Şimdi, Yusuf'un her zamankinden daha çok ablasına ihtiyacı vardı.
Ablasından başka kimi kimsesi olmayan küçük bir çocuğa, Ayben, sırtını dönmemeliydi.
Onun yanında olmam lazım...
Kendisini bekleyen birisinin olduğunu bilmek, bu kilitli kaldığı odada derin algılar yarattı. Bu kişi ister yetişkin, isterse çocuk olsun...
Yusuf'un, küçük bir travma geçirdiğini zannediyordu...
Ayben, gerçekte, kardeşinin başına neler geldiğini bir öğrense , parçalayacağı çok kişi olacaktı.
Kollarını göğüs hizasında bağladı. Odanın içinde , tespihsiz volta atıyordu.
Odadan nasıl çıkacağını düşünerek , her tarafı kolaçan ediyordu.
_Nasıl çıkıcam ben buradan?
diyerek hayıflanırken, bazı tıkırtılar duydu.
Pencereye doğru yöneldi ve perdeyi açtı. Burası iç tarafta apartman boşluğuna bakıyordu.
E
