของเสียง ถึงได้รู้ว่าคนที่กำลังสู้อยู่คือเซ็นเซ เขามาช่วยฉันเหรอ ไม่นานนักชายสูงวัยก็เดินมาหาฉันพร้อมกับเอาปืนจ่อฉันเอาไว้

“ทิ้งอาวุธ ถ้าไม่ทิ้ง อีนี่ตาย!!!!!” คำสั่งลั่นที่ทำให้คนที่กำลังเป็นต่อต้องทิ้งอาวุธ เซ็นเซที่มือเปื้อนไปด้วยเลือดทิ้งมีดยาวของตัวเองลงไปกับพื้น ไม่...ไม่ ๆๆๆ เซ็นเซจัดการคนตั้งขนาดนั้น ทำไมยอมทิ้งมีดล่ะ ทั้ง ๆ ที่ปามีดใส่ไอ้แก่ถู่ หัวหน้าแก๊งกระรอกนี่ได้สบาย ๆ

“ถุยยยย!!!! วิธีลูกหมา” ฉันพยายามจะเตะไอ้คนที่มันจ่อปืนใส่ฉันอยู่ ติดอยู่ตรงที่มันติดอยู่กับเสา จะรอดได้ต้องหยิบมีดสั้นที่ซ่อนอยู่ในรองเท้าบูตให้ได้ ฉันมองลูกน้องของพวกมันที่เหลือเพียงแค่สองคน คนหนึ่งใช้ไม้หน้าสามตีเข้าที่ขาของเซ็นเซ จนคุกเข่าลงไปกับพื้นเพื่อให้ยอมจำนน โดยมีลูกน้องของมันอีกคนจ่อปืนเอาไว้ขู่

ฉันจะต้องไปช่วยเซ็นเซ ทำไมเซ็นเซถึงมาคนเดียว คนอื่นไปไหน ฉันพยายามดิ้นให้หลุดจากเชือกที่มัดตัวฉันอยู่ ไอ้พวกสวะเอ๊ย!!!! อย่าทำอะไรเซ็นเซนะ ฉันโกรธจนต้องกัดปากตัวเองด้วยความคับแค้นใจ อย่าให้ฉันหลุดไปได้นะ!!!!!

“ถ้ากูมีเวลาเยอะกว่านี้ กูจะยัดเยียดความเป็นผัวให้อีนี่ แต่ตอนนี้คงจะทำได้แค่ยิงมึงทิ้ง แล้วยิงอีนี่ตาม” ไอ้แก่ถู่ยังคงพ่นน้ำลาย จนคนที่คุกเข่าอยู่ที่พื้นถอนหายใจออกมาแล้วยืนขึ้น

“เฮ้อออออ พูดเยอะจังเลย ไหน ๆ คุณก็พูดแล้ว ขอผมพูดบ้าง รู้อะไรไหม ทำไมท่านโทร่าถึงไม่ผมลงสู้ในศึกไหนเลย เพราะถ้าผมโกรธ ใครก็หยุดผมไม่ได้ แล้วตอนนี้ผมโกรธ ผมเป็นคนไม่ชอบใช้ปืนเลย เพราะเหยื่อตายง่ายเกินไป” เซ็นเซผลักแขนของคนที่ถือปืนที่จ่อเขาเอาไว้ แล้วปัง ปัง ปัง ไอ้คนที่ถือปืนเริ่มสาดกระสุนมั่ว ๆ ด้วยความตกใจ เซ็นเซใช้ความเร็วพุ่งเข้าใส่ไอ้แก่ถู่ที่ถือปืนจ่อฉัน ทันทีที่พิกัดกระบอกปืนของไอ้ถู่มันหันไปที่เขา เขาผลักจนวิถีกระสุนไปโดนลูกน้องของมันเอง ที่วิ่งตามเขามา

