EP.1
-ย้อนไปหนึ่งเดือน-
"มันจะบังเอิญไหม ที่ได้เจอเธออีกครั้ง" เขาหันไปถามเลขาหนุ่มคนเดิม ก่อนหน้าไม่กี่ชั่วโมงเขาเจอเธอมาแล้วในรั้วมหาวิทยาลัยของเธอ
รูปร่างอรชรหุ่นดีราวกับนางแบบ เป็นที่ต้องตาต้องใจสำหรับเขา เมื่อเธอเดินเข้ามาในร้านพร้อมกับกลุ่มเพื่อนสาวอีกสามคน แต่เธอกลับดึงดูดสายตาเขาได้มากกว่าใคร
"นายคิดว่ามันเป็นเอ่อ คนไทยเรียกว่า...พรหมลิขิต แบบนั้นใช่หรือเปล่าครับ"
"สิ้นคิด" มาวินต่อว่าเสียงเข้ม ส่งสายตาดุดันในเชิงตำหนิ ไม่คิดเลยว่าลูกน้องคนสนิทจะเอ่ยถามในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องได้
"สืบประวัติเธอมา" น้ำเสียงแฝงเคร่งขรึมน่าเกรงขามเอ่ยสั่งวินโซ ดวงตาคมเข้มมองตรงไปยังนักศึกษาสาว เธอนั่งคุยกับเพื่อนอย่างสนุกสนานในร้านคาเฟ่ของห้างสรรพสินค้า
มาวิน เคลเน็ธ ชายหนุ่มลูกครึ่ง ไทย-อังกฤษ อายุ 35 ปี สูง 188 เป็นประธานบริษัท D-Liquor จำหน่ายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ทุกชนิด ประเทศไทยเป็นประเทศที่เขาเลือก และกำลังสร้างกิจการให้เติบโตอย่างก้าวกระโดด
มาวินขอคุณพ่อมาดูแลกิจการที่ประเทศไทย เพราะเขาให้หัวหน้าทีม Marketing ทำ Research หาข้อมูลประชากรในประเทศไทย ว่าชื่นชอบการดื่มแอลกอฮอล์มากแค่ไหน และพบในสัดส่วนเป็นที่น่าพอใจ เขาเลยอยากเข้ามาบริหารบริษัทที่ตั้งอยู่ในประเทศไทย ให้กิจการใหญ่โตพอจะเทียบเท่ากับบริษัทใหญ่ ๆ ในต่างประเทศ และอาจจะเป็นที่แรกของเอเชียเลยก็ว่าได้
ส่วนบริษัทก่อตั้งแรกเริ่มอยู่ที่ประเทศอังกฤษ คุณพ่อ เลนอล เคลเน็ธ เป็นผู้ดูแล ครอบครัวของเขาเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก สร้างเม็ดเงินได้อย่างมหาศาล
ครอบครัว เคลเน็ธ ติดอันดับมหาเศรษฐีในอันดับต้น ๆ ของโลก และยังติดหนึ่งในสิบผู้ทรงอิทธิพลของโลกอีกด้วย
"พี่คะ บลูเบอร์รี่ชีสเค้กสองที่ค่ะ" เอวาเดินตรงมายังเคาน์เตอร์เพื่อสั่งของหวานเพิ่ม และในขณะนั้นมาวินก็ได้ลุกขึ้นยืน ก้าวเท้ายาวเดินเข้าไปยืนข้าง ๆ ทำทีสั่งของหวานกับพนักงาน
"บลูเบอร์รี่ชีสเค้กสองที่ครับ" มาวินใช้โทนเสียงละมุนสั่งของหวานกับพนักงาน เป็นเมนูเดียวกับหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ มาวินส่งยิ้มทรงเสน่ห์ จนพยักงานสาวที่ยืนรับออเดอร์หน้าเคาน์เตอร์ส่งเสียงกรี๊ดในลำคอราวกับเจอดารา นักร้องที่ชื่นชอบ
เอวาที่สั่งออเดอร์ก่อน มองพนักงานที่ยืนกรี๊ดออกอาการเนื้อเต้น ทำให้เธอต้องหันไปมองชายหนุ่มที่ยืนข้าง ๆ
"คุณ..." คำเรียกจากเธอข้าง ๆ ปรากฎรอยยิ้มบนใบหน้าหล่อ เขาหันไปมองเธอนิ่ง เลิกคิ้วเป็นคำถาม
"ครับ มีอะไรหรือเปล่า"
"เจอกันอีกแล้วคุณ...มาวิน" เอวาดีใจที่ได้เจอเขาอีกครั้ง ชายหนุ่มลูกครึ่งใบหน้าหล่อคมเข้มฉายแววลึกลับเข้าใจยาก แต่กลับมีเสน่ห์ที่เย้ายวน ไม่แปลกถ้าสาว ๆ ที่ได้พบเจอเป็นต้องหลงใหลในรูปลักษณ์ภายนอกของเขาที่ชวนให้ลุ่มหลง
"ใช่ครับ เจอกันอีกแล้วคุณ...เอวา" เขาและเธอสบตากันนิ่ง ราวกับมีพลังงานดึงดูด นึกย้อนไปไม่กี่ชั่วโมงก่อนที่เขาและเธอได้เจอกัน
-สี่ชั่วโมงที่แล้ว-
เอวา นักศึกษาสาวชั้นปีที่สี่ เรียนคณะบัญชี สาขาวิชาการตลาด จากมหาวิทยาลัยชื่อดัง
หญิงสาวมีเพื่อนสนิทสามคน ลัลลาเบล ลูกจันทร์ และทัพพี ทั้งสี่สาวเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่เรียนมัธยม พอเข้ามหาวิทยาลัยก็ต่างเรียนในคณะที่ตัวเองชอบ แต่ศึกษาอยู่ในมหาวิทยาลัยเดียวกัน
โครม~
เสียงดังสนั่นทั่วบริเวณโดยรอบ เอวาที่นั่งอยู่บนรถตัวกระเด้งลอยขึ้นเหนือเก้าอี้เล้กน้อย เธอขับรถชนท้ายรถยนต์คันหรูคันหน้า ที่จู่ ๆ ก็เบรคอย่างกระทันหัน เธอเลยเหยียบเบรคไม่ทัน ทำให้ชนท้ายรถคันหน้าเต็ม ๆ
หญิงสาวเปิดประตูลงจากรถด้วยความหงุดหงิดปนใจร้อน ใบหน้าสวยแสดงสีหน้าโกรธจัด เธอจะรีบไปเข้าคลาสเรียน แต่กลับต้องมารถชนในมหาวิทยาลัย เสียเวลาโทรหาประกัน กว่าจะคุยกันลงตัวอีก เธอโดนอาจารย์เช็คชื่อมาสายแน่
"คุณคะ เบรครถกระทันหันแบบนี้ได้ยังไง" เอวาแผดเสียงต่อว่าคนขับรถที่ยืนก้มหน้าสำนึกผิด จนกระทั่งชายหนุ่มในรถอีกคนลงมาดูสถานการณ์
"มีสุนัขตัดหน้ารถครับ คนขับเลยเบรคกระหัน"
"ไหนล่ะคะ ไม่เห็นเลยนี่"
"มันก็เดินของมันไปแล้วนี่ครับ มันเป็นสัตว์นะ จะให้ผมคุยกับมันเหรอ"
"พูดจากวนนะคุณ"
"ผมแค่อธิบาย" เอวาไม่อยากเสียเวลาเถียงกับเขานาน เธอต้องรีบเข้าคลาสเรียนให้ทัน
"แล้วจะทำยังไงคะ รถของคุณกับรถของฉัน..." รถคันหรูแบบนี้ ประกันคงแพงน่าดู เอวาคิดในใจมองรถที่เธอชนท้ายแล้วต้องคิดหนัก เพราะมันยุบเข้าไปแต่แค่เล็กน้อยเท่านั้น กับมีรอยขีดในทางยาว แล้วถ้าเกิดเขาให้เธอจ่ายล่ะ
"ไม่ต้องทำอะไรเลยครับ เดี๋ยวผมจัดการให้ ผมขอเบอร์คุณ..."
"ทำไมมันนานนัก" เสียงทุ้มห้าวส่งเสียงถามเมื่อเปิดประตูลงจากรถ มาวินเดินมาดูตรงจุดเกิดเหตุ พลางมองเด็กสาวที่สวมชุดนักศึกษายืนมองเขาอย่างตกตะลึง
"ผมกำลังคุยกับเธออยู่ครับ ใกล้เสร็จแล้ว"
"เป็นอะไรหรือเปล่า" มาวินถามเธอที่ยืนมองเขาอ้าปากค้าง
"มะ ไม่เป็นอะไรค่ะ" เอวาเรียกสติกลับมา เมื่อเขาจ้องหน้าเธอแล้วถาม เอวาเกือบหาเสียงไม่เจอ ผู้ชายคนนี้ทำไมถึงหล่อได้ขนาดนี้ เขาเป็นใครกัน
"ถ้ามีอะไรก็โทรมาได้เลย หรือจะโทรหาเลขาผมก็ได้" ชายหนุ่มร่างสูงยื่นนามบัตรให้กับเธอ เอวารีบรับมาไว้ในมือแล้วอ่านตัวอักษรบนหน้าบัตร "มาวิน เคลเน็ธ" เธอเงยหน้ามองเขาสลับกับมองบัตร
"สงสัยอะไร"
"เปล่าค่ะ คุณ...มาวิน หนูชื่อเอวาค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก"
"ครับ ขอตัวก่อน" มาวินส่งยิ้มบาง ๆ แล้วหมุนตัวขึ้นไปนั่งบนรถ
-ภายในรถลีมูซีน-
"ท่าทางเธอจะสนใจนายนะครับ" วินโซ เลขาคนสนิท หนุ่มลูกครึ่งไทย - อังกฤษ เอ่ยบอกกับเจ้านายที่นั่งอยู่เบาะทางด้านหลัง
"งั้นเหรอ แล้วคิดว่าเธอคนนี้เป็นยังไง"
"สวยครับ เสปกนายเลย"
มาวินไม่ตอบอะไร ใบหน้าคมกระตุกยิ้มมุมปาก หันหลังมองเธอที่ยังยืนมองนามบัตรที่เขายื่นให้
"ฉันก็คงจะเป็นเสปกเธอเหมือนกันสินะ" เขาหันกลับมาตอบเลขาคนสนิท
"แน่นอนครับ เธอมองนายไม่ละสายตาเลย"
"คงถึงเวลาสนุกอีกแล้วสินะ ว่าไหม"
"ครับ"
"ว่าแต่นาย ชอบเธอหรือครับ"
"เด็กกะโปโลอย่างเธอ ก็เป็นได้แค่ของเล่นบนเตียง"