Ceylan, gece karanlığını isteksiz bir şekilde teslim ederken elinde çayı havuzunun hemen önünde duran koltukta oturmuştu. İçinde birçok duygu vardı ve bu duyguların hiçbirine engel olamıyordu. Bu kadar yangının bedenine böylesi hücum etmesi normal falan değildi. Aslan ile karşılaştığı ilk gün böylesi yandığını hatırlıyordu. Onunla yandığı birçok geceyi hatırlıyor ve bu yangınların oldukça tehlikeli olduğunu da hatırlıyordu. Onu seviyordu bunu asla inkâr edemezdi fakat bir gecede neyin değiştiğini, onu değiştirenin sadece o geceki sözleri olmadığını da biliyordu. Aslına bakarsa bunu hissediyordu. Başka bir şey vardı. Kalbi bunu hissediyordu. Gerçi bu hisse yabancı değildi. Aslan ile barda ilk tanıştığı dakika. Ona seslendiği o ilk dakika sanki onu geçmişte bir yerde gördüğünü hissetmişti. S
