บำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++

บำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย<5>อีกด้านของนางมารร้าย

โรงพยาบาล N

“อะ อะไรนะแกว่าไงนะพลับ” ขนมปังที่กำลังฉีกปากถุงคาไว้หล่นลงบนพื้นทันทีเมื่อลูกพีชกดรับสายของน้องสาวอย่างลูกพลับที่โทรเข้ามาพร้อมกับร้องไห้ไปด้วย เพราะตอนนี้ชยพลผู้เป็นพ่อกับช้องนางแม่เลี้ยงถูกตำรวจจับข้อการซ่องสุมเล่นการพนัน

(พี่พีช พลับไม่รู้จะทำไงแล้วก็เลยโทรมาหาพี่ แต่ถ้าเป็นการรบกวนพลับต้องขอโทษพี่ด้วยนะ) ลูกพลับแสร้งพูดอย่างรู้สึกผิดทั้ง ๆ ที่ในใจคือจงใจโทรมาหาลูกพีชคนแรกเพื่อที่จะให้ลูกพีชมาประกันตัวพ่อกับแม่ที่ตอนนี้ยืนเกาะลูกกรงมองเธอด้วยสายที่อ้อนวอน

“แกอยู่ที่ไหนเดี๋ยวพี่จะไปหา” น้ำเสียงที่ร้อนรนเรียกความสนใจจากเพลิงกัลป์ที่กำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ได้ดี เขาเพียงแค่เงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจถึงได้ยินเสียงพูดคุยตั้งแต่ต้น นี่ไม่ได้เสือกนะครับผมแค่ใส่ใจคู่หูเท่านั้นเอง

“โอเค รออยู่นั่นแหละพี่จะออกไปตอนนี้เลย” ลูกพีชกดวางสายก่อนที่จะรีบวิ่งออกไปจากสวนหลังโรงพยาบาลทันที ใจเธอตอนนี้อยู่ไม่สุขไม่เป็นอันทำงานแล้ว คิดถึงพ่อที่ถูกจับขังคุกอยู่ก็อยากจะร้องไห้ ถึงเธอจะไม่ค่อยได้รับความรักความอบอุ่นจากพ่อ แต่อย่างไรชยพลก็คือผู้ให้กำเนิดของเธอ

ส่วนเพลิงกัลป์เมื่อเห็นคู่หูวิ่งหายไปแล้วก็เดินออกมาจากมุมตึกอย่างเงียบเชียบก่อนที่จะมองถุงขนมปังที่หล่นอยู่บนพื้นด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย เกิดอะไรขึ้นกับยายลูกพีชเน่ากันนะแถมมื้อเบรกก็ยังไม่ได้กินเสียด้วย วันนี้ที่แผนกงานล้นมือยายนั่นแทบจะไม่ได้กินมื้อเที่ยงด้วยซ้ำ เกิดความรู้สึกห่วงขึ้นมาเล็ก ๆ ในใจลึก ๆ ก่อนที่จะไหวไหล่น้อย ๆ แล้วเดินกลับไปที่แผนกเพื่อทำงานต่อทันทีอย่างไม่สนใจ

“พอดีลูกพีชขอลาด่วนน่ะค่ะคุณหมอบอกที่บ้านมีปัญหานิดหน่อยอย่างไรวันนี้ทำงานคู่กับพี่อรไปก่อนนะคะ”

พี่อรพยาบาลรุ่นแม่ยิ้มหวานบอกเพลิงกัลป์เมื่อเขากลับมาแล้วไม่เจอแม้แต่เงาของยายลูกพีชเน่า ก็นะยายนั่นมีธุระนี่ แต่มันเรื่องอะไรทำไมต้องรีบขนาดนั้นหวังว่าคงไม่ใช่เรื่องผู้ชายนะไม่อย่างนั้น ไม่อย่างนั้นอะไรล่ะ ไม่ใช่เรื่องของเขานี่ออกไปจากหัวสมองสิโว้ยคิดอยู่ได้

“เอ่อ ครับ ยินดีครับผมพี่อรออกจะทำงานเก่ง”

