เมื่อศรันย์มาถึงโรงพยาบาลที่เพลินตาพักรักษาตัวอยู่ เขาก็ติดต่อขอเข้าเยี่ยมเธอทันที
หญิงสาวลืมตาขึ้นพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอยู่ตลอดเวลาจนตาแดงกล่ำ เธอเลิกอาละวาดแล้ว เพราะเธอจะถูกบุรุษพยาบาลจับมัดไว้กับเตียงหากเธอยังคลุ้มคลั่งอยู่อีก เธอรีบลุกขึ้นนั่งบนเตียงคนไข้เมื่อเห็นว่าคนที่เปิดประตูเข้ามาคือศรันย์
"พี่ศรันย์อุตส่าห์ออกค่าเทอมให้เพลิน ขอโทษนะคะที่ทำให้ผิดหวัง" เธอยกมือไหว้เขาทั้งน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม คิดเอาไว้ว่าเขาคงรู้เรื่องเธอท้องจากเพื่อนของเขาแล้ว
"เธอมีแฟนหรอ แล้วแฟนเธอรู้เรื่องหรือยัง" ศรันย์ถามด้วยสีหน้าปกติ เพลินตาส่ายหัวตอบ
"สามเดือนที่แล้วเพลินเอาเงินไปจ่ายค่าบ้านที่พ่อเอาไปจำนองไว้กับเสี่ยชาติค่ะ ฮึกกก" เธอพูดถึงเรื่องนี้แล้วยิ่งสะอื้นไห้หนัก
"ฮือออ วันนั้นเพลินเจอไอ้โชคลูกชายของเสี่ยชาติฉุดค่ะ....ฮือออ" หญิงสาวเริ่มพูดเสียงขาดๆหายๆ ร้องไห้จนตัวงอ ศรันย์ได้ยินแบบนั้นก็ยิ่งสง