ลูกน้องที่ถือปืนพยายามจะยิงเซ็นเซทำให้เซ็นเซหลบหลังไอ้แก่ชั่ว แล้วล็อกคอมันเอาไว้ ทำให้ลูกน้องของมันไม่กล้าที่จะยิง แต่ไอ้แก่ชั่วที่ในมือยังถือปืน มันดันยิงลงพื้นตรงฉันอยู่ ดีที่ฉันขยับตัวไปหลบหลังเสาทัน

“แค่ก ๆ แอะ ๆ ยิงอีผู้หญิงสิไอ้โง่” คนที่แทบจะขาดอากาศหายใจ ตะโกนบอกลูกน้องด้วยเสียงที่แหบพร่า

“มึงสิโง่” เพราะปืนที่ไม่ได้จ่อฉันแล้ว มันทำให้ฉันกระโดดเตะปืนของคนที่อ่อนแรงเพราะถูกรัดคอจนปืนกระเด็นออกไปไกล แล้วหมุนรูดเสาที่ตัวเองโดนมัดไปให้ใกล้เซ็นเซที่สุด เพื่อขอให้เซ็นเซเอามีดสั้นที่อยู่ในรองเท้า

ปัง!!!! ลูกน้องมันที่ยิงฉัน ทำให้เซ็นเซต้องถีบตัวหัวหน้าของมันที่หน้าเขียว เข้าไปใส่คนที่ยิงปืนเพื่อกันกระสุนที่ยิงใส่เรา แล้วดึงมีดสั้น ตัดเชือกที่มัดฉันฉับเดียวจนหลุดเลย อ๊า หลุดจากเสาสักที แต่เซ็นเซได้มีดแล้ว ไม่ได้สนใจฉันอีกแล้ว เขาถือมีดไล่ฟันพวกมันอย่างกับชักกี้ แม้พวกจะตายแน่นิ่ง เซ็นเซก็ไม่ยังใช้มีดแทงพวกมันไม่หยุด ฉันเลยต้องรีบไปลากเซ็นเซออกมา แต่พอฉันไปดึงเขา เขากลับผลักฉันออกอย่างแรง แล้วแทงพวกมันจนเลือดนองพื้น

“เซ็นเซเราต้องไปแล้ว” ทำยังไงเขาก็ไม่ขยับ จะทำยังไงดี แบบนี้ถ้าพวกโปลิสมาเห็นมันจะไม่ดีแน่ ๆ จะทำยังไงให้เซ็นเซสงบสติอารมณ์

ฉันดึงคนที่กำลังยังสนุกกับศพเข้ามาประกบริมฝีปาก มองฉัน มองฉัน ได้โปรด มองที่ฉัน มันได้ผลเขานิ่ง ยิ่งเขานิ่ง ฉันก็ยิ่งเอาปากบดถูกับริมฝีปากของเซ็นเซ ถ้าจูบมันแปลว่าฉันต้องการ นี่มันก็แปลว่าฉันต้องการเขารึเปล่า ฉันเอื้อมมือไปดึงมีดที่เขากำเอาไว้แน่นออกจากมือของเซ็นเซ ก่อนจะค่อย ๆ คลายจูบออกช้า ๆ เสียดายจังครั้งนี้เซ็นเซไม่จูบตอบเลยอะ

“แบบนี้มันไม่ถูกต้อง!!!!” เสียงที่สั่นของเซ็นเซมันทำให้ฉันยิ้มออกมา

“แต่มันโคตรถูกใจฉันเลย ผู้ชายมันก็ไม่ได้แย่” ฉันจูบคนที่เอาแต่ยืนนิ่ง ๆ อีกครั้ง จะไม่ตอบรับฉันงั้นเหรอ ไม่เป็นไร ฉันยัดเยียด

“แต่ฉันเป็นอาจารย์เธอ!!!!” ดุ ดุเข้าไป เฮ้ออออ ทำหน้าดุจนฉันกลัวหมดแล้ว ถ้าจูบอีกทีจะโดนสั่งทำโทษไหมนะ เซ็นเซทำให้ฉันมั่นใจ ว่าต่อให้ฉันจะเก่งแค่ไหน ฉันก็จะต้องมีเซ็นเซ

