THE EVIL BOSS (VLADIMIER DELA VEGA)SPG

Chapter one VLADIMIER "Kuya Vladi! What's wrong with you? Alam mong nahihirapan na akong maghanap ng mga tauhan, dahil lahat na lang ng hina-hired ko ay pina-fired mo! Makailang hired na tayo ng tenant para sa coffee shop na ito. Pero lahat sila tinanggal mo kaagad. Ano ba ang problema mo sa kanila?" Naiiling na tanong ni Lexus sa akin. Kagagaling lang niya sa meeting para sa kompanya namin. At ako ang namahala sa dream business naming magkapatid. Apparently were having a different branches all over the Philippines. PURE HEART COFFEE is one of the highest rank cafe in the country. But kung ang pangalan ng coffee shop namin ay nakaka in love kabaliktaran naman ang mga may-ari nito nawalang iba kundi kaming tatlo. Lalo na ako, I'm also known as Evil boss kasi kunting mali ang nakikita ko tanggal na sila kaagad. I streached my two arms and cross above my chest. Isinandal ko ang aking likod sa upuan. Then, ipinatong ko ang aking paa sa aking office table. I looking straight forward to Lexus, he forrowed his eyes brows na tila na iinis habang naghihintay sa sagot ko. "Kuya, ano na? Magtitigan na lang ba tayo?" I mockingly smile to him. Mukha yata nahawa na ito sa pagiging mainitin ko ng ulo. "That's not new, Bro? Alam mo naman ayaw ko ng mga tao na hindi sumunod sa rules ko. At isa pa. I've already told you, na ayaw ko ng mga babae. Mabagal lang silang kumilos, hindi maayos magtrabaho. And what I hate the most is wala na silang ibang ginawa kundi ang magpa-cute sa akin." “That’s bullshit, Kuya! Alam ko naman kung bakit ayaw mo sa mga babae. Pero kailan mo ba ma-realize na hindi lahat ng mga babae katulad ni mommy Esmeralda. Sana naman huwag mong idamay 'yung iba." “What are you saying?” I asked Lexus. “You know what I mean, kuya. Hindi lahat ng mga babae katulad ni mama Esmeralda.” I lost my temper and my angry exploded. Malakas kong hinampas ang ibabaw ng aking office table. Napanting ang tainga ko sa aking narinig. Ang pinaka ayaw kong marinig ang pangalan ng walang kwenta naming ina. "Stop! You know I hate hearing those stupid name. She’s never our mother! Never ever! She's nothing but a w***e gold digger, selfish woman!” Hindi ko mapigilan ang mataasan ng boses ang aking kapatid. Muli na naman niyang pinapaalala ang bagay na pinipilit ko ng kalimutan. Ang taong tinuturing ko ng patay. Napakuyom ako sa aking kamao, nangangalit ang panga ko kapag maalala ko na naman fifteen years ago. I envy my mother's so much. Siya ang dahilan kung bakit naging bato ang puso ko. Hanggang ngayon hindi ko pa rin nakalimutan ang huling tagpo. Sa araw din iyon na laman namin na hindi pala kami totoong mahal ni Esmeralda. She make us believe that were having a happy, perfect family. A family that nothing could ask for. Mapagmahal at mapag-arugang ina at asawa, masasabi mong perfect ang pamilya namin noon. Kita ko kung paano ang pagmamahalan nilang dalawa ng ama ko. Pero ang lahat ng pinakita niya sa amin ay kasinungalingan. She's having an affair of those bastard driver. Ninakaw nila ang pera ni Daddy, hindi pa sila na kontento muntik na nilang patayin sa harap namin. Because of them our life became miserable. Nawala ang lahat sa amin, ang kompanya, ang malaking bahay, nothings left. Ang lahat na karangyaan na tinatamasa namin noon ay naglaho parang bula. In short, labis na