พี่สาวตีเปรี๊ยะไปที่แขนของน้องชาย ก่อนจะรีบข้ามเขาไปโอ๋คุณแม่
“ดูสิ...” พี่สาวยังมองเขาด้วยหางตา แมนได้แต่เกาหัวตัวเองแกรกๆ
“อกตัญญูจริงๆ เปลี่ยนชื่อให้มันเลยนะแม่” ยังไม่วายแขวะน้องชายอีกครั้ง
“อะไรกันเนี่ย สองคนนี้” น้องชายนั่งหน้ามุ่ย
“แม่ไปทาบทามลูกสาวของพี่สดสีที่เป็นเจ้าของโรงสีเอาไว้แล้วนะ”
‘ฮะ... อีอ้วน แล้วก็ขาวอย่างกับเผือกนั่นนะ’ แมนนึกตาม แล้วส่ายหน้า
“ไม่นะแม่ คนนี้ผมไม่เอา” เขาออกปากขึ้นมาทันที
“เอ้อ...” พี่สาวทำเสียง
“งั้นก็ลูกนายอำเภอบรรเลง”
‘ยายหน้าปลวก ฟันเหยิน แล้วก็หัวฟูนั่นนะ’
“ไม่นะครับแม่ ยายเหยิน... อึ๋ย” เขาออกมาดังกว่าเดิมอีก
“งั้นก็ลูกกำนันสินชัย”
“โอ้ย...ยายดำตับเป็ด ขาวแต่ลูกตากับฟันน่ะนะ ไม่เอาแล้วแม่ อย่ามาจับกันคลุมถุงชนนะครับ” เขาโวยลั่น
ทั้งสองหันมามองหน้ากตัญญูอีกครั้ง แค่เห็นสายตาทั้งสองที่เอาเรื่องมากที่สุดตั้งแต่เขาเกิดมา ชายหนุ่มก็รีบพูด