“เรามามีลูกกันไหมคะ” ฉันถามออกไป เพราะเขาตามหาแม่ของลูกอยู่อ่า ฉันก็เสนอตัวไง เขาอยากได้คน 25-30 ฉันก็เข้าเกณฑ์

“ไม่ตลก!!!! ไปเลย กลับบ้าน”

เมื่อเราออกมานอกโกดังกลับเจอรถของท่านไรและท่านโทร่า ที่มายืนด้วยสีหน้าที่กะลิ้มกะเหลี่ย เหมือนกับว่าจะพูดอะไร แต่ไม่พูด จะมีก็แต่เซ็นเซที่หัวเสียจนเดินหนีไปขึ้นรถของตัวเอง ที่หน้าเยินแล้วครึ่งหนึ่ง แล้วขับออกไปเลย

“สาบานฉันจะไม่บอกพ่อของหนูแน่นอน” ท่านโทร่าขยิบตาให้ฉัน ฉันได้ยิ้มตอบเป็นคำขอบคุณ ตอนนี้บอกเลยเจ็บไปทั้งตัว เพราะเห็นว่าเซ็นเซกำลังลำบากเลยมีแรงฮึดสู้ พอเรื่องจบแล้ว ตอนนี้รู้สึกแล้วว่าร่างแทบจะแยกออกจากกัน

“ฉันมาถึง อาอุลก็เก็บหมดแล้ว แถมยังเห็นภาพที่ชวนสยอง ลองของขนาดนั้นไม่กลัวโดนคุกเข่าเหรอ ไปหาหมอเถอะ สภาพเยินเชียว” ท่านไรพูดขึ้นมาแซว ๆ มาบอกการจูบของฉันชวนสยองไม่ได้นะ

ฉันทิ้งตัวใส่ท่านไร รู้สึกเจ็บไปทั้งตัวเหมือนโดนสิบล้อทับ ถ้าจะมีเพื่อนสักคนที่เราจะทิ้งตัวลงไปได้ ก็คงจะเป็นท่านไรเนี่ยแหละ ภาพที่เซ็นเซมาช่วยฉันมันโคตรเท่เลย ถ้าไม่ติดตรงที่เซ็นเซข่มขืนศพ แทงจนไม่เหลือชิ้นดี มันคงจะสวยงามกว่านี้

“โคตรเจ็บเลยท่านไร ขอพักงาน 1 อาทิตย์ไปรักษาตัวที่ชอบ ๆ” ฉันส่งสายตาอ้อน เพราะฉันไม่เคยขอหยุดงานเลย

“นานไปไหม”

“จะตีเหล็กกล้า ต้องตีตอนร้อน ๆ อย่าให้จูบฉันไร้ค่าเลย ชวนเค้ามีลูกไปแล้วด้วย ป่านนี้ตอกปิดตายบ้านหนีฉันไปแล้วมั้ง โอ๊ย เจ็บ ๆ กราบล่ะค่ะ ตอนนี้พาฉันไปโรงพยาบาลก่อน” ฉันที่ขอให้ท่านไรไปส่งโรงพยาบาล แต่ต้องร่วงหล่นกับพื้นเพราะแรงกระชากจากคนที่มาช้าาาาาาา

“มีร่าาาา ลูกพ่อ ไอ้ไรมึงปล่อยลูกกูเลย ทำไมสภาพแย่แบบนี้” พ่อของฉันที่ก้มลงมาเก็บฉันขึ้นมาจากพื้น แล้วมองฉันด้วยสีหน้าเป็นห่วงเหลือเกิน

“พ่อจะฆ่าหนูหรือยังไง!!!! ติดหญิงใช่ไหมคะ มาช้านะ แล้วตอนนี้ลูกสาวพ่อ อยากไปโรงพยาบาล” ฉันหันมองหน้าท่านโทร่าและท่านไร เพื่อขอร้องให้ปิดเรื่องที่พวกเขาเห็นเป็นความลับจากพ่อฉันด้วยเถิด

.

