บทที่12) เด็กมันยั่วเลยหลวมตัวไปหน่อย
"พี่สัญญาว่ามันจะไม่เจ็บ อ๊า"
"กรี๊ด! เอาออกไป เอามันออกไปแซนดี้เจ็บ" ร่างเล็กของเด็กสาวมัธยมปลายดิ้นเร่าไปมาอย่างน่าสงสารเมื่อสิ่งแปลกปลอมที่เรียกกันว่าความเป็นชายนั้นกำลังแทรกตัวผ่านเข้ามาตรงกึ่งกลางของความเป็นหญิงของเธอ
"ฮือ แซนดี้เจ็บมากจริงๆค่ะ เอาออกไปเอามันออกไปได้โปรด" น้ำตาแห่งความเจ็บปวดหลั่งไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย ทำไมเธอถึงไม่รู้สึกดีเหมือนเมื่อก่อนหน้าที่เขาสอดใส่สองนิ้วนะ
เธอเจ็บ! เจ็บจะตายอยู่แล้ว เจ็บเหมือนร่างกายช่วงล่างของเธอมันจะฉีกขาดออกจากกัน แค่ช่วงหัวสีคล้ำยังสร้างความเจ็บปวดให้กับเธอมากขนาดนี้แล้วถ้าหากมันหายเข้าไปจนสุดลำใหญ่นั้นมดลูกของเธอมันจะไม่ทะลุทะลวงไปเลยหรือยังไงกัน
"กรี๊ด! ฉันเกลียดพี่ที่สุดในโลกเฟียสต้า!"
"พี่ขอโทษ แต่พี่ไม่ไหวแล้ว" เฟียสต้าทำเป็นหูทวนลมในสิ่งที่แซนดี้พึ่งจะผรุสวาทใส่ตนหลังจากที่เขายัดเยียดมังกรตัวเขื่องเข้าไปจนสุดความยาวภายในครั้งเดียวโดยที่หญิงสาวไม่ทันตั้งตัว
"อ๊า! เสียวฉิบหายเลย!" เฟียสต้าคำรามดังลั่นอย่างไม่นึกสนใจกรงเล็บคมๆที่จิกลงมาบนลำแขนกำยำของตัวเองด้วยว่าความสาดเสียวที่ร่างกายกำลังได้รับนั้นมันมากมายเสียจนทำให้ตนลืมสิ่งผิดชอบชั่วดีไปเสียจนหมดสิ้น
เธอต้องเป็นของเขา แค่ของเขาคนเดียว ...หากแต่ถ้าพ่อกับแม่ของเธอไม่แจ้งความจับเขาในข้อหาอนาจารเด็กเยาวชนอายุไม่ถึง18ปีไปเสียก่อนน่ะนะ
"อ๊า โคตรดีแซนดี" ชายหนุ่มมองภาพหญิงสาวที่ตัวเองรักกำลังกัดปากเพื่อระบายความเสียวและปรือตาหวานมองมายังเขาด้วยความหลงใหล
นี่เธอคิดจะทำให้เขาหลงไปถึงไหนกัน แค่นี้เขาก็หลงเธอจนแทบไม่เป็นอันทำอะไรอยู่แล้วนะ ยัยเด็กแสบ!
ปั๊ก ปั๊ก!
"อื้อ จุก" แซนดี้ครางกระเส่าด้วยความรู้สึกวูบวาบอย่างที่ไม่เคยพานพบ แม้ในตอนที่สอดใส่มันจะสร้างความเจ็บปวดให้กับร่างกายจนเธอแทบจะแดดิ้นตายคาเตียงคนไข้ก็ตามที หากแต่เมื่อผ่านไปสักระยะหนึ่งที่ทุกอย่างเริ่มจะเข้าที่เข้าทางจนความทรมานแปรผันเป็นความกระสันจึงส่งผลให้หญิงสาวนั้นเสียวซ่านไปทั่วสรรพางค์กาย
ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก!
