Raging Minds

Chapter 36 - Saving Cassandra

Elle’s Point of View

Nawala sila.

Ipinadala ba siya ni Makarov para kunin si Cassandra?

Nalilito ako sa mga nangyayari. Hindi ko gets.

“HOY!” sigaw ko ulit.

Damn Elle, bakit naman ako nag expect na lalabas ulit siya sa gubat, o kaya titigil para hintayin ako. I am so dumb for thinking that.

Hindi ko na sila pwede idamay dito.

I want to show Vince, na I always need his protection. Well, I do but I am a bit of a fighter myself. Lalaki lang yan, babae ako.

Makakalayo sila kapag ipinagpatuloy ko lang ang pag tayo ko rito. Gagi... nakakatakot.

Maraming bangkay o kaya mga buto ng tao ang nakalambitin dito. Geez! Be brave Elle, for that poor kid.

I gathered my courage at kahit mabigat ang aking paa ay kaagad naman akong nakahakbang. This is it...

Ginamit ko ang aking buong lakas at desidido na ako na iligtas ang batang iyon. Tumakbo ako. Hahanapin ko siya, kahit abutin ako ng gabi, o ilang araw sa loob ng gubat. Kung ang kapalit nito ay mababawi ko si Cass sa lalaking yon.

This is to redeem myself.

Guilty pa rin ako, dahil iniwan ko siya run mag isa. Ah bakit ko naman ginawa iyon. Nagkakagulo na nga ang mga tao! I’ll be damned.

Napahinga ako ng malalim at ipinikit ko ang aking mga mata.

In that brief moment, para ko silang nakita. Dalawang tao, isang matangkad at isang maliit na bata, tumatakbo at magkahawak ang kanilang mga kamay.

Nalaman ko kung saang direksyon sila papunta. Nang imulat ko ang aking mga mata, ay nawala ang pananaw na iyon, pero tanda ko pa rin kung saang direksyon sila tumatakbo.

Hindi na ako nag aksaya ng oras at nagsimula na ako sa pagtakbo.

Pero habang ako ay tumatakbo ay muli kong ipinikit ang aking mga mata, ngunit hindi katulad kanina ay wala akong nakita kundi dilim.

Baka instincts ko lang yun.

Nagpatuloy pa rin ako sa pagtakbo at wala akong balak tumigil hanggang sa hindi ko nahahanap ang dalawa.

Not today.

Naging malikot ang aking mga mata, dahil there are so many obstacles sa forest floor na ito. Makakapal na ugat at mga vines na maaring magpatumba sa akin kung hindi ako alerto sa aking paligid.

All I can hear is the crunch of the dry leaves that my foot crushed.

Don’t worry Cass, I will be here for you.

Vince’s Point of View

“Dok,” tawag ko sa kaniya. Patuloy siya sa kaniyang paglakad, at nakatingin lang siya ng deretso. Alam kong concerned lang siya sa aking kalagayan.

Pero may isang bagay na hindi talaga ako mapakali.

Si Elle.

Bigla na lang siya tumakbo, tapos tumalon dun sa apoy. Yung kaba ko at kanina, ay pinilit kong tumakbo para habulin siya.

Tumingin naman sa akin ang doktor at ibinaling niya muli ang kaniyang paningin pabalik sa daan dahil sobrang daming tao ang nagkakagulo ngayon.

Footspa talaga si Makarov, lahat na lang sinisira niya.

“Huwag mo nang subukan Vince,” seryosong pagkakasabi niya.

May isa akong pill, na kayang pagalingin ang kalagayan ko ngayon. Nanggaling ito sa taong kakilala ko, pero ngayon nasa langit na siya. Si Angel, isa ring variant katulad ko. Ang kaniyang mutation ay self healing.

For some reason ang kaniyang healing process ay mas lalong lumakas, at bumilis din ang pag galing ng kaniyang mga sugat. Mga sakit ay hindi siya naapektuhan. Inakala namin imortal siya.

Kahit sino ang makakakita kung ano ang kaniyang naging mutation, ay talagang kaiingitan. Naging target na rin siya ni Makarov. Pero naprotektahan namin siya nang matagumpay. Ngunit hindi lang namin siya prinotektahan.

Lumaban din siya kasama namin.

Pero nagulat na lang kami.

Isa na lamang siyang bangkay.

Malaming ang kaniyang katawan. Hindi gumagalaw.

Nagulat kami sa nangyari sa kaniya. Walang pumatay sa kaniya kundi ang kaniyang sarili rin. Hindi siya gumagalaw.

Devastated ako sa nangyari sa kaniya.

Hanggang sa nalaman namin, nung aking sinubokan ang kaniyang dugo. Ramdam ko ang pag ikli ng aking buhay. Kaya pala mabilis siya mapagod.

Dahil sa fast healing process na dadrain nito ang enerhiya mo, at kapag pinilit mo ng pinilit pati ang buhay mo ay iikli.

Matinding pighati ang aming nararamdaman nung siya ay nawala.

Pero kumuha ako ng dugo niya. Sampung pill lang...

Dahil respeto na rin sa kaniyang bangkay.

Para hindi ko rin maabuso ang mutation niya.

Gagamitin ko lang ito sa mga tight situations, at ito yun. Hindi ko hahayaan na habulin ang lalaking yun ng mag isa.

Wala akong pake kung umikli ang aking buhay. Handa akong gawin ang lahat para sa kaniya.

