เจ็บกี่ครั้งก็ยังเป็นเธอ

แค่วันไนท์สแตนด์

บทที่13) แค่วันไนท์สแตนด์

"นอนนิ่งๆ พี่จัดการเอง" แม้จะเสียดายที่มือนุ่มๆนั้นไม่สามารถใช้งานได้ตามปกติ หากแต่เขาก็ไม่อยากที่จะฝืนสังขารให้เธอเจ็บปวดมากไปกว่าที่กำลังเป็น มือหนาเอื้อมไปหยิบทิชชู่ตรงลิ้นชักเพื่อหวังจะทำความสะอาดมังกรทองก่อนจะสอดใส่เข้าไปในช่องปากเล็กๆของเธอ

"อะไร" เฟียสต้าขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจเมื่อจู่ๆเธอก็เลื่อนมือเข้ามาดันกล่องกระดาษทิชชู่ในมือเขาให้ออกห่าง

"แค่อยากจะรู้ว่าน้ำสีใสกับสีขุ่นมารวมกันแล้วมันจะมีรสชาติเป็นแบบไหน" ถึงในใจจะเกลียดเขาแต่เธอก็ไม่ได้เห็นแก่ตัวถึงขนาดปล่อยให้เขาส่งเธอขึ้นขอบสวรรค์อยู่ฝ่ายเดียวหรอกนะ

เธอทบทวนดูแล้วมาคิดเสียว่าระหว่างเธอกับเขาในวันนี้เป็นเพียงแค่วันไนท์สแตนด์ก็จบ ส่วนความสาวที่เสียไปก็คิดซะว่าเป็นค่าประสบการณ์ความใจง่ายของตัวเองก็จบเรื่องแล้ว...

เธอจะไม่เสียใจ และเธอจะไม่รักเขาเพราะเธอ 'เกลียด' เขา

แผล่บ แผล่บ

ปลายลิ้นสีชมพูเล็กน่ารักค่อยๆเล็มเลียลูกแก้วทองคำขนาดพอดีมืออย่างแผ่วเบา ก่อนจะละเลียดละไล้ขึ้นไปจนจุดปลายยอดสูงสีชมพูออกคล้ำนั้นตามวิดิโอที่เคยดูผ่านตามาแล้วหลายต่อหลายครั้ง

"โคตรดีแซนดี้ อ๊า! อย่างนั้น" เฟียสต้าเอ่ยชมเจ้าของปากเล็กนั้นอย่างไม่ขาดปากขณะยื่นมือเข้าไปลูบวนตรงท้ายทอยน้อยๆนั้นอย่างเสน่หา

บ๊วบ!

แซนดี้กดปากลงครอบครองมังกรทองนั้นจนลึกไปเกือบสุดคอ ก่อนจะขยับหัวเล็กๆตามจังหวะมือที่คนด้านหน้าบังคับลงมาอย่างรู้งาน

"อย่างนั้นแซนดี้ โคตรดี แม่ง!พี่จะแตก" เมื่อได้ยินดังนั้นหัวทุยเล็กก็กดขึ้นลงอย่างเอาเป็นเอาตายเพื่อหวังจะปรนเปรอให้ชายที่คิดว่าเป็นเพียงวันไนท์สแตนด์เป็นครั้งสุดท้ายให้เขามีความสุขมากที่สุด

เธอไม่อยากจะให้เขาเก็บเอาไปคิดหรอกนะว่าตัวเองเป็นเซ็กส์ที่ห่วยที่สุดสำหรับเขา

บ๊วบ!

"อ๊า โคตรดี!" มวลน้ำสีขุ่นมหาศาลอัดฉีดเขาไปในช่องคอระหงของเด็กสาวมัธยมปลายขณะที่เธอเองก็กลืนก้อนขุ่นคาวปะแหล่มนั้นลงท้องไปจนหมดทุกหยาดหยดที่เอ่อล้นท้นเข้ามา...

