เด็กในปกครองของพี่ชายไม่แท้

เมื่อหญิงสาวต้องเผชิญโลกนี้เพียงลำพัง ชีวิตที่เกิดมาเริ่มต้นสวยหรู จากการที่มารดาได้เป็นภรรยาใหม่ของบิดานายหัวคเชนทร์ ทำให้เธอใช้ชีวิตบนกองเงินกองทองได้อย่างคุ้มค่า จนลืมไปว่านั่นไม่ใช่ที่ของเธอ และตอนนี้ทุกที่บนโลกใบนี้ก็ไม่ต้อนรับเธอเช่นกันม่านฟ้าค่อยๆ เดินลงไปเรื่อยๆ

จนเวลานี้ ระดับของน้ำได้อยู่ที่กลางอกของเธอเรียบร้อยแล้ว และอีกไม่กี่ก้าวมันก็จะมิดร่างเล็กไปจนมิด ใครบางที่อยู่บนฝั่งพยายามตะโกนร้อง ม่านฟ้ากลับไม่ได้ยินเสียงของเขาเลย เมื่อใจของเธอมุ่งมั่นที่จะตายให้ได้เสียวันนี้

"ม่านฟ้า! ...หยุดอย่าเดินลงไป! "

เขายิ่งตะโกนเธอยิ่งเดินลงไปเรื่อยๆ ไต้ฝุ่นไม่รอช้าเขารีบวิ่งให้เร็วที่สุด ก่อนที่เขาจะกระโดดลงไปในทะเลรีบว่ายน้ำไปให้ถึงหญิงสาวโดยเร็วที่สุด เพราะคลื่นที่ซัดสาดโหมกระหน่ำเข้ามานั้นทำให้ร่างเล็กเริ่มที่จะจมลงไปในทะเล

"ม่านฟ้า! ..คุณทำบ้าอะไร!”

หมับ!!

ในขณะที่ร่างเล็กกำลังจะจมมิดลงไป มือของไต้ฝุ่นคว้าเอาไว้ทัน เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอถึงได้คิดสั้นแบบนี้ เพราะตั้งแต่เธอมาอยู่ที่นี่ม่านฟ้าก็ดูร่าเริงดี เธอเป็นเด็กสาวที่ดูร่าเริงแจ่มใส สำหรับเขาแล้วม่านฟ้าคือผู้หญิงที่หน้าปกป้องและทะนุถนอมมากกว่าที่จะทำร้ายได้ลงคอ เหมือนดังที่เพื่อนของเขากำลังทำ นายหัวคเชนทร์อาจจะมองเธอในด้านเดียว แต่เขากลับมองว่าหญิงสาวอย่างม่านฟ้ามีอะไรสนใจที่สามารถดึงดูดใจไต้ฝุ่นให้อยากเข้าใกล้เธอทุกครั้งไป

"ม่านฟ้า! ..เกิดอะไรขึ้นบอกผมได้ไหม"

“ฮึกกฮื้อ!” คำตอบที่ไต้ฝุ่นได้คือเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมาจากม่านฟ้าจนตัวสั่นเทา เขาโอบกอดร่างเล็กของเธอเอาไว้ด้วยความรู้สึกที่อธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ เมื่อเวลาเขาเห็นเธอร้องไห้ทำไมใจถึงเจ็บปวดราวกับว่าเขานั้นกำลังเผชิญกับความทุกข์นั้นเอง

"อย่าร้องคุณปลอดภัยแล้ว ไม่ว่าคุณกำลังเผชิญกับอะไรมา ขอให้รักรู้ว่ายังมีผมอยู่ข้างๆ เสมอ"

“ฮึกฮื้อ!!” ลำแขนเล็กเรียวได้โอบกอดชายร่างสูงใหญ่ตรงหน้าไว้แน่น ด้วยความรู้สึกขอบคุณที่เขานั้นอยู่ข้างๆ เธอในยามที่ไม่เหลือใคร แม้เพิ่งจะได้รู้จักกัน เขากลับเป็นคนแรกที่คอยปลอบโยน

หมับ!!

"นายหัว!! " ไต้ฝุ่นตกใจเล็กน้อย เมื่อสาวร่างเล็กในอ้อมกอดกำลังถูกกระชากออกอย่างแรงด้วยน้ำมือของนายหัวหนุ่ม ไต้ฝุ่นไม่รู้ว่าสาเหตุที่ม่านฟ้า ต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้เกิดจากอะไร แต่ที่แน่ๆ น่าจะมาจากเพื่อนรักของเขาเพราะดูจากอาการนายหัวคเชนทร์แล้วเหมือนจะกำลังโกรธม่านฟ้าอยู่มากเลยทีเดียว

"ร่านเหมือนแม่ไม่มีผิด!”

