เด็กในปกครองของพี่ชายไม่แท้

สิ่งแปลกใหม่รอบตัว

สักพักรถก็แล่นเข้ามาในซอยเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยป่าเขา และสวนยาง ที่นี่อาจจะดูเงียบสงบ แต่น่ากลัวมากสำหรับม่านฟ้า คนที่เคยอยู่แต่ในเมืองเต็มไปด้วยแสงสี มันจึงทำให้เธอรู้สึกหวาดระแวง

เวลานี้ใจของม่านฟ้าเต้น ตึกตัก ตึกตัก..เร็วแรงขึ้น เธอกำลังกลัวว่าผู้ชายที่ขับรถอยู่นั้น จะใช่คนที่นายหัวคเชนทร์ส่งมารับเธอหรือเปล่า เพราะถ้าไม่ใช่ เธอจะทำยังไงที่นี่ปกคลุมไปด้วยป่าเขาเต็มไปหมด เมื่อคิดได้ดังนั้น ม่านฟ้าจึงดึงเสื้อที่มันคอลึก จนเห็นเต้านูนได้ชัด ขึ้นมาปกปิดหน้าอกอิ่มเอาไว้ได้นิดหน่อย

"ขอถามอะไรหน่อยสิ" ม่านฟ้าตัดสินใจเอ่ยถามออกมา เพื่อกลบเกลื่อนความกลัว ที่เกิดขึ้นภายในใจของเธอ

"คุณม่านฟ้ามีอะไรจะถามผมเหรอครับ" คนขับรถพูดพร้อมกับหันหน้าไปมองม่านฟ้า ความรู้สึกหวาดกลัวยิ่งเพิ่มขึ้น แต่ถึงกลัวแค่ไหนเธอก็ต้องข่มใจเอาไว้

"ทำไมบ้านของคุณคเชนทร์ถึงอยู่ลึกจัง"

"วันนี้คุณคเชนทร์อยู่บ้านในสวนยาง ส่วนบ้านอีกหลังอยู่ที่เกาะโน่นต้องนั่งเรือไปอีกไกล" ม่านฟ้าฟังคนขับรถพูด เธอถึงรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที เขามีบ้านที่เกาะด้วย เธออยากไปอยู่ที่นั่น มากกว่าบ้านในป่าแบบนี้ ที่โน่นคงอากาศดี แต่ที่นี่มันวังเวงยังไงไม่รู้สำหรับเธอ

"แล้ววันไหนคุณคเชนทร์ถึงจะไปที่เกาะ" ม่านฟ้าถามออกไปด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม ความกลัวหายไปจนสิ้น ทั้งที่ความเป็นจริงแล้ว เธอเริ่มไม่แน่ใจว่าคเชนทร์จะให้ไปที่เกาะนั่นด้วยหรือไม่

"คุณคเชนทร์จะอยู่ที่สวนยางสี่วัน อยู่ที่เกาะสามวัน หรือบางทีอาจจะอยู่ที่เกาะทั้งเดือนแล้วแต่โอกาสมากกว่า”

เมื่อได้คำตอบ ม่านฟ้าก็เริ่มนับนิ้ว สี่วัน สามวัน ทำยังไงเธอถึงจะได้ไป อยากเห็นเกาะนั่น อยากรู้ว่ามันจะสวยแค่ไหน มารดาของเธอไม่เคยพาไปเที่ยวไหนเลย ให้อยู่แต่ในวัง ที่ม่านฟ้าเรียกวังก็เพราะว่าบ้านพ่อเลี้ยงของเธอ มันใหญ่โตราวกับปราสาทพระราชวัง

แต่บ้านที่กว้างใหญ่ไพศาล เธอไม่เห็นจะอยากได้มันเลยสักนิด อยู่แล้วไม่เห็นจะมีความสุข และนั่นมันไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว เมื่อเวลานี้เธอไม่ต่างอะไรจากตัวคนเดียว บิดาก็ตายจากมารดาก็ตายจาก สรุปแล้วเธอไม่เหลือใครเลย

ถ้าหากไม่มาอยู่ที่นี่ พ่อเลี้ยงก็จะไม่ส่งเงินให้เธอใช้ เพราะมันเป็นเงื่อนไข ที่มารดาตกลงเอาไว้ก่อนตาย หากบิดาของคเชนทร์ไม่เลี้ยงดู ก็ให้เอาไปฝากไว้กับลูกชายของเขา ไม่รู้ว่ามารดาของเธอคิดยังไง ถึงอยากให้พ่อเลี้ยงฝากเธอไว้กับซาตาน ที่ไร้หัวใจอย่างคเชนทร์