โรงพยาบาล N
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ลูกพีชเคาะประตูสามครั้งก่อนที่จะเปิดประตูเข้ามาก็พบกับเพลิงกัลป์ที่นอนหลับทั้งชุด Scrubs หรือชุดแพทย์ศัลยกรรม ใบหน้าที่หลับสนิทดูเหนื่อยล้าอย่างเห็นได้ชัด เพราะมีคนไข้ฉุกเฉินเข้ามาถึงสองเคสติดกันทำให้เพลิงกัลป์ต้องผ่าตัดติดต่อกันยาวนานถึง 6 ชั่วโมงเต็มโดยที่มีเธอเข้าร่วมการผ่าตัดด้วย แต่เธอเพิ่งมาเข้าเวรไงเธอเลยไม่รู้สึกง่วงเท่าไร
แต่สำหรับเพลิงกัลป์ก็คือควบเวรแทนคุณหมออติรุจน์ที่ลูกสาวเกิดป่วยกะทันหันเลยต้องฝากให้หมอปากหมาเข้าเวรแทน ซึ่งเพลิงกัลป์ก็เป็นคนง่าย ๆ อยู่แล้วเรื่องนี้เท่าที่เธอเห็นเขาไม่เคยปฏิเสธเลยสักครั้งเวลาที่มีใครมาขอให้เขาเข้าเวรแทน เธอก็เห็นตอบรับอยู่ทุกครั้งไป
นี่ถ้าเขามีครอบครัวบ้างเขาจะยังเป็นคนดีแบบนี้ไหมนะ
“หลับปุ๋ยเชียวนะ” มองหน้าหล่อที่นอนหลับตาพริ้มหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอก่อนที่จะนึกอะไรสนุก ๆ ได้ร่างบางเดินไปที่โต๊ะทำงานของเพลิงกัลป์ก่อนที่จะค้นหาปากกาเมจิกจนเจอแล้วหยิบออกมาก่อนจะมาหยุดยืนข้าง ๆ ร่างสูงอย่างมีแผนการ
“นายเสร็จฉันแน่ไอ้หมอหมา” ยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจก่อนที่จะเริ่มละเลงปากกาเมจิกลงบนหน้าหล่อ ๆ ของเพลิงกัลป์พร้อมทั้งวาดรูปหมีแพนด้าไปด้วยหัวเราะไปด้วยอย่างสะใจ
“คิก คิก ตลกชะมัด ฮ่า ฮ่า ว้าย!!” และโดยไม่คาดคิดเพลิงกัลป์ที่รู้สึกตัวตื่นไวตามสัญชาตญาณของคนที่ถูกฝึกมาดีเวลาที่มีศัตรูลอบเข้ามาทำร้ายลืมตาตื่นขึ้น ก่อนที่จะตวัดจนลูกพีชล้มลงไปนอนราบอยู่บนโซฟาแทนโดยที่มีกายหนาอย่างคนสุขภาพดีคร่อมร่างบางเอาไว้
“คิดจะแกล้งฉันเหรอยายลูกพีชเน่า” พูดจบก็แย่งปากกาเมจิกในมือของลูกพีชที่พยายามยื้อหนี แต่สุดท้ายแรงเธอหรือจะสู้แรงควายของเพลิงกัลป์ ปากกาถูกแย่งไปได้ก่อนที่จะละเลงลงบนหน้าของเธอด้วยความสะใจ
“ปล่อยเดี๋ยวนี้นะไอ้หมอบ้า” ร้องตะโกนด่าเพลิงกัลป์ที่จับมือเธอเอาไว้แน่นรูปแมวถูกวาดลงบนหน้าสวยพร้อมกับรอยยิ้มที่แลดูสะใจมาก ลูกพีชอยากหลุดออกไปจากมือแกร่งเสียจริง ๆ เธอจะตะกุยหน้าหล่อให้เลือดซิบหมดหล่อไปเลย
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ตลกชะมัดเลยไงล่ะแกล้งฉันพอโดนฉันแกล้งคืนบ้างเป็นไงล่ะ”
หัวเราะขำลูกพีชกวน ๆ ก่อนที่ลูกพีชจะฮึดทุ่มแรงทั้งหมดเพื่อผลักเพลิงกัลป์ทีเผลอจนอีกฝ่ายร่วงลงไปนอนราบบนพื้น แต่ด้วยความมือไวมือแกร่งกลับดึงลูกพีชลงมาด้วยทำให้ริมฝีปากนุ่มประทับเข้ากับริมฝีปากสีไวน์เข้าเต็ม ๆ ทั้งคู่ถึงกับเบิกตาโพลงด้วยความตกใจกับอุบัติเหตุที่โคตรจังหวะนรกสำหรับลูกพีช แต่จังหวะมันโคตรได้สำหรับเพลิงกัลป์
