When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
บทที่8 ยาสลบหรือน้ำเปล่าNc กระเป๋าสะพายถูกเขาโยนมาให้จนเฉียดหน้าฉันไปนิดเดียว รุนแรงชะมัดเลยตาบ้านี่ ฉันรีบชิ่งเข้าห้องน้ำเพื่อจัดการถอดคราบเจ้าสาวแสนสวยออกไปแล้วจ้องมองใบหน้าตัวเองผ่านกระจกบานใหญ่ สมองก็พลันคิดถึงเรื่องแม่อุ่นกับไอ้ซันไม่รู้ป่านนี้จะเป็นยังไงกันบ้าง เจ้หลินน่าจะบอกทั้งสองคนแล้ว “นี่เธอจะนอนในห้องน้ำใช่ไหมวะชักช้าฉิบ!” เสียงที่ตะโกนมาทำให้ฉันกลอกตามองบนทันที ฉันไม่รีบรอได้ก็รอ รอไม่ได้ก็ต้องรอ ฉันจัดการตัวเองแล้วออกมาทาครีมข้างนอกอิตาเพลิงจึงเดินตรงดิ่งเข้าห้องน้ำเพื่อจัดการอาบน้ำต่อจากฉัน “เชี่ย! ยาสลบอยู่ในห้องน้ำกระเป๋าด้วย แต่อิตาบ้าคงไม่รู้หรอกไม่เป็นไร” ฉันนั่งกดรีโมทเปลี่ยนช่องไปเรื่อยๆ รอเวลาจนเขาออกมาฉันก็รีบวิ่งเข้าห้แงน้ำแล้วปิดประตูใส่หน้าเขา สายตาของฉันกวาดมองไปยังกระเป๋าที่วางอยู่บนเคาท์เตอร์วางของข้างอ่างล้างหน้า ทุกอย่างยังอยู่ครบฉันจึงจัดการฉีดมันให้