คุณพ่อรับฝาก

Chapter 16 ผู้หญิงถ้ำมอง แอบส่องผู้ชาย

ในขณะที่คนอยู่ด้านนอกไม่เอะใจเพราะไม่ได้ยินเสียงน้ำ เนื่องจากห้องทุกห้องในบ้านของเขาเป็นห้องเก็บเสียง เธอกำลังปวดท้องหนัก ต้องการความเร่งรีบ มือเล็กกำลังยื่นไปแตะที่ประตูเพื่อเปิด แต่ก็ต้องตกใจกับแรงกระชากเปิดของคนด้านใน

“อุ๊ย!” หญิงสาวยกมือขึ้นทาบอก ร้องออกมาอย่างตกใจ ในขณะที่สายตาของเธอยังจ้องอยู่ที่เรือนร่างของเขา

ผู้ชายสูงกำยำ อุดมไปด้วยกล้ามเนื้อ มีน้ำเกาะพร่างไปตามตัว มีผ้าเช็ดตัวสีขาวพันรอบเอวสอบเอาไว้ สายตาของหญิงสาวไล่ตามซิกแพ็กที่เรียงตัวสวยบนเอวสอบของเขา กระทั่งมาหยุดที่หัวนมสีชมพูที่ยังมีน้ำเกาะ

อาการปวดหนักเมื่อครู่เหมือนมลายหายไปในชั่ววินาที แทนที่ด้วยความตกใจและหัวใจสั่นแทน

สิตมนแอบกลืนน้ำลายลงคอ ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งจะได้เห็นเรือนร่างของผู้ชายที่สมบูรณ์แบบอย่างเขาเต็มตาแบบไม่ผ่านเลนส์เป็นครั้งแรก ไม่มีไขมันแม้แต่เศษเสี้ยวให้ได้เห็น เมื่อเงยหน้าขึ้นสบตาเจ้าของรูปร่างกำยำ เธอก็เห็นสายตาคู่คมสีมรกตเข้มของเขาจ้องอยู่ก่อน

“จะยืนมองอีกนานไหม”

“ฉันไม่ได้มองสักหน่อย” หญิงสาวปฏิเสธหน้าตาย ทั้งที่ตัวเองยืนจ้องเขาจนตาแทบถลนออกมานอกเบ้า

“แล้วมายืนแอบมองผู้ชายอาบน้ำทำไม”

“ไม่ได้แอบมองสักหน่อย” หญิงสาวเถียงคอเป็นเอ็น เชิดหน้าตั้ง

“ไม่ได้แอบ แสดงว่าตั้งใจ”

“เอ๊ะ!” หญิงสาวเอ่ยอย่างโมโห

“แล้วเข้ามาทำไมในห้องของฉัน” ชายหนุ่มถามผิดประโยค จากตั้งใจจะถามว่ามายืนทำไมตรงนี้ แต่ไม่ทันที่เขาจะได้แก้คำถามของตัวเอง หญิงสาวก็ตอบขึ้นมาก่อน

“ก็คุณเป็นคนบอกเองว่าให้ฉันอยู่ในห้องนี้ จำไม่ได้หรือไง นอกจากจะเผด็จการแล้ว สมองยังปลาทองอีก” หญิงสาวเถียงกลับและแอบว่าเขาอย่างสะใจ

เมื่อแปดชั่วโมงที่ผ่านมาเขาเพิ่งสั่งว่าให้เธออยู่ในห้องนี้ และอย่าให้ห่างสายตาเขานานเกินครึ่งชั่วโมงเป็นอันขาด ชายหนุ่มพยักหน้าเหมือนเพิ่งนึกได้และพูดไม่ทันเธอในเวลาเดียวกัน

“แล้วเธอมายืนอยู่ตรงนี้ทำไม” ชายหนุ่มยิ้มเจ้าเล่ห์ มองอย่างจับผิด เมื่อเห็นสายตาของเธอที่มองเขา เขาก็แกล้งส่งสายตาหื่นกลับไป

“คุณมองอะไร” หญิงสาวทำท่าขึงขัง ถามกลับด้วยน้ำเสียงเข้ม

“ฉันก็มองเหมือนเธอนั่นแหละ เธอกำลังมองอะไรฉันล่ะ” ชายหนุ่มถามกลับอย่างยียวน

“ฉันไม่ได้มองซิกแพ็กคุณซะหน่อย อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย” หญิงสาวเผลอหลุดปาก