ยิ้มหวานอ้อนพยาบาลรุ่นแม่เข้าไปอีกทำเอาป้าอรถึงกับยิ้มแก้มแตกโดนคุณหมอหนุ่มตกเข้าด้อมแม่ยกเข้าเต็ม ๆ น่ารักขี้อ้อนแบบนี้พวกเธอชอบนักเชียวไม่แปลกใจเลยทำไมสาว ๆ ถึงหวีดเขากันนักกันหนา

“ไปครับไปทำงานที่เรารักดีกว่า” ไม่พูดเปล่ายังควงแขนป้าอรเดินออกจากแผนกทำเอาพยาบาลสาว ๆ ถึงกับมองมาด้วยความอิจฉา

OK นัมเบอร์วันของวันนี้คือป้าอรจ้า อยากเป็นคนที่คุณหมอเพลิงสายแบดเดินควงแขนจังเลย

“แปะ แปะ แปะ เอ้าสาว ๆ จ๋าทำงานกันค่ามัวแต่มองตามตาละห้อยอยู่นั่นแหละถึงลูกพีชจะไม่อยู่ แต่ก็เสร็จป้าอรไปแล้วนะจ๊ะ” พี่ดาวหัวหน้าพยาบาลแผนกฉุกเฉินปรบมือเรียกสติเหล่าสาว ๆ พยาบาลคนสวยที่มองตามคุณหมอหนุ่มตาปรอย ก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันไปทำงานตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย

สถานีตำรวจ

“พลับพ่อกับแม่ล่ะ” ลูกพีชวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามายังสถานีตำรวจก่อนที่จะหยุดลงตรงหน้าลูกพลับที่มองพี่สาวด้วยความดีใจทันที พ่อกับแม่เธอรอดแล้ว

“โดนขังอยู่ข้างในอะ พี่พีชช่วยพ่อกับแม่ด้วยนะ”

ลูกพลับแสร้งทำหน้าเศร้าก่อนที่จะยื่นมือมาจับมือบางของพี่สาวเอาไว้ก่อนที่ทั้งคู่จะจูงมือกันเดินขึ้นไปบนโรงพัก

“ลูกพีช ๆ มาช่วยพ่อแล้ว” ชยพลเมื่อเห็นลูกสาวก็ร้องเรียกด้วยความดีใจใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่นมองหน้าลูกสาวคนโตอย่างมีความหวังไม่ต่างกับช้องนางที่มองลูกพีชอย่างมีความหวังเช่นกัน

“ค่าประกันตัวเท่าไร” ลูกพีชถามลูกพลับก่อนที่น้องสาวตัวดีจะบอกจำนวนเงินออกมาทำเอาคนเป็นพี่ถึงกับเข่าอ่อนทันที เพราะพ่อกับแม่เลี้ยงของเธอเป็นคนตั้งวงค่าประกันเลยแพงกว่าคนอื่น ๆ สินะ

“ลูกพลับไม่มีเงินเลยพี่พีชมีแค่เงินที่พ่อให้ใช้เหลืออยู่สามพันเอง”

ลูกพลับบอกพี่สาวเสียงเศร้าก่อนที่ลูกพีชจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดเข้าแอปฯ ธนาคารเพื่อเช็กจำนวนยอดเงินเก็บที่เธอมีอยู่ แต่พอเห็นจำนวนเงินที่เกินครึ่งแสนมาเพียงเล็กน้อยก็ได้แต่มองด้วยความสะท้อนใจ แต่จะทำอย่างไรได้เล่า ถ้าเธอไม่ช่วยแล้วใครจะช่วย

“พลับไปนั่งรอก่อนนะเดี๋ยวพี่จัดการทำเรื่องขอประกันตัวก่อน”

ลูกพีชบอกน้องสาวที่พยักหน้ารับอย่างว่าง่ายก่อนที่จะเดินไปนั่งรอส่วนลูกพีชก็รีบตรงปรี่เข้าไปจัดการทำเรื่องประกันตัวบิดากับมารดาเลี้ยงทันที

“ลูกพีช ลูกรักของพ่อ”

เมื่อทำเรื่องเสร็จเรียบร้อยแล้วคุณตำรวจก็ปล่อยทั้งคู่ออกมาจากห้องขังชยพลก็ตรงเข้ามาสวมกอดลูกพีชเอาไว้ทันที แต่ลูกพีชกลับปลดมือบิดาออกด้วยความสมเพชตัวเอง