แกรก แอด
เสียงประตูห้องทำงานของเพลิงกัลป์ที่เปิดขึ้นโดยฝีมือของคุณหมอวายุ แต่ภาพตรงหน้าที่ปรากฎสู่สายตาทำให้ผู้มาใหม่นิ่งอึ้งไปเมื่อเข้ามาเจอซีนจูบของพี่ชายกับคุณพยาบาลลูกพีชสุดแซ่บคู่หูคู่กัดของพี่ชายเขา
“อะ เอ่อ เชิญต่อเลยครับ” ผายมือบอกคนทั้งคู่ก่อนที่จะปิดประตูลงอย่างไวแล้วเดินจากไปทันทีส่วนลูกพีชเมื่อได้สติก็พยายามดีดตัวจะลุกขึ้น แต่เพลิงกัลป์กลับรัดแขนที่โอบเอวเธอเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อยง่าย ๆ
โอกาสดีขนาดนี้เขาจะพลาดได้อย่างไร
“ปล่อยเดี๋ยวนี้นะไอ้หมอหมา” ทุบอกเพลิงกัลป์ดังปึ้กก่อนที่จะดีดดิ้นเพื่อให้หลุดพ้นจากอ้อมกอดแข็งแกร่งนี่ แต่ดิ้นอย่างไรก็ดิ้นไม่หลุด
“ปล่อยให้โง่น่ะสิยายลูกพีชเน่า”
พูดจบก็รั้งหน้าสวยที่เต็มไปด้วยรอยปากกาเมจิกลงมาก่อนที่จะประกบจูบที่ไม่ใช่จูบธรรมดา แต่เป็นจูบแลกลิ้นที่ทำเอาลูกพีชถึงกับหลงเคลิ้มไปชั่วขณะกับรสจูบที่แสนหวานนั่น
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ
เพลิงกัลป์บดจูบอย่างดูดดื่มลิ้นแลกลิ้นอย่างเร่าร้อนอย่างลืมตัวจนกระทั่งชายหนุ่มเป็นฝ่ายถอนจูบออกด้วยความเสียดาย
ปากยายลูกพีชเน่าหวานชะมัดเลย
“อ๊ะ นี่นายกล้าจูบฉันอีกแล้วเหรอ” ลูกพีชโวยวายใส่เพลิงกัลป์เสียงดังทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็หลงเคลิ้มไปกับจูบที่แสนวาบหวามจนไม่ทันผลักไสเพลิงกัลป์ออก
“อารมณ์ดีชะมัดเลย วันนี้ได้แกล้งยายลูกพีชเน่าแล้ว” พูดออกมาอย่างอารมณ์ดีที่ได้ผ่อนคลายหลังจากที่เหนื่อยล้าจากการผ่าตัดนานถึงหกชั่วโมงเต็ม ได้แกล้งลูกพีชนิด ๆ หน่อย ๆ เขากลับรู้สึกสดชื่นอย่างบอกไม่ถูก
“หึ ดีมากไหมไอ้หมอหมา” ลูกพีชยิ้มหวานก่อนที่จะถามเพลิงกัลป์ที่ก็ยิ้มหวานตอบลูกพีชเช่นกัน
“ม้ากมาก”
ตอบลูกพีชพร้อมกับมองหน้าสวยที่ซบอยู่บนอกแกร่งเขาอย่างกวน ๆ ก่อนที่มือเล็กของลูกพีชจะยื่นมาบีบลูกชายของเพลิงกัลป์จนเขาถึงกับร้องออกมาเสียงดังด้วยความเจ็บปวดที่โดนบีบไข่
“โอ๊ย ยายลูกพีชเน่ากล้าดีอย่างไรถึงมาบีบไข่ฉันยายบ้า” เพลิงกัลป์ตะโกนร้องด่าลูกพีชก่อนที่พยาบาลสาวสุดแสบจะเชยคางเพลิงกัลป์ขึ้นอย่างยั่ว ๆ ถึงจะแอบตกใจกับขนาดที่ใหญ่โตเกินมาตรฐานชายไทยของเพลิงกัลป์อยู่ไม่น้อยก็เถอะ แต่ก็นะเธอบีบไปแล้วนี่