.

เช้าวันต่อมา

อุล Say ::

นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะเนี่ย นี่มันวันรวมญาติหรือไง!!!! ขนมาทำไมเยอะแยะ คิดว่าบ้านผมเป็นสวนสาธารณะหรือไง ทำไม ทำไมทุกคน ถึงไม่เข้าใจคำว่าพื้นที่ส่วนตัว!!!!!

“อากิ ไล่แขก”

“ทำไมพูดจาไร้เยื่อใยแบบนี้ พวกเรามาขอบคุณที่ช่วยมีร่าต่างหาก” ท่านโทร่าถือวิสาสะ เข้ามานั่งในบ้านมันทำเอาคิ้วผมกระตุกในความไร้มารยาท

“ไอ้อุล ขอบใจที่แกช่วยลูกสาวฉัน เมื่อวานทำไมรีบกลับจังวะ นึกว่าแกจะอยู่ชำแหละศพมันซะอีก เอาเถอะ ๆ ฉันให้คนเก็บกวาดให้อย่างดี โปลิสตามไม่ถึงแกแน่นอน มีร่า มากราบขอบพระคุณเซ็นเซเค้าซิลูก” ท่านเก็นเรียกคนเป็นลูกสาวเข้ามาขอบคุณผม แต่ผมไม่ได้อยากเจอเธอตอนนี้

“กราบขอบพระคุณเซ็นเซที่ช่วยฉันนะคะ” มือของมีร่ากราบลงที่อกของผมเลย ต่อหน้าพ่อเธอเนี่ยนะ ผมได้แต่ดันเธอออกน้อย ๆ ไม่ต้องมามองหน้า ไม่อยากเห็น

“อย่าเย็นชากับหลานนักเลย ไปโทร่า กินเหล้าดีกว่า อากิฝากเอากับแกล้มใส่จานหน่อยนะ” ท่านเก็นส่งเหล้าและอาหารให้อากิ คิดว่าอากิเป็นคนของตัวเองรึไง ทำไมผมต้องมาเจอแขกที่ทำตัวตามสบายแบบนี้ด้วยนะ

ทำไมทุกคนถึงกล้าทำตัวตามสบายในบ้านของคนอื่นน้าาาาา นี่มันบ้านของผม ผมเป็นกฎ ผมเดินไปเอาไม้เรียว กะจะตีไล่พวกงี่เง่านี่ออกจากบ้านให้หมด ผมง้างไม้ขึ้นแล้ว จะไม้ไล่พวกงี่เง่าอยู่ แต่......

“ไอ้เก็น มึงรู้ไหม ไอ้อุลกับมีร่า” ท่านโทร่าเอ่ยขึ้น พร้อมกับหันมายิ้มให้ผมอย่างเจ้าเล่ห์ มันทำให้ผมต้องรีบวางไม้ลง แล้วนั่งลงเงียบ ๆ

“อะไรวะ มันทำไม”

“ก็มันสองคน เก็บเรียบทั้งแก๊งไง” ท่านโทร่าเอ่ยเปลี่ยนเรื่อง เหมือนกับจะขู่ว่าถ้าผมหือ เรื่องเมื่อคืนจะถึงท่านเก็นแน่ มันยิ่งทำให้ผมหงุดหงิด แต่ทำอะไรไม่ได้ ผมไม่ได้กลัวท่านเก็น แต่ผมนับถือเขาในฐานะพี่ชาย

“เออลูกสาวกูเก่ง แต่แปลกใจทำไมไอ้อุลมันไม่เห็นบ้าเลือดเลย ฉันนึกว่าจะเลือดสาดมากกว่านี้ บางคนยังศพสวยงามอยู่เลย”

