Veinticinco
PAGKAHATID sa akin ni Fin ay hindi na ako lumabas ng condo ni Fin dahil sa sobrang pagod ko. Bukas daw ay baka imeet namin ang makakapares ko sa sayaw. Nilingon ko ang telepono ko na wala pa ring tigil sa pagtunog. Mula ng maghiwalay kami kahapon ni Marcon ay hindi pa ulit kami nag-uusap. Kaya heto siya ngayon ay walang tigil na nangungulit sa akin.
Matapos kaming iwan kanina ni Benj ay hindi ko na ito nakita. Hindi ko alam kung umalis na siya o pinagtaguan na ako sa sobrang inis niya.
“Marcon…”
“Still mad at me?” malambing niyang tanong sa akin.
Pabagsak akong nahiga sa kama at hindi mapigilang mapangiti. Dahil kahit hindi ko siya nakikita ngayon ay naiimagine ko na ang mukha niya. “I’m not mad at you. Kumain ka na?” balik kung tanong bago tumaligid at pinaglaruan ng