"จุกหรือเสียวครับ อ๊า เอาดีๆ" เอวแกร่งสอบเข้าหาร่องรักสีแดงสดที่หยดย้อยไปด้วยน้ำขาวใสนั้นจนเต็มแรงอย่างหนักหน่วง ช่องทางถ้ำแคบๆที่คอยบีบรัดแก่นกายความเป็นชายอยู่ตลอดเวลาทำให้ชายหนุ่มคลั่งจนแทบจะปลดปล่อยความต้องการของตัวเองให้ล้นทะลักรูรักออกมาทั้งที่เวลาพึ่งจะผ่านไปไม่แค่กี่นาที
"ผัวขา ผัวขา แรงอีกหน่อย อ๊า แซนดี้รู้สึกเหมือนกับว่ากำลังจะฉี่จะแตก" มือเล็กๆออกแรงดันแก่นกายนั้นให้ห่างตัวด้วยกลัวว่าจะเผลอฉี่ออกมาทั้งที่มังกรทองตัวเขื่องยังผลุบโผล่เข้ารูรักอย่างเมามัน
และหากเป็นเช่นนั้นจริงๆเธอก็คงจะต้องอับอายผู้ชายตรงหน้ามากมายเป็นแน่แท้
"หนูแค่จะแตกครับคนสวย แน่นฉิบหาย แม่ง!"
ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก
"ผัวขา อื้อ! ทำไมมันเสียวอย่างนี้" เสียงครวญครางอย่างไม่เป็นประสาทำให้เฟียสต้าไม่สามารถเก็บกักความต้องการของตัวเองเอาไว้ได้อีกต่อไป ก่อนเอวแกร่งจะส่งมังกรทองเข้าไปทักทายผนังมดลูกด้านในสุดอีกครั้งอย่างป่าเถื่อนโดยไม่สนใจคำทัดทานของหญิงสาวใต้อาณัติของตัวเองเลยแม้แต่น้อย
"พร้อมกันคนสวย"
ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก
มังกรทองกระหน่ำเข้าหาร่องรักด้วยจังหวะจะโทนอันหนักหน่วงอีกครั้ง
ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก!
"อ๊า ผัวขา อื้อ~"
"อ่า โคตรดี"
น้ำหวานสีใสพุ่งทะลักทะลวงออกมาจนร่างหนาของคนด้านบนชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำใสทั้งแผงท้องแกร่ง ขณะที่คนด้านบนก็ส่งความต้องการสีขาวขุ่นมวลมหาศาลเข้าไปในผนังมดลูกด้านในจนมันไหลล้นออกมาตามขอบร่องรักสีแดงนั้นอย่างไม่ยอมแพ้เช่นเดียวกัน...
มังกรทองตัวใหญ่ยังคงกดลงไปในช่องทางคับแคบนั้นอย่างจงใจ และต่อให้แซนดี้พยายามดิ้นรนเพื่อที่จะให้ตัวเองหลุดพ้นมากแค่ไหนหากแต่ว่าแรงน้อยๆเธอนั้นไม่สามารถที่จะต้านทานความแข็งแรงของผู้ชายตรงหน้าได้เลยแม้แต่นิดเดียว
"เอามันออกไป" เสียงนั้นฟังดูไม่รื่นหูเท่าไหร่นักหากแต่ก็ยังคงมีความขอร้องปะปนอยู่ในรูปประโยคนั้น เธอไม่ได้ไม่ประสาจนถึงขั้นที่ไม่รู้ว่าหากมีเพศสัมพันธ์แบบหลั่งในแล้วมันจะเกิดอะไรขึ้น
และถ้าหากมันเป็นเช่นนั้นเธอก็คงจะขอยอมตายเสียยังดีกว่าต้องมานั่งไกวเปลเลี้ยงลูกในขณะที่คนเป็นแม่ก็พึ่งจะอายุครบสิบหกปีเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา
หากเป็นแบบนั้นเธอคงจะรับในตัวเองไม่ได้ และพ่อแม่ของเธอก็คงจะรับไม่ได้ไม่ต่างไปจากเธอ... และสำคัญไปกว่าการท้องในวัยเรียนนั้นก็คงจะเป็นการที่คนเป็นพ่อของเด็กดันเป็นผู้ชายที่เธอเกลียดมากที่สุดในโลกนี่แหละ!
รับไม่ได้! เธอรับไม่ได้อย่างแรง!