ตั้งแต่ที่แม่จากไปพ่อไม่เคยกอดเธอเลยสักครั้ง แต่พอมาวันนี้ที่เธอมาช่วยประกันตัวออกมากลับกอดเธอเสียแน่นแล้วที่ผ่านมาเธอไม่ใช่ลูกหรืออย่างไรหรือเพิ่งเห็นว่าเธอเป็นลูกวันนี้

“อ้าว อีนี่นี่พ่อแกนะกอดไม่ได้หรือไง” ชยพลเมื่อโดนลูกสาวคนโตผลักไสอ้อมกอดก็โวยวายขึ้นเสียงใส่ทันทีก่อนที่ลูกพีชจะยกยิ้มอย่างขมขื่นแล้วตอบบิดา

“ตอนเด็ก ๆ ลูกพีชเคยขอกอดพ่อ แต่พ่อไม่เคยจะสนใจเลย วันนี้เกิดรักหนูขึ้นมาหรือไงถึงกอดได้ อ้อมกอดปลอม ๆ แบบนั้นหนูไม่ต้องการ”

เพียะ

จบประโยคชยพลก็ตวัดฝ่ามือตบหน้าลูกพีชเต็มแรงด้วยความโมโหที่ลูกสาวพูดออกมาแบบนั้น

“นังลูกสารเลวแกพูดกับพ่อของแกแบบนี้ได้ไงฮะ”

ชยพลยกมือขึ้นชี้หน้าลูกพีชด้วยความโมโหในขณะที่ลูกพลับแอบยิ้มมุมปากด้วยความสะใจที่พี่สาวโดนตบ เธอชอบนะที่พี่สาวโดนบิดาทำร้ายมันรู้สึกสะใจดีพิลึก

“ทำไมจะพูดไม่ได้ล่ะในเมื่อมันเป็นความจริง ต่อไปก็อย่าสร้างปัญหาอีกนะคะ เพราะถ้ามีครั้งหน้าลูกพีชไม่มีปัญญาหาเงินมาประกันตัวพ่อแล้วนอกจากจะให้พ่อไปนอนเล่นในคุกสักสองสามเดือน”

เงยหน้าขึ้นบอกบิดาเสียงแข็งด้วยความปวดร้าวในหัวใจสายตาเหลือบไปเห็นน้องสาวต่างมารดายิ้มเยาะตนก็ให้นึกโมโห แกมันสองหน้าจริง ๆ นังลูกพลับ น้องสาวหรืออสรพิษเธอก็ไม่แน่ใจเหมือนกันก่อนที่ขาเรียวสวยจะเดินจากมาทันทีโดยที่ไม่เหลียวหลังหันกลับไปมองคนทั้งสามอีกเลย หัวใจเจ็บจนบอกไม่ถูกที่โดนคนที่ขึ้นชื่อว่าบิดาแท้ ๆ ทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนหัวใจเธอมันบอบช้ำมีแผลในใจเหวอะหวะเต็มไปหมดแล้ว

Destiny Pub

เสียงเพลงฟังสบายหูด้านในร้านดังคลอเบา ๆ ลูกพีชที่วันนี้ฉายเดี่ยวมาในชุดเดรสกระโปรงสั้นสุด Sexy กำลังนั่งรินเหล้าลงในแก้วแล้วยกขึ้นกระดกเอา ๆ อย่างกับว่ามันคือน้ำเปล่าที่ไม่ได้ทำให้เธอเมาเลยสักนิดทั้งที่ตอนนี้สติเธอเริ่มเลือนหายไปทีละนิด ๆ

ชีวิตมันเศร้าขอกินยาดอง เอ๊ย เหล้าขวดแพง ๆ ย้อมใจหน่อยนะคะ

“ทำไมถึงไม่มีใครรักเธอเลยนะลูกพีชเกิดมาแม่อยู่ด้วยไม่นานก็ตายเธอมันตัวซวย ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