เพราะอะไรล่ะ เพราะยัยตัวแสบนะสิ เล่นจูบเอาซะผมไปไม่เป็นเลย แถมยังมาชวนมีลูกอีก ผู้หญิงที่ไหนเขามาชวนผู้ชายมีลูก ผมแอบเหลือบตาไปมองมีร่า ที่ตอนนี้พันแผลแทบจะทั้งตัว เจ็บขนาดนี้ยังจะมาอีก

“ไอ้อุล ฉันได้ข่าวว่าแกมีสาว สวยไหมวะ อายุเท่าไหร่” ท่านเก็นถามผมถึงสาวที่ผมเดตด้วย ผมถึงได้นึกออกว่าตัวเองทิ้งเขาไว้ที่สวนสนุกเมื่อวาน สงสัยต้องไปขอโทษที่ทำตัวเสียมารยาทซะแล้วสิ

“ยุ่งจริง ทำไมท่านเก็นถึงต้องอยากรู้เรื่องของฉัน” เฮ้ออออ เมื่อไหร่คนพวกนี้จะกลับ ผมโคตรจะเบื่อที่ต้องมาตอบคำถามเลย ผมหันไปมองมีร่าที่วิงก์ตาให้ผม เป็นอะไร อะไรเข้าตาเหรอ เฮ้อออ รอบตัวผมมีแต่คนไม่เต็ม

“เอ๊ยยยย ได้ไง แกจะมีเมียทั้งที”

“ไม่ใช่ค่ะพ่อ เซ็นเซเค้าอยากมีลูก ไม่ได้อยากมีเมีย” มีร่าตอบพ่อของเธอด้วยรอยยิ้ม

“แกเถอะไม่คิดจะมีผัวบ้างรึไง นิ้วมันสนุกรึไง มีผัวมีลูกไว้ดูแลตัวเองตอนแก่ดีกว่า อยู่คนเดียวแบบฉันลำบากนะโว้ยยยย” ท่านเก็นย้ำลูกสาว ทำให้คนเป็นลูกสาวหัวเราะออกมา

“ตอนนี้หนูก็เริ่มอยากมีผัวแล้ว พ่อพูดทุกวัน หนูรำคาญ” เธอตอบออกมาแบบติดตลก ทำไมต้องมองหน้าผมด้วย

“จริงเหรอ พ่อหาผัวให้เอาไหม”

“เออดี พ่อลูกคู่นี้ ลูกอยากมีผัวก็หาผัวให้รึไง ไปหาอะไรที่จรรโลงใจทำกันหน่อยได้ไหม” ผมไม่ได้หวงนะ ผมแค่คิดว่าไม่มีอะไรทำที่มีดีกว่านี้รึไง!!!!!

“ไม่ต้องหาแล้ว หนูมีแล้ว เค้าชื่อโฮชิ หนูจะไปจีบเค้าเอง” เธอมองหน้าผมอีกแล้ว ผมต้องทำเป็นไม่สนใจสายตาของเธอ [Hoshi = ดวงดาว]

“ไอ้โฮชิไหนวะ กูไม่เห็นเคยรู้จัก ถ้ามันเอาเสาเข็มมาตอกลูกสาวได้ กูจะกราบมันเลย”

โฮชิงั้นเหรอ เข้าใจคิดเนอะ ใครจะไปยอมให้เธอจีบ ผมเป็นเซ็นเซของเธอนะ ผมไม่แตะเหล้าที่แขกเอามาเลยสักหยด ดื่มแต่ชาของตัวเองเท่านั้น ผมจะไม่หลุดอะไร ให้พวกคนชั่วร้ายพวกนี้ได้รู้เรื่องของผมแน่ๆ

“พ่อคะ คืนนี้หนูขอค้างกับเซ็นเซนะคะ เซ็นเซอุตส่าห์มาช่วย ให้หนูได้อยู่รับใช้เป็นการตอบแทน” เธอกำลังขอพ่อค้างกับผมงั้นเหรอ คิดว่าบ้านผมเปิดโรงแรมเหรอ

“เอากลับไปเลย ฉันไม่ได้อยากรับแขก” ผมรีบปฏิเสธทันทีเลย แบบแทบไม่ต้องคิดอะไรด้วยซ้ำ