คราวนี้ชายหนุ่มหัวเราะลั่น เขาก็เพิ่งรู้ว่าผู้หญิงอย่างเธอเป็นถ้ำมอง ชอบดูผู้ชายอาบน้ำ เขาแกล้งกระตุกผ้าเช็ดตัวให้หลุดออกจากเอวและเดินตัวเปล่าออกมาด้านนอก

“ว้าย! ผู้ชายลามก” หญิงสาวยกมือปิดตาแทบไม่ทัน

ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอ “จะได้เห็นชัดๆ ไง ไม่ต้องหลบๆ ซ่อนๆ แอบดูเหมือนเมื่อกี้”

“บ้า! ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ได้แอบดู” หญิงสาวส่งค้อนให้เขา หน้าของเธอแดงไปจนถึงใบหู เพราะโดนจับได้คาหนังคาเขา จึงปฏิเสธไม่ได้เต็มปากเต็มคำนัก

“เห็นชัดหรือยัง” เขายั่ว หญิงสาวก็ยิ่งอาย

แม้ลักษณะของเธอจะดูห้าวและก๋ากั่นไม่เกรงกลัวใคร สามารถต่อปากต่อคำกับเขาได้อย่างเผ็ดร้อนไม่เกรงกลัว แต่พอเจออย่างนี้หญิงสาวก็อาย ไม่กล้ามองหน้าเขา ยิ่งแววตาคู่คมที่มองแทบมอดไหม้เมื่อครู่เธอก็ยิ่งอาย

“ก็ถือว่าฉันให้ดูเป็นบุญตาของเธอแล้วกัน” ชายหนุ่มตะโกนบอกย้ำอีกครั้ง แม้ว่าตัวเขาก้าวออกไปหลายก้าวแล้วก็ตาม

หลังจากที่ชายหนุ่มเดินผ่านไปและเข้าห้องแต่งตัวของเขา หญิงสาวก็รีบดันตัวเข้าไปในห้องน้ำและจัดการธุระของตัวเอง เมื่อครู่เธอมัวแต่ตื่นเต้นจนลืมบอกเขาไป

หญิงสาวรีบยกมือขึ้นปิดหน้าของตัวเอง กัดริมฝีปากล่างเบาๆ เพราะความอาย ตบแก้มแล้วพูดกับตัวเอง

‘หล่อนอยากเห็นไม่ใช่หรือไงยัยน้ำผึ้ง ทีเขาถอดให้ดูทำไมไม่กล้าดูล่ะ นี่ของจริงเลยนะ’ หญิงสาวแอบคิดในใจ ถามตัวเองแล้วแก้มก็แดงอีกครั้งเมื่อนึกถึงภาพเมื่อครู่ หัวใจของเธอเต้นตึกตัก

เธอพยายามระงับสติอารมณ์และความตื่นเต้นของตัวเองในห้องน้ำนานเกือบครึ่งชั่วโมง พอก้าวออกมาก็เห็นชายหนุ่มสวมเพียงกางเกงนอนตัวเดียวเดินออกมาจากห้องแต่งตัวเช่นกัน

เขาส่งเสียงร้องถามคนที่ชะงักขาหยุดยืนนิ่งอยู่หน้าห้องน้ำ เมื่อมองเห็นเขา

“เธอกินอะไรหรือยัง”

คำถามของเขาละลายความอายเมื่อครู่ได้ทันที เพราะตอนนี้หิวจนไส้แทบขาด หลังจากบ่ายเธอได้แต่ดื่มน้ำกลั้วท้องจนเผลอหลับไปเท่านั้น

“ฉันไม่ใช่มดที่จะได้คลานลอดระบบรักษาความปลอดภัยของห้องคุณออกไปได้” เธอต่อว่าเขาอย่างอารมณ์เสีย แต่ชายหนุ่มกลับหัวเราะขำกับคำเปรียบเปรยของเธอ

“ฉันสั่งเธอให้กดเรียกด้านนอกไม่ใช่เหรอ หรือว่าสมองปลาทองอย่างเธอจะจำอะไรไม่ได้” ชายหนุ่มย้อนกลับด้วยประโยคเดิมของหญิงสาว

หญิงสาวหลุบสายตาต่ำ หลีกเลี่ยงการเผชิญกับสายตาคู่คมของเขา แต่ก็เจอซิกแพ็กเรียงตัวสวยที่ชายหนุ่มสวมเพียงกางเกงนอนเอาไว้บนสะโพกสอบ กางเกงนอนผ้าเนื้อนิ่มสีเทาอ่อนที่สามารถมองเห็นสรีระบางอย่างด้านในนูนเด่นออกมาได้อย่างชัดเจน เขาไม่ได้สวมกางเกงชั้นในเอาไว้ข้างใน สิตมนร้องเสียงหลงอีกครั้ง