หัวเราะด้วยความสมเพชตัวเองก่อนที่หยาดน้ำตาจะไหลรินออกมาอาบแก้มช้า ๆ แต่ไร้ซึ่งเสียงสะอื้นไห้ เพราะเธอเจ็บปวดมากเกินกว่าที่จะสะอื้นออกมา ทำไมโชคชะตาถึงต้องเล่นตลกกับผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แบบเธอด้วยนะ ทำไม และ ทำไม คำถามที่ไม่เคยมีคำตอบมายาวนานถึง 22 ปีสงสัยเธอไม่ใช่ลูกรักของพระเจ้าแน่นอนเลยถึงต้องเจอแต่ชะตาที่โหดร้ายแบบนี้

ยกมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาลวก ๆ ก่อนที่จะรินเหล้าใส่แก้วแล้วยกขึ้นดื่มจนหมด เธอทำแบบนั้นซ้ำไปซ้ำมาจนตอนนี้สติของลูกพีชแทบไม่หลงเหลือแล้ว

“คนสวยเมาแล้วเหรอเนี่ย” นิวหนุ่มสายตี้ตัวพ่อที่เล็งสาวสวยผิวขาวผ่องตั้งแต่เธอเดินเข้ามาในผับตรงเข้ามานั่งข้าง ๆ ร่างเล็ก ก่อนที่จะยื่นมือใหญ่มาโอบเอวบางเอาไว้แล้วดึงรั้งเข้ามาหาตัวเองจนหน้าอกอวบคัพ D บดเบียดกับหน้าอกแกร่งส่งผลให้ลูกชายที่อยู่ใต้กางเกงยีนเริ่มขยายใหญ่อย่างมีอารมณ์

“ครายยยย อะ นี่ ครายยย” ลูกพีชพยายามลืมตามองผู้ชายตรงหน้าที่เธอเห็นไม่ชัดเจน เพราะภาพมันเลือนลางไปหมดด้วยฤทธิ์ของน้ำเมา

“นิวเองครับคนสวย” นิวก้มหน้าลงกระซิบชิดใบหูหอมกรุ่นของลูกพีชก่อนที่มือหยาบจะยกขึ้นเพื่อที่จะบีบขย้ำหน้าอกอวบของสาวสวย Sexy ในอ้อมกอด แต่กลับถูกใครบางคนปัดมือใหญ่นั้นออกไปอย่างแรง

“กล้าดีอย่างไรมาลวนลามผู้หญิงของกู” เพลิงกัลป์ถามชายแปลกหน้าที่กำลังเงยหน้าขึ้นมามองคนที่บังอาจปัดมือเขาทิ้งด้วยความโมโห ก่อนที่จะพบกับสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธกรุ่นของร่างสูงตรงหน้า แต่เขาก็หาสนใจไม่

“ผู้หญิงของมึง แต่โทษทีเมียกูว่ะ” นิวกระตุกยิ้มมุมปากก่อนที่จะบอกอีกฝ่ายอย่างเยาะเย้ยซึ่งพอจบประโยคหมัดหนัก ๆ ก็กระแทกโดนปากของนิวทันทีจนหน้าหันปากแตกเลือดกลบปาก พูดมากทำไมให้มากความลงมือเลยดีกว่า

“เมียพ่อมึงสิไอ้เหี้ย” ตะโกนด่าชายหนุ่มวัยกลัดมันด้วยความโมโหส่วนยายลูกพีชเน่าตอนนี้ก็เมาไม่รู้เรื่องรู้ราวชุดจะแต่งมาทำไมโป๊ขนาดนี้ ชอบอ่อยชอบยั่วผู้ชายนักเหรอแม่ดาวยั่ว ขัดลูกตาชะมัดเดี๋ยวฉีกทิ้งเลยนี่

กระชากแขนลูกพีชให้ลุกขึ้นมาแต่กลับถูกนิวกอดเอวบางเอาไว้ไม่ยอมปล่อยเพลิงกัลป์ถึงกับเอาลิ้นดันกระพุ้งแก้มด้วยความโมโห ก่อนที่มือใหญ่จะล้วงมือลงไปในกระเป๋ากางเกงแล้วหยิบวัตถุสีดำมะเมื่อมมาจ่อไปที่หัวของคนที่ไม่ยอมเลิกราสักทีพร้อมกับเตรียมลั่นไก

