แสนชัง - 20 - สังเกต

1288 Words

- วันต่อมา - ม่านมันลินรู้สึกตัวตื่นในช่วงเช้ามืดของวันใหม่หญิงสาวนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนแล้วน้ำตาก็รินไหลออกมาเป็นทางยาวขนาดอยู่ในห้องตัวเองเธอยังไม่ปลอดภัยเลยกว่าเธอจะได้นอนปกป้องก็ 'รังแก' เธอไปมากกว่าสี่ครั้งเขาไม่ยอมหยุด ไม่ยอมพัก ปากพร่ำพูดแต่จะให้เธอรับผิดชอบ ม่านมัสลินค่อยๆ หยัดกายลุกขึ้น ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยรอยที่เขาทำไว้ในจุดที่คนอื่นสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน เธอถูที่รอยนั่นแรงๆ ราวกับพยายามจะลบมันให้หายไปพร้อมกับร่ำไห้ไปด้วยกับสิ่งที่เธอได้เจอเธอไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะเคยรักผู้ชายคนนี้จริงๆ หญิงสาวกวาดสายตาไปทั่วห้องปกป้องไม่อยู่ในนี้ เธอจึงรีบลงจากเตียงด้วยสภาพร่างกายที่ทุลักทุเลไปจัดการกับตัวเองจนเรียบร้อย หวังว่าเขาคงจะยังไม่ตื่นนะ ม่านมัสลินเดินออกมาในชุดเสื้อแขนยาวคอเต่าสีดำกับกางเกงขาสั้นเธอรวมผมขึ้นเป็นทรงหางม้า แล้วใส่หมวกแก๊ปเอาไว้พร้อมกับแว่นกันแดดสีดำ "อากาศร

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD