เสียงเอะอะโวยวายดังมาจากด้านนอก ทำให้ดนัยที่กำลังนั่งอ่านเอกสารสำคัญอยู่ ต้องย้ายสายตาไปทางบานประตูใหญ่ เพราะไม่มีสมาธิในการอ่านแฟ้มตรงหน้า ชายหนุ่มเตรียมจะกดอินเตอร์คอมหาเลขาหน้าห้องเพื่อถามว่าเกิดอะไรขึ้น หากทว่ายังไม่ทันได้กดปุ่ม ประตูถูกผลักเข้ามาจากด้านนอกเสียก่อน พร้อมกับร่างเล็กๆ ของทับทิม และเลขานุการสาว
“ขอโทษค่ะท่านประธาน คือดิฉันห้ามผู้หญิงคนนี้แล้วแต่เธอไม่ฟัง บอกว่าจะเข้ามาหาคุณให้ได้” เลขาสาวบอกด้วยสีหน้ารู้สึกผิด เนื่องจากคนที่จะเข้าพบเจ้านายของหล่อนได้ คือต้องนัดล่วงหน้าก่อนเท่านั้น
“ไม่เป็นไร คุณไปทำงานเถอะ” ดนัยโบกมือให้เลขาสาว ทันทีที่ประตูปิดลง ชายหนุ่มหันมาทางเจ้าของร่างเพรียวบางในชุดกระโปรงสั้น ซึ่งตอนนี้จ้องเขาตาเป็นมัน
“มีอะไร?”
“พี่นัยจะเอายังไง?” เมื่อเช้ามารดาบอกว่าคุณหญิงประไพจะมาทาบทามมุกนิลให้ดนัยอีกครั้ง ซึ่งเธอยอมไม่ได้
“จะเอายังไงคืออะไร?” ดนัยเลิกคิ้
