Chapter 11

2840 Words

“หนูไม่ได้อยากขึ้นเสียง แต่หนูพูดความจริง ลูกมีความรักมันผิดตรงไหนคะ แล้วการที่ลูกจะมีคนคอยดูแลเพิ่มอีกคน มันไม่ดีตรงไหนคะ!” “อาขวัญครับ อย่าทะเลาะกับลุงแน็ปเลย ผมผิดเองครับ ถ้าลุงจะลงโทษผม ผมยอมลุงทุกอย่าง แต่ผมรักน้อง รักน้องมาตั้งแต่เด็ก” “สิ่งที่กูคิดมาตลอดสุดท้ายมันก็เป็นความจริง มึงแอบทำในสิ่งที่กูกลัวลับหลังกู มึงคิดว่ากูโง่จนดูอาการไม่ออกหรือไง มึงคิดจะแอบทำแบบนี้กับลูกสาวกูไปถึงเมื่อไหร่!” สแน็ปเอ่ย “หนู ฮึก! เป็นคนขอไม่ให้พี่เจบอกพ่อเองค่ะ ฮึก!” “ยัยหนู!” สแน็ปเอ่ยพรางมองหน้าลูกสาวด้วยสายตาผิดหวัง “กลับกับพ่อ!!” สแน็ปปล่อยเจบีก่อนจะเดินไปลากแขนลูกสาวให้ออกจากห้อง “ฮึก! พ่อขา ฮือ! พี่เจ” วาเลนไทน์ร้องไห้สะอึกสะอื้นสายตามองหาเจบีไม่หยุด “น้องไทน์...” แกร๊ก!!!!! ปืนกระบอกดำถูกยกขึ้นจ่อหัวเจบีในขณะที่เขาพยายามจะเดินเข้าไปหาวาเลนไทน์จนเข้าต้องชะงักฝีเท้าทันที “มึงกล้าก็ลองด

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD