“คารวะท่านพ่อ ท่านแม่ เจ้าค่ะ” หญิงสาวเดินเยื้องย่างเข้ามาในห้องก่อนจะยอบกายลงทำความเคารพประมุขของจวน ต่อหน้าคนภายนอกนางต้องเรียกสตรีที่ทำร้ายมารดาว่าท่านแม่ แม้จะเกลียดในโชคชะตาของตนเองแต่ในตอนนี้ก็ทำได้แค่ก้มหัวย้อมรับมันเท่านั้น
“มาแล้วหรือลูกรัก มานั่งนี่มา…แม่จะแนะนำให้เจ้ารู้จักกับจินฮูหยินและคุณชายจิน” ฮูหยินเอกของจวนเรียกหาบุตรนอกสายเลือดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานต่างจากที่พบเจอเมื่อครู่ลิบลับ
“คารวะจินฮูหยิน คุณชายจิน เจ้าค่ะ” คุณหนูตระกูลเฉินยอบกายลงอย่างเรียบร้อยงดงามสมกับที่รับการเคี่ยวกรำจากอาจารย์ที่ถูกจ้างมา
“น่ารักจริงๆ” จินฮูหยินมองใบหน้าอ่อนหวานนั่นแล้วก็ถูกใจไม่น้อย เสียดายที่หญิงสาวมีฐานะเป็นเพียงบุตรบุญธรรมเท่านั้น
“ซิ่นเอ๋อร์ของข้านิสัยเรียบร้อย ขี้อาย หวังว่าจินฮูหยินจะเมตตาบุตรสาวคนนี้ของข้าด้วยนะเจ้าคะ” มือบางยกขึ้นลูบศีรษะคนที่ตนเรียกว่าบุตรสาวได้เต็มปากเต็มคำทั้งที