“ทำไมแกเย็นชากับหลานจังวะ หลานแค่อยากตอบแทนบุญคุณ ไอ้โทร่าช่วยหน่อย ให้หลานได้ตอบแทนบุญคุณมันหน่อย” ท่านเก็นหันไปขอคำสั่งท่านคนเป็นเพื่อนสนิท

“อุล นี่เป็นคำสั่ง ให้มีร่าอยู่กับแกสัก 3 วัน ให้หลานมันได้ตอบแทนบุญคุณหน่อยสิ” รอยยิ้มชั่วร้ายจากคนที่เป็นเจ้านายทำให้ผมพูดอะไรไม่ได้ ทำได้แค่รับคำสั่งเท่านั้น

ผมพยายามเอาตัวเอาใจออกห่าง แต่ทำไมทุกคนถึงได้กลั่นแกล้งผมแบบนี้!!!!!!

.

.

คืนนั้นเอง

“เซ็นเซชอบอ่านหนังสือแบบไหนคะ” คำถามจากคนวุ่นวาย ที่พยายามวนเวียนรอบตัวผมจนน่ารำคาญ

“ชอบอ่านเงียบ ๆ”

“งั้นหนูอยู่เงียบ ๆ” คนที่บอกจะอยู่เงียบ ๆ ผลักมือของผมที่ถือหนังสือออกน้อย ๆ ก่อนจะทิ้งตัวเอาหัวมาหนุนตักของผมเอาไว้ แล้วทำท่ารูดซิปปาก เป็นสัญญาณบอกว่าเธอจะเงียบ แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเกม ปล่อยให้ผมอ่านหนังสือต่อ

“วุ่นวาย” ผมสบถออกมาเบา ๆ โดยมีเธอหนุนตักอยู่แบบนั้นแหละ

“ตอนนี้เซ็นเซเป็นโฮชิของหนู เพราะอยู่ใกล้เซ็นเซ พระจันทร์ของหนูมันถึงส่องสว่าง แบบนี้เราเลยต้องอยู่ใกล้กัน มีดาว พระจันทร์ก็จะไม่เหงา ดาวกับพระจันทร์ต้องสนับสนุนซึ่งกันและกัน เซ็นเซว่าจริงไหมคะ” คนที่นอนบนตัก เงยหน้าขึ้นมาสบตาผม แล้วโชว์ที่ห้อยโทรศัพท์ที่กำลังส่องแสง แววตาของเธอมันกำลังทำให้ผมใจสั่น ผมเลยต้องใช้สันหนังสือเคาะเบา ๆ ที่หัวของเธอ เพื่อให้เธอเลิกคิดอะไรเพ้อเจ้อ และเลิกมองผมได้แล้ว

“ฉันเป็นอาจารย์ พูดแบบนี้มันสมควรรึไง ไปนอนได้แล้วไป ฉันจะอ่านหนังสือ ต้องการความเงียบ” ดีขึ้น สันหนังสือทำให้เธอเงียบ ผมเลยได้อ่านหนังสือต่อ โดยมีเธอนอนหนุนอยู่บนตัก

“โฮชิ” เสียงเรียกของเธอ ทำให้ผมละสายตาจากหนังสือมามองเธอน้อยๆ แต่เพียงแค่ผมมองเธอ เธอก็ยิ้มแป้นด้วยความดีใจ

“ยิ้มอะไร???”

“เซ็นเซยอมเป็นโฮชิให้ฉันไงคะ”

ผมบอกเธอแบบนั้นเหรอ ไม่เห็นจำได้ ไล่ออกจากบ้านไปเลยดีไหมเนี่ย ผมแยกเขี้ยวใส่คนที่โคตรจะโมเมเลย ผมเป็นโฮชิแล้วยังไง เธอจะเป็นอะไร!!!! ซึกิรึไง!!!! [Tsuki = พระจันทร์]

.

====================