“คุณจะรักษามารยาทสักนิดได้ไหม” ‘ฉันยิ่งชอบมองอยู่ ไม่อยากอ่านกินสามีเพื่อน’ ท้ายประโยคหญิงสาวบอกกับตัวเองในใจ

“อะไรอีกล่ะ” ชายหนุ่มถามทันที เพราะเขาไม่รู้ว่าตัวเองทำผิดมารยาทตรงไหน

“คุณควรสวมกางเกงชั้นในด้วย” หญิงสาวบอกเสียงแข็ง แต่ใบหน้าของเธอกลับแดงราวมะเขือเทศเชอร์รีสุก หัวใจของเธอก็ยังเต้นราวกลองที่ถูกตีรัวอยู่อย่างนั้น

ชายหนุ่มต้องกลั้นยิ้ม พยายามเก๊กหน้านิ่งเอาไว้อย่างนั้น ตอบกลับเธออย่างกวนอารมณ์ด้วยใบหน้านิ่งๆ

“ห้องส่วนตัว ฉันจะแก้ผ้าเดินก็ไม่ผิด”

“แต่ตอนนี้ฉันอยู่ที่นี่ด้วย”

“ทนมองไม่ได้ก็หลับตาเอาไว้ ฉันเบื่อผู้หญิงเรื่องมาก” เขาทำหน้าเบื่อหน่ายใส่เธอ เดินตรงไปที่เตียง เมื่อเขาเห็นว่าเดลล่าขยับตัวเหมือนจะตื่น

“ตื่นแล้วเหรอคะสาวน้อยของแด็ด คิดถึงจังเลย ขอจุ๊บเหม่งที หอมแก้มนุ่มๆ สองทีนะคะ” ซันเซสส่งเสียงร้องทักคนบนเตียงพร้อมเดินเข้าไปหา น้ำเสียงของเขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

เขาแทนตัวว่าแด็ดเต็มปากเต็มคำ เพราะหลงรักดวงตาใสแป๋วเข้าเต็มเปา ชายหนุ่มโน้มตัวลงไปหอมแก้มเดลล่าย้ำๆ เธอคงจำเสียงเขาได้จึงส่งเสียงอ้อแอ้ทักทาย

ข้อมูลที่สิตมนรับรู้เพิ่มเติมคือเขาแทนตัวว่าแด็ด หญิงสาวเบ้หน้ามองอย่างหมั่นไส้ ทีอย่างนี้เรียกตัวเองว่าแด็ดเต็มปากเต็มคำ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่กี่ชั่วโมงยังขู่เธอว่าจะตัดขาตัดแขนอย่างโน้นอย่างนี้ ที่แท้ก็รู้อยู่เต็มอกว่าเป็นลูกของตัวเอง

แต่จะว่าไปแล้วเขาก็น่ารักไม่หยอก ไม่คิดว่ามาเฟียโหดๆ อย่างเขาจะพูดเสียงออดอ้อนล้อเลียนเสียงเด็กได้น่ารักขนาดนี้

คิดไปแล้วก็ทั้งสงสารและอิจฉาซารีน่า เธอมีสามีหล่อและเพียบพร้อม อีกทั้งยังมีลูกที่น่ารักอย่างเดลล่า แต่เธอกลับประสบชะตากรรมอันเลวร้าย แม้แต่เพื่อนอย่างเธอก็ไม่สามารถบอกได้หมดทุกอย่าง

หญิงสาวยืนหันรีหันขวางวางตัวไม่ถูก เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มยังอ้อล้อคุยกับเดลล่าอยู่บนเตียง ส่วนหนูน้อยก็ตาใสแป๋วมองแล้วยิ้มออกมาตามเสียงคุยสลับสูงต่ำของเขา

ตอนนี้เธอกลายเป็นอากาศธาตุที่อยู่ในห้อง จะไม่เป็นอะไรสักนิดหากว่าท้องของเธอไม่กำลังประท้วงอย่างหนัก วันนี้ทั้งวันเธอมีเพียงแครกเกอร์กับน้ำเปล่าขวดเดียวตกถึงท้องบนเครื่องบินตอนขากลับเท่านั้น ซึ่งนับระยะเวลาก็เกินแปดชั่วโมงมาแล้ว