เพียะ!! ม่านฟ้าตบลงไปที่ใบหน้านายหัวหนุ่มอย่างแรง ด้วยความรู้สึกที่ยากจะทนได้ นอกจากเขาจะดูถูกเธอแล้ว เขากำลังกล่าวหาแม่ของเธอ อย่างน้อยก็ควรให้เกียรติคนที่ตายไปบ้างสักนิดก็ยังดี

"เธอกล้าดียังไงม่านฟ้า บังอาจมากที่กล้าตบหน้าฉัน!” นายหัวหนุ่มพูดพร้อมกับกระชากร่างเล็กอย่างแรง จนเธอนั้นกระเด็นล้มลงไปกองกับพื้นทราย

"นี่มันจะมากไปแล้วนะนายหัว!” ไต้ฝุ่นสุดที่จะทนกับการกระทำของเพื่อนรัก เมื่อเขากำลังรังแกผู้หญิงที่ไม่มีทางสู้ตรงหน้า

"นายอย่ามายุ่ง! เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับนายถอยไปไต้ฝุ่น" นายหัวคเชนทร์พูดขณะที่ไต้ฝุ่นกำลังพยุงร่างเล็กของม่านฟ้าให้ลุกขึ้นยืน

"ผมจะไม่ยุ่งเลย ถ้าผู้หญิงตรงหน้าไม่ใช่ม่านฟ้า เธอทำอะไรให้นายหัวนักหนาถึงได้จงเกลียดจงชังเธอนัก" ไต้ฝุ่นพูดขณะที่เขาโอบร่างเล็กของม่านฟ้าเอาไว้ มันยิ่งสร้างความโกรธให้กับนายหัวคเชนทร์มากขึ้น เขาไม่ชอบที่ชายใด เข้าใกล้ไม่อยากให้ไต้ฝุ่นแตะต้องเธอ

"เธอคือเด็กในปกครองของฉัน ฉันมีสิทธิ์ในตัวเธอทุกอย่าง! มานี่ยัยหน้ามึน! " นายหัวคเชนทร์พูดพร้อมทั้งกัดฟันดังกรอดๆ เหมือนกับว่าเขากำลังโกรธเธอมาก

หมับ!! นายหัวคเชนทร์จับไปที่ข้อมือเรียว แล้วดึงกระชากเธอเข้าหาเขาอย่างแรง การกระทำของนายหัวหนุ่มไม่มีผลใดๆ ต่อจิตใจของม่านฟ้า เมื่อใจของเธอกำลังด้านชาได้แต่ปล่อยให้เขาทำตามใจ

"มานี่เลยร่านมากใช่ไหม!” นายหัวคเชนทร์พูดพร้อมกับกระชากลากถูม่านฟ้าให้เดินตามเขาไป ไต้ฝุ่นได้แต่มองตามด้วยหัวใจที่แตกสลาย เขาไม่สามารถช่วยอะไรเธอได้ ในเมื่อเธอนั้นอยู่ใต้การปกครองของเพื่อนรักอย่างนายหัวคเชนทร์

ตุ๊บ!! ร่างเล็กถูกโยนลงไปกองกับพื้นกระเบื้องของห้องน้ำ อย่างไม่แยแสว่าเธอจะเจ็บหรือฟกช้ำตรงไหนบ้าง

จากนั้นนายหัวหนุ่มก็เปิดฝักบัวราดลงไป อย่างไม่ปรานีว่าเธอนั้นจะสามารถหายใจได้ทันหรือไม่ ร่างเล็กเริ่มสั่นเทาเพราะแรงสะอื้น ที่ไม่สามารถร้องไห้ออกมาเป็นเสียงได้ เธอพยายามเก็บกลั้นเอาไว้ เพื่อปิดบังความอ่อนแอที่มันโหมกระหน่ำเข้ามาภายในใจอย่างท่วมท้นยากที่จะมีใครมาเข้าใจได้

"ผู้หญิงอย่างเธอ ต่อให้ใส่ตะกร้าล้างน้ำสักร้อยรอบก็ไม่อาจทำให้ขาวสะอาดลงได้"

"ผู้ชายอย่างคุณ ต่อให้มีคนเดียวในโลกที่หลงเหลืออยู่ ฉันก็จะไม่ขออ้อนวอนขอความเห็นใจให้เมตตาสุดแล้วแต่คุณจะกระทำให้หนำใจ หากวันใดฉันตายไปจะไม่โทษคุณเลย นั่นคงเป็นเพราะว่าชีวิตนี้ที่เกิดมาเพื่อใช้กรรมให้กับคุณ"

คำพูดของม่านฟ้า ทำให้นายหัวหนุ่มเอื้อมมือไปปิดฝักบัว แม้จะรู้สึกผิดแต่เขาก็มิอาจทนต่อความโกรธที่มีได้ เมื่อนึกถึงภาพที่เธอกอดกันกลมกับเพื่อนรักของเขาที่ชายหาด ทั้งที่เขาไม่รู้ว่าสาเหตุก่อนหน้ามันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ไต้ฝุ่นถึงได้กอดเธอไว้แบบนั้น

"อย่าคิดว่าคำพูดแค่นี้ จะเปลี่ยนใจฉันได้ม่านฟ้า!! "

แคว่กก!! เสื้อของม่านฟ้าขาดออกด้วยน้ำมือของนายหัวหนุ่มตรงหน้า

ในขณะที่ตัวของเธอยังคงเปียกโชก เธอรับรู้ได้ถึงแรงแค้นที่เขามี ม่านฟ้าเริ่มสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว แม้นเธอจะทำตัวแย่ออกเที่ยวราตรี แต่ก็ไม่เคยให้ชายใดได้เชยชมร่างกายนี้สักครั้งเดียว แต่ชายตรงหน้ากำลังจับจ้องมาที่เรือนกายของเธอด้วยแววตาที่น่ากลัว

"เธอกำลังกลัวฉันเหรอม่านฟ้า”

“หึ! หึ!” เสียงหัวเราะจากในลำคอนั่นดังปีศาจร้ายกำลังคำราม ช่างขัดกับใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาเหลือเกิน หากวันนี้ความสาวที่รักษามันมาทั้งชีวิต ต้องตกเป็นของนายหัวหนุ่มตรงหน้า