YUA’S POV
Hindi ko inaakala na nandito pala sya. Minsan nakakatuwang sundin nalang ang sarili at napapadpad ka sa isang place na hindi mo inaakala, at matatagpuan ang taong hindi rin sinasadya. Nakaupo kaming pareho at tinitinan ang buong city kasama na ang b’wan. Ang sarap ang simoy ng hangin at ang lamig ng paligid.
“What are you doing here?” tanong nito sa ‘kin.
“Hmm... well, I don’t know,” sagot ko at saka bumuntong hininga.
“Tsk. I thought Mr. Woo want me to go back.” Natatawang sabi nya.
“He need you.”
“He doesn’t... anymore.” Naiiling na sabi nya.
Wala akong makita at mabasa sa mukha nya. Hindi naman blangko ang itsura nya dahil mas blangko pa ang mukha ko sa mukha nya. Tumayo ako at pinagpagan ang p’wetan ko. Napatingin sya sa ‘kin at tila tinatano
