แสนชัง - 19 - ลักหลับ

1335 Words

- ตกดึก - ม่านมัสลินนอนหลับอยู่บนที่นอนนุ่มที่เธอเพิ่งเปลี่ยนผ้าปูที่นอนเป็นสีดำเพราะผืนเก่าเปรอะเปื้อนรอยคราบเลือด และคราบน้ำรักที่ปกป้องทำเอาไว้ แกร่ก~ เสียงประตูห้องนอนของม่านมัสลินถูกเปิดออกโดยใครบางคนชายหนุ่มปิดประตูอย่างเบาที่สุดโดยไม่ลืมที่จะล็อคประตูก่อนที่จะเดินเข้าไปยืนมองเธอที่หลับใหลอยู่บนเตียงนอน ปกป้องถอดชุดนอนของตัวเองออกแล้วกองเอาไว้ตรงนั้น เขาเดินเข้าใกล้เตียงของเธอ เขานั่งลงที่ขอบเตียงเธอ และสอดตัวเองเข้าใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันกับเธอ ใบหน้าของเขาจ้องมองเธอ ยามเมื่อเธอหลับใบหน้าเธอใสอย่างไร้เดียงสา มือหนาเลื่อนขึ้นลูบใบหน้าหวานของเธอโดยไม่รู้ตัวเขาลูบไล้แก้มนวลเบาๆ ก่อนที่จะโน้มใบหน้าคมคายลงไปแนบริมฝีปากกับเธอ "อืออออ~" ม่านมัสลินครางอื้ออึงในลำคอก่อนที่จะพลิกตัวนอนตะแคงข้างหันหน้าเข้าหาแผงอกอุ่น เธอวางพาดแขนเรียวเอาไว้ที่เอวหนาก่อนที่จะขยับใบหน้าซุกลงแผงอกอุ่นของเขาอ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD