When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
O akşam, o gece ve ertesi sabah kimse ölmedi. Yani iyi olan hiç kimse ölmedi… Korktukları hiçbir şey gerçekleşmemişti. Eve saldıran kimse olmamıştı. Sergio sapasağlam eve dönmüştü. Fedro’nun sevgili oğlu Max, Vito tarafından gayet hızlı bir biçimde öldürülmüş ve aynı hızla gömülmüştü. İş adam gömmeye geldiğinde içlerinde en iyisi oydu. Küreklerle ve kazmalarla arası çok iyiydi. Zamanında Giovanni’nin yanında yaşarken her türlü işte çalışmıştı. Buna diğer ülkelerden gelip çalışan mevsimlik işçilerin kalacakları çadırları kurmak ve tuvalet çukurlarını da kazmak da dahildi. Vito’nun babası ile kızların babası Giovanni kuzenlerdi. Ve adam, zamanında Giovanni’ye çok sağlam bir kazık atmıştı. Bunun sonucunda ise Vito, babasının mezarını elleriyle kazmak zorunda kalmıştı. Giovanni’nin kestiği