“น้องชายเล็กจังเลยนะคะคุณหมอ สงสารสาว ๆ ที่โดนคุณหมอฟาดจังคงหมดอารมณ์กันเป็นแถว” ยิ้มเยาะเย้ยใส่เพลิงกัลป์ก่อนที่จะลุกขึ้นจากอกแกร่งแล้วตั้งท่าจะเดินออกจากห้องทำงานของอีกฝ่าย แต่ประโยคต่อมาของคุณหมอคู่ปรับทำเอาเธอเจ็บใจจนแทบอยากจะกรี๊ดออกมาดัง ๆ
“ระวังตัวไว้เถอะจะโดนฉันฟาดเข้าสักวัน ถึงตอนนั้นเธออาจจะหลงลูกชายของฉันจนถึงขั้น...ก็ได้ใครจะไปรู้”
ประโยคที่เจ็บแสบของเพลิงกัลป์ทำเอาลูกพีชถึงกับโมโหจนควันออกหู แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากสะบัดหน้า สะบัดผมใส่เพลิงกัลป์แล้วเดินหนีออกไปจากห้องทำงานทันที ส่วนเพลิงกัลป์ถึงจะเจ็บไข่ที่โดนลูกพีชบีบ แต่ก็แอบหมายมาดในใจเงียบ ๆ ว่าสักวันลูกพีชต้องมานอนครางขาสั่นอยู่ใต้ร่างของเขาแน่นอน
“อูย เจ็บมากไหมลูกรัก” ยื่นมือมาลูบไข่แสนรักที่เจ็บแสบ ๆ คัน ๆ ไปมาอย่างปลอบประโลม
“ฝากไว้ก่อนเถอะยายลูกพีชเน่า” เพ่งมองไปที่ประตูก่อนที่จะไหวไหล่น้อย ๆ แล้วเดินเข้าห้องน้ำเพื่อล้างคราบปากกาเมจิกที่แม่ดาวยั่ววาดเอาไว้เสียจนหน้าเขาเละไปหมดเลย
โรงอาหาร
“ขอนั่งด้วยคนนะครับ” พีทหรือหมอพีระเอ่ยปากขออนุญาตพร้อมกับถือวิสาสะนั่งลงตรงข้ามกับลูกพีชที่กำลังทานมื้อเที่ยงพร้อมกับเล่นโทรศัพท์ไปด้วย เขาแอบชอบลูกพีชมานานแล้ว แต่ยังไม่มีโอกาสได้สารภาพรักกับสาวเจ้าเท่านั้นเอง
“อ้าว คุณหมอพีทเชิญค่ะ” ลูกพีชเงยหน้าขึ้นมาจากโทรศัพท์ก่อนที่จะส่งยิ้มกว้างให้กับคุณหมอพีระคุณหมอมากฝีมืออีกหนึ่งคนของแผนกฉุกเฉิน แต่ถ้าเทียบความเก่งแล้วลูกพีชกลับมองว่าเพลิงกัลป์คือมือหนึ่งของที่นี่ละนะ
นี่ไม่ได้ลำเอียงนะคะทุกคนลูกพีชดูจากผลงานเฉย ๆ
ส่วนใครบางคนที่กำลังยืนสั่งข้าวอยู่ถึงกับเบ้ปากมองบนให้กับภาพคุณหมอหนุ่มที่มองตาก็รู้ว่ามันแอบชอบยายลูกพีชเน่าของเขา แล้วดูยายลูกพีชเน่าสิระริกระรี้จนหน้าบานเป็นกระด้งแล้วนั่นเห็นแล้วขัดลูกตาชะมัด
ไม่ได้การแล้ว แบบนี้เขาต้องกันซีนเสียหน่อยแล้ว
“ดูอะไรอยู่เหรอครับยิ้มเสียกว้างเชียว” พีทแซวลูกพีชยิ้ม ๆ ก่อนที่ลูกพีชจะยกมือขึ้นปิดปากขำแล้วหันหน้าจอที่มีรายการตลกชื่อดังมาให้คุณหมอหนุ่มดู
“ฮามากเลยค่ะ ทำงานมาเหนื่อย ๆ ต้องรีแลกซ์เสียหน่อย” บอกคุณหมอหนุ่มที่มองตามรอยยิ้มสวยด้วยความรู้สึกทั้งชอบและเอ็นดูก่อนที่เพลิงกัลป์จะเดินมานั่งลงข้าง ๆ ลูกพีชทำเอาสาว ๆ ที่จ้องจะมานั่งทานมื้อเที่ยงกับเพลิงกัลป์ได้แต่กินแห้วไปตาม ๆ กันที่คุณหมอเลือกที่จะนั่งกับพยาบาลคู่หูอย่างลูกพีชแทน