“มึงจะปล่อยดี ๆ หรือจะเหลือแค่ชื่อ”

เพลิงกัลป์ถามอีกฝ่ายพร้อมกับแสยะยิ้มร้ายออกมาส่วนนิวตอนนี้ตัวสั่นเล็กน้อย เพราะวัตถุที่จ่อหัวเขาอยู่มันเตรียมลั่นไกได้ตลอดเวลาหากเขาไม่ยอมปล่อยผู้หญิงคนนี้ มือใหญ่ค่อย ๆ คลายออกจากเอวบางก่อนที่เพลิงกัลป์จะกระชากแขนของลูกพีชออกมาแล้วตวัดมืออุ้มร่างบางเอาไว้แล้วเตรียมเดินจากไป

เดินไปได้เพียงสามก้าวก็มองเห็นเงาที่อยู่ด้านหลังกำลังเตรียมยกขวดเหล้าฟาดหัวเขาปืนที่ยังไม่ถูกเก็บก็ลั่นไกใส่อีกฝ่ายทันทีโดยที่ไม่หันมามองคนข้างหลังด้วยซ้ำ หนุ่มนักรักประจำคลับจับมือเอาไว้ด้วยความเจ็บ เพราะกระสุนเจาะเข้าที่มือของเขาเต็ม ๆ โดยที่ผู้ชายคนนั้นไม่ได้หันมามองด้วยซ้ำแถมปืนยังเป็นปืนเก็บเสียงอย่างดีเสียด้วย หาเรื่องใส่ตัวแล้วไหมละนิว

“เป็นผู้หญิงแบบไหนกันนะมาเที่ยวคนเดียวไม่ยอมพาเพื่อนมาจะโดนผู้ชายมันงาบไปแดกแล้วนี่รู้ตัวไหมเนี่ย”

เมื่ออุ้มลูกพีชจนมาถึงรถสปอร์ตคันสวยเพลิงกัลป์ก็บ่นเบา ๆ ให้เธออย่างไม่ชอบใจ ก่อนที่มือใหญ่จะตบเบา ๆ เข้าที่หน้าสวยสองสามที แต่ลูกพีชก็ยังไม่ได้สติ เพราะตอนนี้เธอเมาขั้นสุด

“ยายลูกพีชเน่า ตื่น ตื่น ตื่นเซ่” เพลิงกัลป์พยายามปลุกหญิงสาวให้ตื่น แต่ปลุกอย่างไรยายลูกพีชเน่าก็ไม่ยอมตื่นสักทีก่อนที่อยู่ ๆ ลูกพีชจะเอามือมาจับมือใหญ่ของเขาเอาไว้แน่น

“พ่อขากอดลูกพีชหน่อย ลูกพีชเหนื่อย” ลูกพีชพึมพำเสียงแผ่วเบาก่อนที่จะกระชากทั้งแขนของร่างสูงอย่างแรงจนตอนนี้เพลิงกัลป์ตกอยู่ในอ้อมกอดของลูกพีชเต็ม ๆ ดวงตาคู่สวยของลูกพีชหลั่งน้ำตาออกมาทั้ง ๆ ที่ยังคงหลับตาอยู่

“หนูรักพ่อนะคะ แต่ทำไมพ่อไม่รักหนูเลย ฮึก ฮือ” ละเมอพึมพำออกมาก่อนที่เพลิงกัลป์จะนิ่งไปเมื่อได้ยินแบบนั้นเขาอยู่นิ่ง ๆ ยอมให้ลูกพีชโอบกอดทั้งตัวเอาไว้ ส่วนลูกพีชเมื่อได้รับอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นก็ซุกหน้าลงบนหน้าอกแกร่งอย่างโหยหาความอบอุ่นแล้วหลับพริ้มไปทั้งน้ำตา

มือใหญ่ของเพลิงกัลป์ยกขึ้นมาเช็ดน้ำตาให้ลูกพีชอย่างแผ่วเบาก่อนที่จะผละกอดออกแล้วเดินอ้อมมาเปิดประตูฝั่งคนขับขึ้นนั่งแล้วขับรถออกไปจากผับทันที