paghihirap ang dinaanan namin. At my age of ten I stand as a mother and a father to my two younger brothers sina Lexus and Constantine. Saksi ako kung gaano ang paghihirap ni daddy dahil ka walang hiyaan ginawa nila. Gabi-gabi kong nakikitang, umiinom at umiiyak ang ama ko. Hindi nito matanggap na, nawala lahat sa amin. At ang masakit ang babaeng lubos nitong pinakamamahal siya pang tumatarantado sa pamilya namin. She ruined our family. Hilam sa luha ang mga mata namin habang lihim na pinapanood ang kanilang pag-aaway nina Mommy at Daddy. "Kuya, Vladi. Is that true? Mommy having an affair of kuya Melvin, our driver?" Curious na tanong ni Lexus. Walong taong gulang pa lamang ito habang nasa sampung taong gulang na ako noon. Pero sa edad ko matured na akong mag-isip. "Sshh, H'wag kang maingay. Baka magalit sina Mommy at Daddy," suway ko kay Lexus. "No, that's not true. Huwag kang maniniwala sa mga narinig mo sa mga maids natin, okay? Mommy loves us, kaya hindi niya magagawa ang sinasabi mo," I wiped his tears. I don't want to see my brother crying. "f**k you, Esmeralda! Ginago mo ako! All this time, pinaniwala mo ako na isa kang mabuting asawa at ina! 'Yun pala matagal mo nang binabalak ang pagnakaw ng pera ko! Minahal kita, binigay ko ang lahat sa iyo pero ito iginanti mo sa akin, b***h!" "Give me back all my money!” Hindi na kapag pigil si papa Condrado. He slapped so hard of my mother face. Ngunit nanatiling nakataas ang noo ni Esmeralda. Hindi man lang ito natinag kahit sa pinakitang galit ni daddy. "Are you done, Condrado? Kahit ano'ng gawin mo hindi na kita mahal o tamang sabihin hindi kita minahal. And remember, wala akong ninakaw na pera sa’yo. Kinuha ko lang ang bayad mo sa akin sa ilang taon kong pakikisama at sa pagbibigay ko sa iyng anak. Kung tutuusin ko lang pa ang pera na kinuha ko," Nakataas ang kilay nitong sabi kay daddy. "Hayop ka talaga! Hindi ka man lang maawa sa mga anak, mo! Pati sila niloko mo, pinaniwala mo namahal mo sila!” Ngunit hindi na nag-aksayang pakinggan pa ang sinasabi ni Papa. Kinuha nito ang kanyang malaking itim na maleta at hinila palabas ng mansyon. Bago paman nakalabas ng mansyon si mommy matulin na kaming tumakbo upang pigilan namin siya. Baka sakaling magbago ang isip niya kapag nakita niya kami. "Mommy, don't leave us. Mommy, we loved you," umiiyak na saad naming dalawa habang niyakap namin ito. "Let go of me! Mga piste kayo! Hindi ko kailangan ng anak.” Marahas na tinanggal nito ang aming mga kamay na nakayakap sa kanya. "And wait, don't forget kids. Wala akong pakialam sa inyo. Kayo ang buwisit sa buhay ko!" pabalang kaming binitawan dahilan na pasulampak kami sa sahig. I work so hard. Maabot ko lang kung ano man mayroon kami ngayon because of my hard work. Sa tulong ng mga kapatid. Nakapagpatayo kami ng sarili ng kompanya and this coffee shop. I blinked my eyes so many times and shake my head. I wan't to forget those nightmare. Nagbalik ang diwa ko sa kasalukuyan nang nagsalita si Lexus. "Okay, I'm sorry kuya. But please, nakikiusap ako. May bago akong hired na tenant sa coffe shop natin. And I hope this time, huwag mo na siyang ta nggalin," pakiusap nito sa akin. He still look so pissed. "Yeah, I will try. But kung hindi siya marunong sumunod sa rules ko. I will fire them,” "What ever!" Napailing-iling na lamang ito walang sabi tinalikuran ako.