ร่างใหญ่ของเฟียสต้าร่นลงต่ำอีกครั้งก่อนจะค่อยจับสองขาเรียวเล็กนั้นแยกออกจากกันอย่างช้าๆ

"พอแล้ว ไม่เอาแล้ว" แซนดี้เริ่มเสียงแข็งด้วยว่าในตอนนี้เธอรู้สึกเจ็บปวดไปหมดตรงช่องทางรัก และดูเหมือนว่าน้องจะบวมเป่งขึ้นมาอีกด้วย

"ขออีกทีนะครับคนสวย" แต่เขาหาได้สนใจในสิ่งที่เธอร้องห้ามไม่ แล้วเธอจะห้ามให้เขาพอได้อย่างไรก็ในเมื่อเขายังไม่ได้ลิ้มลองรสชาติของกลีบสวยนี้เลยว่ามันจะหวานมากแค่ไหน

"อื้อ อย่าทำอย่างนั้น อ๊า" สะโพกสวยโยกเข้าหาใบหน้าหล่อที่กดจมูกคมสันต์ลงมาดอมดมความเป็นสาวอย่างลืมตัว

"..." ไร้ซึ่งการตอบกลับใดๆจากร่างใหญ่ด้านหน้า จมูกโด่งนั้นค่อยๆดันดุนโลมไล้ไปตามเม็ดทับทิมสีฉ่ำวาวสลับกับช่องรักสีแดงอย่างหยอกเอิน ทำเอาหญิงสาวร่างกายสั่นสะท้านเพราะความซาบซ่านที่เขากำลังมอบให้

แผล่บ แผล่บ!

"อื้อ ไม่ไหวแล้ว เสียวจัง" ร่างเล็กบิดเร่าไปมาด้วยความรู้สึกวาบหวามตรงกึ่งกลางความสาว มือข้างที่ยังคงติดสายน้ำเกลือขยุมเข้ากับผมหยักศกและกดหัวนั้นเข้าหาอย่างลืมตัวไปชั่วขณะหนึ่ง ยิ่งลิ้นร้ายปัดป่ายไปมามากเท่าไรเธอก็ยิ่งเผลอตัวกดหัวหยักศกเข้าหาตัวมากขึ้นเท่านั้น

ลิ้นเขาพลิ้วไหวไปมาอย่างดีจนเธอแทบจะกระอักความเสียวตาย...

จ๊วบ!

"อ๊า! อย่าดูดแรงแบบนั้น" ปากหนาห่อเข้าหากันเพื่อดูดดึงเกสรสาวจนเกิดเสียงเปียกแฉะเหนอะชวนหวาดเสียว

จ๊วบ!

ไร้ความปราณีใดๆจากเจ้าของปากหนาใหญ่นั้น ลิ้นร้ายยังคงกระหวัดเข้าตามซอกหลืบของกลีบสาวประหนึ่งว่ากำลังทำความสะอาดก็ไม่ปาน

"อ๊า เสียวจะแย่อยู่แล้ว อื้อ" เท้าสวยปัดป่ายไปมาหวังจะหลบหนีจากการรุกรานด้วยช่องปาก หากแต่ลำแขนแกร่งที่มีพละกำลังล้นเหลือนั้นได้กดทับช่วงขาอ่อนเอาไว้จนเธอไร้ซึ่งหนทางให้หลีกหนี

จ๊วบ! แผล็บ

เสียงดูดดึงเกสรสีสวยดังสนั่นขึ้นมาอีกครั้งก่อนลิ้นร้ายนั้นจะเกร็งช่วงปลายลิ้นเพียงนิดและกระหวัดเข้าใส่ในโพรงรักอย่างไม่นึกรังเกียจรังงอนแม้เพียงนิด ยิ่งเธอครางกระเส่าอย่างทุกขทรมานมากเท่าไร เขาก็ยิ่งเร่งจังหวะกระหวัดลิ้นมากขึ้นไปเท่านั้น

"อ๊า ผัวขา เสียวสุดๆไปเลย" ยิ่งได้ยินคำว่าผัวจากปากเธอยิ่งทำให้เขาฮึกเหิมในหัวใจ นิ้วโป้งและนิ้วชี้ของมือข้างซ้ายเลื่อนมาแหวกกลีบบางเบาด้านบนอย่างอ่อนโยน มือข้างขวายกขาเธอขึ้นพาดบ่าก่อนจะเลื่อนลงมาสอดใส่นิ้วกลางกับนิ้วนางเข้าไปในอุโมงค์สีแดงที่เปิดรับอยู่ตรงหน้า

"อ๊า" สมองของเธอพลันขาวโพลนเมื่อสัมผัสได้ถึงลิ้นร้ายที่ตวัดไปมาตรงเม็ดสาวและสองนิ้วที่ชักเข้าออกสลับกันอย่างหนักแน่นและดุเดือด ตากลมหวานเหลือกขึ้นมองบนอย่างเลื่อนลอยขณะที่ปากก็ปลดปล่อยครวญครางออกมาสม่ำเสมอ

"ผัวขา แซนดี้ไม่ไหว"

แจ๊ะ แจ๊ะ แผล่บ จ๊วบ!

