วันหยุดสุดสัปดาห์หากไม่มีธุระที่ไหน มุกนิลก็มักจะขลุกอยู่กับต้นไม้ใบหญ้าที่ปลูกไว้รอบบ้าน จัดการแต่งกิ่งเอย รดน้ำเอย พรวนดินเอย เธอทำเองทุกอย่าง วันนี้ก็เช่นเดียวกัน ในขณะที่กำลังตัดแต่งกิ่งต้นชาทอง พิมพรรณเดินเข้ามาหาเธอ ใบหน้าอีกฝ่ายเปื้อนยิ้ม ราวกับอารมณ์ดีเป็นพิเศษ
“วันนี้จะมีแขกคนพิเศษของคุณเสกมากินข้าวที่บ้าน แกช่วยทำอาหารหลายๆ อย่างหน่อยนะ”
“ค่ะน้าพิม” มุกนิลพยักหน้าหลังฟังแม่เลี้ยงจัดแจงรายการอาหารให้กับเธอ บอกตามตรงว่าอาหารแต่ละอย่างล้วนแต่ต้องออกไปซื้อวัตถุดิบเพิ่ม ซึ่งราคาค่อนข้างสูง อยากจะขอเบิกเงินไปจ่ายตลาดกับหล่อนเหลือเกิน แต่รู้ว่าถึงขอไปหล่อนคงไม่ให้เธอ เนื่องจากก่อนหน้านี้เคยขอหลายครั้ง แต่พิมพรรณให้เธอแค่ร้อยสองร้อย ไม่พอกับค่าวัตถุดิบที่ต้องใช้เลยด้วยซ้ำ สุดท้ายเธอก็ต้องควักเงินส่วนตัวอยู่ดี ทั้งที่อีกฝ่ายได้รับเงินเพื่อใช้จ่ายในบ้านเป็นรายเดือนจากบิดาอยู่แล้ว
“แกมอง
