“แปลกนะ ได้ยินว่าคุณเนติลางาน ทั้งๆ นัดกับฝ่ายเราไว้แท้ๆ ว่าจะประชุม นี่แจ้งเลื่อนไปอีกสองวันแน่ะ”
“ไม่ดีเหรอ?”
“ก็ดี แต่อยากรู้จังว่าคุณเนติไปไหน?”
แพทตี้ได้แต่บ่นอุบอิบอยู่ในใจ
‘จะไปไหนล่ะ? ก็ไปซุกอยู่คอนโดมิเนียมของฉันน่ะสิ’
“แพทตี้ ทำไมหน้าตาแกอิดโรยเหมือนคนนอนไม่พอยังงั้น?”
“อือ...เมื่อคืนดูซีรีย์ดึกไปหน่อยอ่ะ”
เพียวหัวเราะหึๆ “บอกแล้วว่าให้รอดูเฉพาะวันหยุด เดี๋ยวก็เหมือนพี่หรอก ดูไปดูมาก็ติด ไม่จบก็ไม่เลิกดู”
“นั่นสิ...ต่อไปต้องระวังแล้ว”
เพียวเข้าไปส่งงานให้กับผู้จัดการฝ่ายที่กำลังคุยโทรศัพท์กับปลายสาย
“ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ คุณเป็นเอก แต่คุณเนติส่งข้อความมาบอกว่าไม่ค่อยสบาย”
แพทตี้นึกถึงชายหนุ่มร่างโปร่งกล้ามสวยที่นอนระทดระทวยอยู่บนเตียงเล็ก ตอนที่เธอจะลุกมาอาบน้ำ เขาบอกว่าวันนี้เขาจะนอนเฝ้าห้องเธอ รอเธอกลับตอนเย็น
“เดี๋ยวเฮียจะเตรียมอาหารเย็นไว้รอนะ รีบกลับมาด้วย