"ออกก็ได้"
"ขอบคุณ" แซนดี้เผยยิ้มอย่างจริงใจเมื่อเฟียสต้ายอมถอดถอนแก่นกายใหญ่นั้นออกไปตามคำขอของเธออย่างว่าง่าย
ปั๊ก!
"อ๊ะ! ยะ...อย่านะ" รอยยิ้มที่เคยมีค่อยๆจางหายไปก่อนที่น้ำสีใสจะไหลออกมาเต็มแก้มแดงๆทั้งสองข้างแทน
"อย่า อ๊า อย่านะ!"
ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก!
"อ่า เธอบอกให้พี่เอาออก แต่เธอไม่ได้ห้ามพี่เข้านี่คะคนสวย แม่ง! แน่นฉิบหาย!" ปากหนาห่อตัวเข้าหากันพร้อมด้วยเสียงซี้ดซ๊าดประหนึ่งว่ากำลังกินอาหารเผ็ดร้อน มังกรน้องรักผลุบๆโผล่ๆไปตามช่องคับแคบอย่างหนักแน่นและหนักหน่วง เอวแกร่งควงที่ควงระส่ำทำให้คนใต้อาณัติร้องออกมาจนไม่เป็นภาษา
"อ๊าผัวขา อื้อ! ฉันเกลียดพี่ อ๊า!ลึกๆค่ะ" วูบหนึ่งที่เธอเผลอไผลไปกับบทเรียนรักอันเร่าร้อนที่เขามอบให้ ขณะจิตใต้สำนึกภายในใจก็ร้องเตือนออกมาว่าเธอเกลียดเขามากเพียงใด แต่แล้วสุดท้ายไฟราคะที่เริ่มลุกโชนขึ้นมาก็ชนะทุกสิ่งอย่างที่ย้ำเตือนออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ
"คนสวย ขอพี่ดูดนมหน่อยนะ" เต้ากลมๆนมใหญ่ๆทำให้มือไม้ของชายหนุ่มเริ่มอยู่ไม่สุขอีกครั้ง ช่างโชคดีสำหรับเขาที่แขนของหญิงสาวหักจึงทำให้เธอดูยุ่งยากกับการพยศต่อเขา
"อย่ากัด! เจ็บ!" แม้ปากจะก่นด่าแต่ความจริงแล้วเธอโคตรจะเสียว ชอบเหลือเกินที่ลิ้นร้อนๆนั้นไต่วนอยู่ตรงยอดอกอวบอิ่มของตัวเอง ยิ่งเขาดูดเคล้นเม้มดึงมันมากเท่าไหร่ ร่างกายของเธอมันก็เปียกแฉะมากยิ่งขึ้นเท่านั้น
"บอกว่าอย่ากัด! อ๊า...อย่ากัดนะ!" ปากไม่ให้แต่มือไม้กลับกดหัวหยักศกนั้นเข้าหาอย่างลืมตัวว่าตัวเองนั้นแขนหัก ร่างสวยกระตุกถี่นับครั้งไม่ถ้วนด้วยว่าจุดอ่อนของเธอนั้นอยู่ตรงเม็ดทับทิมที่เขากำลังดูดดึงอยู่นั่นเอง
ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก!
ช่องทางรักยังคงถูกเอวแกร่งนั้นสอบเข้าหาอย่างไม่พักช่วงจนดวงตากลมหวานเหลือกลานเพราะความเสียวซ่านสุดจะบรรยาย
คราแรกเธอยอมรับว่าตัวเองเกลียดกลัวเจ้ามังกรหัวคล้ำชมพูนี้เหลือเกินเพราะมันทำให้เธอรู้สึกเจ็บและปวดร้าวไปทั่งช่วงล่างของร่างกาย แต่สุดท้ายก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าร่างกายของเขาและเธอมันช่างเข้ากันได้ดี
"อื้อ ผัวขา แรงๆ"
"ไม่เคยขัดจัดให้ตลอดครับคนสวย"
ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก!
"อย่าขมิบอย่างนั้น อ๊า!แม่ง!"