“ทานข้าวน่าอร่อยนะครับ” เพลิงกัลป์ยิ้มหวานทักทายคุณพยาบาลคู่หูคู่ปรับ แต่ลูกพีชแอบหันหน้าหนีไปเบ้ปากก่อนที่จะหันมายิ้มหวานให้เพลิงกัลป์อย่างคนที่กำลังสร้างภาพว่าเป็นคู่หูที่เข้าขากันได้ดี
“แหม คุณหมอขาอาหารที่นี่ก็อร่อยอยู่แล้วนี่คะ” บอกเพลิงกัลป์ก่อนที่จะตักข้าวเข้าปากส่วนพีทได้แต่นิ่งเงียบไปเมื่อผู้มาใหม่เข้ามามีบทบาทกับลูกพีชแทนที่เขาผู้ซึ่งมาก่อน แต่เธอไม่เคยมองเห็น
“อ้าว คุณหมอพีทก็อยู่ตรงนี้ด้วยเหรอครับ ผมไม่ยักกะเห็น”
หันมาเหน็บพีระที่นั่งอยู่ตรงข้าม เขาเห็นมันเต็มตานี่แหละ แต่แค่แกล้งไม่เห็นแล้วใครจะทำไม
“เอ่อ ผมมานั่งได้สักพักแล้วครับ” พีระบอกเพลิงกัลป์ยิ้ม ๆ ส่วนลูกพีชกระทืบเท้าใส่เพลิงกัลป์ที่ไม่ทันตั้งตัวจนเขาเผลอยกเท้าขึ้นมาชนกับโต๊ะดังปึ้กทำเอาเจ็บไม่น้อยหัวเข่าช้ำแน่นอนเลย
“หึ หึ ฉันเจ็บนะยายลูกพีชเน่า” กัดฟันพูดไปด้วยยิ้มให้ลูกพีชไปด้วยส่วนคนต้นเรื่องได้แต่ลอยหน้าลอยตาใส่เพลิงกัลป์อย่างสะใจ ยกนี้เธอชนะใส ๆ ก่อนที่เพลิงกัลป์จะฉวยโอกาสหันช้อนของลูกพีชที่กำลังจะส่งเข้าปากบางให้หันมาเข้าปากของตัวเองแทนแล้วพยักหน้าให้กับรสชาติที่อร่อยของอาหาร
“อืม มันอร่อยแบบนี้นี่เอง” ลอยหน้าลอยตาใส่ลูกพีชที่ทำหน้าไม่พอใจใส่เพลิงกัลป์ชัดเจนก่อนที่จะเอาช้อนตักข้าวในจานของลูกพีชขึ้นมากินอีกอย่างหน้าตาเฉย หญิงสาวหนึ่งเดียวของโต๊ะแทบปรี๊ดแตกที่โดนหมอหมาแย่งข้าวก่อนมือบางจะรีบยกจานข้าวหนี
“อ้าว แค่นี้ทำเป็นงก เชอะ กินของตัวเองก็ได้” เมื่อโชว์ความสนิทสนมของเขากับยายลูกพีชเน่าเย้ยหมอพีระที่หน้าเจื่อนลงกับความสนิทสนมของทั้งคู่เพลิงกัลป์ก็แอบยิ้มอย่างสะใจ
เอาดิยังจะหน้าด้านนั่งอยู่อีกไหม
“เอ่อ ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ” พีระบอกลาหนุ่มสาวทั้งคู่ก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเดินจากไปในขณะที่เพลิงกัลป์ได้แต่นั่งยิ้มอย่างสะใจที่กำจัดคู่แข่งออกไปได้แล้วหนึ่ง
เอ๊ะ คู่แข่งไหนคนแบบเขาเหรอจะมีคู่แข่ง ทั้งหล่อ ทั้งรวยแบบนี้สาว ๆ วิ่งตามกันเป็นแถวไม่ใช่ล่ะ ๆ
“เฮ้อ พอมีมารมาผจญอาหารก็ไม่อร่อยเสียอย่างนั้นไปดีกว่าเห็นหน้าคนแถวนี้แล้วอยากจะอ้วก”
ลุกขึ้นยืนสะบัดผมยาวสวยใส่เพลิงกัลป์แล้วเดินเชิด ๆ เลิศ ๆ จากไปทิ้งให้อีกฝ่ายมองตามอย่างคาดโทษ
ฝากไว้ก่อนเถอะ ยกนี้เสมอกันยกหน้าเธอแพ้ฉันแน่ยายลูกพีชเน่า คาดโทษลูกพีชไว้ในใจก่อนที่จะนั่งทานข้าวต่อไปเงียบ ๆ คนเดียว แต่พอมีสาว ๆ จะมานั่งด้วยเพลิงกัลป์ก็ลุกขึ้นหนีทันทีทำพวกเธอหน้าเหวอไปตามกัน