บทนำ
718 Words
ก๊อก... ก๊อก... ครืดด~~
เสียงที่ได้ยินไม่ได้มาจากหนังสยองขวัญแต่อย่างใด หากทว่าเป็นเสียงของกระเป๋าเดินทางใบโต ที่ฉันกำลังใช้แรงทั้งหมดที่มีเพื่อลากมันขึ้นมาตามขั้นบันได
และสุดท้ายฉันก็มาหยุดอยู่ที่หน้าบานประตูสีขาว ซึ่งแน่นอนว่าน่าจะเป็นห้องของฉัน ฉันเลยตัดสินใจเปิดประตูตรงหน้าเข้าไปพร้อมกับลากกระเป๋าตามเข้ามาด้วย ภายในห้องที่ถูกตกแต่งเอาไว้ด้วยเฟอร์นิเจอร์ครบครัน และเตียงสีขาวสะอาดตาใหญ่พอให้ฉันนอนกลิ้งไปมาได้ทั้งคืน
"ซีเซียดูห้องเรียบร้อยยังลูก ช่วยเอาขนมไปฝากเพื่อนบ้านให้แม่หน่อย" เสียงของแม่ฉันที่ตะโกนดังขึ้นมาจากชั้นล่าง ทำให้ฉันละความสนใจจากภาพตรงหน้า ก่อนจะหมุนตัวเดินออกมาจากห้องนอน
ฉันเพิ่งจะย้ายมาที่นี่ได้วันแรก เพราะพ่อของฉันเข้ามารับราชการที่นี่ฉันเลยจำเป็นต้องมาเรียนที่นี่ตามไปด้วย
"อะไรเหรอคะ" ฉันยิ้มถามทันทีที่วิ่งลงมายังชั้นล่างได้แล้ว
"ขนมที่ซื้อมาจากบ้านเราไง เอาไปให้เพื่อนบ้านด้วยนะ ย้ายมาใหม่ก็ต้องทำความรู้จักกันสักนิด" แม่บอกพร้อมกับยื่นกล่องขนมเปี้ยะให้ฉันมาสามกล่อง
ฉันพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ แล้วรับกล่องขนมจากแม่ จากนั้นก็เดินออกมาเปิดประตูรั้วหน้าบ้าน ที่นี่ดูดีมากแถมยังสงบไร้เสียงรบกวน อีกทั้งบ้านยังสวยมากอีกด้วย
ฉันหันซ้ายแลขวาชั่งใจว่าจะไปบ้านไหนก่อนดี สุดท้ายฉันก็เลือกที่จะไปบ้านหลังที่ถัดออกไปของบ้านฉันก่อนแทน ฉันหอบกล่องขนมมาถือเอาไว้แนบอก จากนั้นก็เดินไปกดกริ่งหน้ารั้วบ้านของเขา
รอไม่นานประตูรั้วก็ถูกเปิดออก ฉันที่หันมองไปรอบทิศทางเพื่อดูบรรยากาศของหมู่บ้าน เพียงแค่ลากสายตากลับมาสนใจคนตรงหน้าเพื่อที่จะรีบเอากล่องขนมให้และรีบกลับบ้านไปจัดข้าวของก็ต้องชะงักไปในทันที
"หล่อจัง"
"ห้ะ?" เสียงทุ้มเข้มเปร่งออกมาด้วยความงุนงง คิ้วหนาเลิกขึ้นเป็นคำถามทันทีที่จู่ๆ ฉันก็หลุดพูดออกไปต่อหน้าเขาแบบนั้น
ร่างสูงที่น่าจะสูงเกิน 185 เซนฯ กำลังมองมาที่ฉันด้วยสายตาเรียบนิ่ง ทว่าดูอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ใบหน้าหล่อขาวใสราวกับไอดอลเกาหลีรับกับเรือนผมสีดำยิ่งทำให้ใบหน้าของเขาดูเด่นเป็นเท่าตัว
จะไม่ให้อุทานว่าหล่อออกมาเต็มปากเต็มคำได้ไง ก็หลักฐานมันเห็นอยู่ทนโท่ว่าหล่อกระชากวิญญาณซะขนาดนี้
ทว่านั่นก็ไม่ได้ทำให้ฉันละความสนใจไปจากรอยสักตรงลำคอของเขาได้เลย รอยสักที่เหมือนกับเรือนนาฬิกาดอกไม้และขนนกตกแต่งกันอย่างสวยงาม ยิ่งอยู่บนร่างกายของเขาจากที่ดูเหมือนคนอบอุ่นใจดีก็ดูเท่สุดๆ ไปในเวลาเดียวกัน
"เอ่อคือ... ขนมค่ะ พอดีเพิ่งย้ายมาบ้านข้างๆ วันนี้ค่ะ" ฉันพยักเพยิดหน้าไปยังบ้านข้างเขา ที่ตอนนี้หน้าบ้านยังคงเต็มไปด้วยข้าวของมากมาย
"อ่า..ครับ" คนตรงหน้าลูบท้ายทอยตัวเองเมื่อเบนสายตาไปมองตามฉัน
"ของฝากค่ะ" ฉันหยิบกล่องขนมหนึ่งกล่องส่งให้กับเขาด้วยรอยยิ้มหวาน
ร่างสูงตรงหน้ารับเอาไว้จากนั้นเขาก็ยกยิ้มขึ้น ก่อนจะเอ่ยตอบกลับมาด้วยท่าทีใจดี
"ขอบคุณครับ จะทานให้อร่อยนะ"
"อุ้ย! แพ้ทางคนหล่อ งั้นก็ทานเยอะๆ นะคะ ให้หมดเลยค่ะ" ฉันยัดกล่องขนมอีกสองกล่องใส่มือเขาอย่างไม่ต้องคิดอะไรมาก และไม่สนด้วยว่ากลับไปแม่จะด่าไหมที่เอาขนมให้บ้านหลังนี้จนหมด
"หมดนี่เลยเหรอ?"
"ใช่ค่ะ ไม่พอบอกได้นะคะ เดี๋ยวจะตีรถกลับไปเหมาขนมมาให้เยอะๆ เลยค่ะ"
*** มาประเดิมตอนแรกให้แล้ว ชอบก็คอมเมนต์ให้กำลังใจไรท์ได้นะคะ
- Writer