"ขมิบแล้วมันทำไมเอ่ยผัวขา อ๊า~"
เข้ากันได้ดีจนเธอเสียวกระสันไปทั่วสรรพางค์กายสาว เขาทำได้ดีเหลือเกิน ดีกว่าไข่สั่นอันจิ๋วที่เธอเคยทดลองใช้เป็นไหนๆ
แต่ก็นะ ของเล่นที่เธอมีหรือจะสู้ของจริงที่เขากำลังมอบให้...
"อูย ผัวขาทำไมใหญ่ขนาดนี้ ทั้งใหญ่ทั้งยาว เมียจะฉีก" ปากสวยเอ่ยชมออกมาอย่างไม่ขาดปาก ยอมรับก็ได้ว่าตอนนี้คะแนนของความเสียวที่เธอได้รับจากเขามันได้นำหน้าความเกลียดชังข้างในหัวใจไปไกลหลายโยชน์แล้ว
ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก!
"พ่อจะล่อให้ฉีกตามคำกล่าวหาเลยครับคนสวย" ใบหน้าหล่อเบี้ยวเหยเกเมื่อช่องแคบตอดรัดมังกรทองตัวเขื่องของเขาอีกครั้ง ก่อนจะแตกระส่ำให้เข้าไปอย่างหนักหน่วงจนสุดอุโมงค์อันคับแคบนั้น
"แซนดี้ ที่รัก! อ่า!"
"อ๊า! ผัวขา อื้อ!" เป็นจังหวะเดียวกันกับที่แม่กวางสาวกระตุกเข้าใส่แก่นกายแกร่งนั้นเช่นเดียวกัน ความต้องการที่มันมากล้นส่งผลให้น้ำสองสีกระฉอกออกมาปะปนกันจนเกิดเป็นเสียงเฉื่อยแฉะชวนให้น่าหวาดเสียว
สองลมหายใจพ่นออกมาหนักหน่วงด้วยความหอบเหนื่อยหลังจากเสร็จสิ้นภารกิจในสมรภูมิรักไปแล้วถึงสองครั้งด้วยกัน
ที่ว่าสองครั้งนั้นคือเขาเอง ส่วนเธอ...เรียกได้ว่าร่างกายแทบจะขาดน้ำตายอยู่แล้ว
น้ำเธอแทบจะหมดตัว...
"นมใหญ่จัง" เฟียสต้าถอดถอนแก่นกายแข็งขึงออกมาจากอุโมงค์รักก่อนจะขยับขึ้นไปบนหัวเตียงและบังคับเธอให้หันหน้าเข้าหา
"อื้อ อย่าขยี้ตรงนั้น" ปากร้องห้ามแต่มือเล็กกลับตะปปลงบนหลังมือนั้นอย่างกลัวว่าเขาจะหายไปไหน ตาหวานปรือมองนิ้วโป้งใหญ่และนิ้วชี้เรียวที่กำลังบดบี้ยอดถันสีชมพูของเธอ
"จะแตกค่ะ อ๊า~" ก็บอกไปแล้วอย่างไรเล่าว่าหน้าอกก็คือจุดอ่อนไหวของเธอ สะกิดปุ๊ป...เขื่อนแตกปั๊บ
"ใหญ่จัง" แขนที่มีขนาดเล็กกว่ามังกรทองตัวเขื่องอย่างเห็นได้ชัดคว้าหมับตรงกลางแก่นกายก่อนจะชักรูดมันขึ้นลงตามวิดิโอที่เคยผ่านตามา
"เกะกะจัง" เสียงหวานบ่นเล็กน้อยเมื่อสายน้ำเกลือที่ยังคงติดอยู่หย่อนยานมาขวางการมองเห็นเจ้ามังกรทองของเธอ หากแต่ก็ไม่ใจกล้าบ้าบิ่นที่จะดึงสายน้ำเกลือออกเพราะกลัวว่าเลือดสีแดงสดมันจะพุ่งกระฉูดออกมานั่นเอง
ถึงตอนนี้มันจะเลอะไปทั่วทั้งเตียงแล้วก็เถอะนะ...
"นอนนิ่งๆ พี่จัดการเอง"
-ตัด-
เด็กมันแซ่บอะเนาะ ว่าแต่แกถึงสิบนาทีหรือเปล่าเจ้าเฟียส😂
มัลลิกา
(เขียน)