เฟียสต้าที่พอจะจับทางได้ว่าแม่ยอดดวงใจของเขากำลังจะถึงฝั่งฝันก็เร่งจังหวะเข้าออกของสองนิ้วและความพลิ้วไหวของลิ้นให้เร็วมากยิ่งขึ้นในทันที

"อ๊า" สะโพกกลมกลึงกระดอนเข้าหาใบหน้าหล่อคมอย่างรุนแรงด้วยอารมณ์สาดเสียวที่พุ่งทะยานจนถึงขีดสุดของความปรารถนา

วันไนท์สแตนด์ครั้งแรกของเธอ มันสุดยอดเสียจนเธอไม่รู้สึกเสียดายที่ต้องสูญเสียพรหมจรรย์ให้กับเขาไป

น้ำเธอแทบจะหมดตัวขนาดนี้ มันคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม!

"พาแซนดี้ไปห้องน้ำหน่อย จะอาบน้ำ"

หลังจากที่ช่วยพยุงให้หญิงสาวไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำเฟียสต้าก็ปลีกตัวออกมาเพื่อจัดแจงกับผ้าปูเตียงที่รองรับแรงอารมณ์ของเขาทั้งคู่มาตลอดเกือบสามชั่วโมงด้วยกัน

"หึ" เฟียสต้าหลุดยิ้มราวกับคนบ้าเมื่อนึกไปถึงใบหน้าหวานๆที่ครวญครางชื่อเขาเมื่อชั่วโมงที่ผ่านมา รอให้เธอทำธุระส่วนตัวเสร็จก่อนเถอะ แล้วเขาจะคุกเข่าขอเธอเป็นแฟนอย่างจริงๆจังๆเสียที

เกือบค่ำของวันนี้พ่อของแม่ของเธอคงจะเข้ามาดูอาการลูกสาว หลังจากที่เธอตกลงรับเขาเป็นแฟนเขาก็จะหารือกับพ่อแม่ของเธอเพื่อจัดหาฤกษ์มั่นหมาย จากนั้นก็รอเพียงอีกหกปีเศษเท่านั้นเขาสองคนก็จะแต่งงาน มีลูกและสร้างครอบครัวที่อบอุ่นไปด้วยกันจนถึงวันสุดท้ายของชีวิต

"พี่รักแซนดี้นะครับ" เฟียสต้ายกผ้าปูเตียงที่มีคราบเลือดความสาวมาแนบอกก่อนจะหย่อนมันลงไปในถังเก็บเสื้อผ้าที่ใช้แล้วที่อยู่ภายในห้องเฝ้าไข้นั้น

"เป็นแฟนกันนะครับ พี่จะดูแลเราเป็นอย่างดี" เฟียสต้าจัดแจงซ้อมใหญ่ในขณะที่รอแซนดี้ออกมาจากห้องน้ำ เขาจะทำให้เธอซาบซึ้งใจไม่มีวันลืมวันดีๆนี้ไปตลอดชีวิตของเธอ

"ไม่มีแหวน" เฟียสต้าคอตกนิดหน่อยอย่างนึกเสียดาย เพราะไม่คิดว่าเรื่องระหว่างเราจะข้ามขั้นมาได้ถึงเพียงนี้ทุกอย่างเลยดูรวบรัดไปหมด

"ไม่เป็นไร รอแซนดี้ออกจากโรงพยาบาลพี่จะพาไปซื้อเอง" เฟียสต้ายกสองแขนเข้าหาตัวอย่างให้กำลังใจตัวเองก่อนจะควานหาหมากฝรั่งในกระเป๋ามาขว้างใส่ปากเพื่อความมั่นใจในกลิ่นปาก ใจจริงอยากจะอาบน้ำก่อนด้วยซ้ำเพราะเขาเหนียวตัวไปหมด แต่เอาเถอะค่อยอาบก็ได้จะได้อ้อนให้ว่าที่แฟนให้เข้าไปถูหลังให้

"ฮ่าๆ" เขาหลุดหัวเราออกมาด้วยเสียงค่อนข้างดังเมื่อนึกไปถึงภาพของเธอและเขาที่นั่งกินข้าว ดูหนัง ฟังเพลง เข้าฟิตเนตและทำอะไรหลายๆอย่างไปด้วยกัน ระหว่างวันที่ว่างๆก็นอนมองตากันด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรัก มีเด็กน้อยด้วยกันสักหกเจ็ดคนหลังจากที่แต่งงานกันและใช้ชีวิตครอบครัวอย่างมีความสุขตลอด เมื่อถึงตอนนั้นโลกทั้งใบของเราคงจะเป็นสีชมพู

"เขินชะมัด" ร่างแกร่งบิดไปมาอย่างเขินอายเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตัวเองนั้นเพ้อฝันไปไกลมากขนาดไหนแล้ว ว่าก็ว่าไปแต่คิดเขาที่เป็นผู้ชายยังมีความสุขเลย แล้วเธอที่เป็นผู้หญิงละจะมีความสุขมากขนาดไหน

"พี่จะทำให้แซนดี้เป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดจนคนทั้งโลกอิจฉา พี่สัญญา" มือแกร่งประสานเขาหากันก่อนจะยกขึ้นมาทาบไว้ตรงอกแกร่งด้วยความมั่นใจ

เธอจะต้องมีความสุขที่มีเขาเป็นสามี เขาสัญญา ลำพังแค่รอเธอเรียนจบหกปี สำหรับเขาแล้วสบายมาก สำหรับเขาที่รักเธอมากกว่าชีวิตของตัวเองแล้วนั้น จะสิบปีเขาก็ยังรอเธอได้เสมอแหละ

"เออ ลืมจัดเตียง" นึกได้ดังนั้นเฟียสต้าจึงเดินไปหยิบผ้าปูเตียงผืนใหม่ที่อยู่ในตู้ใบใหญ่ตรงทางเข้าห้อง โดยเขาจงใจที่จะเลือกผ้าปูเตียงสีชมพูเพื่อเพิ่มความโรแมนติกให้กับการเริ่มต้นชีวิตรักของเขาและเธอ

"เรียบร้อย"

"อาหารคนไข้ค่ะ" ผู้ช่วยพยาบาลในชุดสีเหลืองเข้ามาในห้องอย่างวิสาสะพร้อมด้วยรถเข็นที่มีถาดอาหารหน้าตาน่ารับประทานอยู่ด้านบนพร้อมด้วยน้ำส้มคั้นแก้วใหญ่

"ขอบคุณครับ"

"ญาติจะรับอะไรไหมคะ" ผู้ช่วยพยาบาลคนเดิมเอ่ยถามอย่างอัธยาสัยดี

"ไม่ครับ ขอบคุณ" เขารอที่จะสารภาพรักกับหญิงสาวไม่ไหวแล้ว ถ้าหากเธอบังเอิญเดินออกมาในตอนที่มีบุคคลที่สามอยู่ด้วยก็คงจะพาให้เสียบรรยากาศกันพอดี

"ค่ะ"

"ไปสักที ยึกยักอะไรก็ไม่รู้" เฟียสต้าแอบนินทาผู้ช่วยพยาบาลที่ปลีกตัวออกไปอย่างนึกหมั่นไส้

"คนเขากำลังจะขอหญิงเป็นแฟนนี่ก็มายืนถามจะกินข้าวมันอยู่ได้"

ก่อนจะเลิกสนใจคนที่เดินออกไปเพราะได้ยินเสียงประตูห้องน้ำที่ค่อยๆเปิดออกมา แค่เห็นเสี้ยวหน้าหวานหัวใจเขาก็เต้นโครมอย่างบ้าคลั่งแล้ว สองฝ่ามือยกขึ้นถูไปมาเพื่อระบายความตื่นเต้นก่อนจะจัดเสื้อผ้าหน้าผมให้เข้าที่เข้าทางเพราะเธอกำลังเดินใกล้เข้ามาเต็มทีแล้ว

"โอเคไหมครับหนูแซน"

"นี่พี่ยังไม่กลับไปอีกเหรอคะ?"

-ตัด-

แดแดแดแด่แด๊แดแด่ จะสงสารหรือขำแกก่อนดีเจ้าเฟียสเอ๊ย เพ้อเก่งมากพ่อ!

คนนึงคิดจะจับเขาทำเมีย คนนึงก็คิดว่าเป็นเพียงแค่วันไนท์สแตนด์ มารอดูกันว่าความสัมพันธ์อันยุ่งเหยิงนี้มันจะไปสิ้นสุดที่ตรงไหน...

มัลลิกา

(เขียน)