Ngunit ang doktor ay ayaw pumayag.

Alam niya rin ito.

Naiinis ako dahil wala akong magawa. Kinuha niya ang pill box ko at inilayo sa akin nang mapansin niya na sinusubokan ko itong abutin. Hindi ko naman makontra ang doktor.

Kainis naman!

Nag aalala talaga ako kay Elle.

“Pero si Elle dok,” wika ko.

“Alam ko,” sagot niya. Hindi ako nakasagot pabalik dahil naramdaman ko ang pagkainis ko sa kaniya boses.

Napabuntong hininga na lamang ako.

Sana ligtas lang si Elle at tama ang sinasabi ng doktor na kaya niya ang kaniyang sarili.

Elle’s Point of View

This is not good! This is not good! I am completely lost right now.

So lost!

Nasa gitna ako ng gubat. Pero hindi ko na alam kung nasaan ako.

Ahh!

I can’t do it again. Or is it just a trick of the mind? Ahh I am completely useless...

I should have asked for help. I just can’t do something on my own.

Bakit ganun na lang lagi?

Ganito na lang ba talaga?

Paulit ulit kong ipinikit ang aking mga mata, ngunit hindi ko na magawa yung nangyari kanina. Wala akong makita.

Dilim.

Naliligaw. Wala akong maputanayan sa aking sarili lamang.

If Vince is here, ano ang kaniyang gagawin?

. . . . .

Ganito na lang ba talaga ang aking magagawa? Trying to be someone that I am not?

I continued to wander in this forest that seems endless in my eyes. These tall tress with corpses hanged onto it.

Cass...

Naipikit ko ang aking mga mata.

Ngunit sa aking pagkagulat.

Nangyari ulit ang nangyari kanina.

I saw the two of them. Inilingon ko naman ang aking sarili sa direksyon kung saan ko sila nakita. Dahan dahan kong iminulat ang aking mga mata at kaagad namang nawala.

Binati naman ako ng mga matatangkad na puno.

Weird.

Hindi ko alam kung paano ko nagagawa yun, pero masaya ako dahil sinagot naman ang aking panalangin. Kaya ang dapat ko na lamang gawin ay puntahan ang direksyon na iyon. At sa pagkakataon naman na ito ay mukhang hindi na ako ganun maliligaw.

Nakaupo si Cass, at ang lalaki naman ay parang kung may anong ginagawa. Ang nakikita ko lamang ay ang hugis ng kanilang mga katawan at ang dilim.

That is something that I cannot understand myself. But left with no choice. I need to go to save my friend. I wandered through the forest. Matapos mangyari sa akin yun, yun na lang ang aking clue.

For experimentation, sinubukan ko ulit isara ang aking mga mata ngunit wala akong nakita.

AHH HINDI KO MAINTINDIHAN.

Ano ba ang nag titrigger nun?

Hindi ko rin maintindihan ang aking sarili pero kailangan ko muna mahanap si Cass. Mukhang nag iisa lang yung lalaki na kumuha sa kaniya.

I am hoping that he does not have any friends.

Nanatili akong alerto sa aking pag lalakad.

Baka mamaya mamatay agad ako dahil may infected na palang umatake sa akin ng hindi ko alam which is not my goal.

Inilalayo ko ang aking sarili sa bawat corner ng puno na makikita ko para magkaroon naman ako ng time to react in case na may mangyari ngang masama, it is better to be sure than die cluelessly.

Tahimik din akong gumalaw sa kagubatan na ito dahil ayaw ko naman na makuha agad ang atensyion ng lalaking yun.

Pedophile ba yun?

Eeeek, wag naman sana.

That’s a real horror if he is one.

He took the advantage of the panic, to satisfy his thirst. Disgusting.

That’s why I need to get there as soon as possible to save my precious Cass from that creep. Cass, is my only strength now and my motivation is proving to Vince that I can handle myself.

He have done so much to me at kahit hindi ko pa alam kung ano ang ikinagagalit ng mokong ay susubukan ko pa rin.

Wala naman nang makakapigil sa akin. Kahit subukan pa nila.

Saka hindi na ako natatakot. I will prevail and persevere.

“It will end quickly Elle,” I told myself.

Hanggang sa narealize ko na wala pala akong hawak na pwede kong ipang laban para depensahan ang aking sarili.

Ahh freak I need to find something to defend myself at least.

Nakakita ako ng tubo na kulay orange na pakalat kalat.

Kaagad ko itong dinampot at kaagad ko namang naramdaman na matigas ang tubo.

“Good,” wika ko sa aking sarili at kaagad naman akong tumayo at mas nakaramdam ako ng sense of security para sa aking sarili dahil ngayon may ipang lalaban na ako para sa aking sarili.

Patuloy akong naglakad at hinawi ko ang bawat sanga na humaharang sa aking daan at maya maya ay nakita ko ang isang bahay.

Isang abandonadong bahay.

Gawa ito sa kahoy at sira sira na ito.

Woah...

Mukhang narito nga si Cass at yung creepy na lalaki dito.

Dahan dahan naman akong naglakad papalapit at nagtago ako.

Mabuti na lang ay may makakapal na halaman na pwede kong mapagtaguan.

Dahan dahan naman akong kumilos at lumapit ako sa isang bintana sa lugar na ito.

I need to near on one of its windows. Kailangan ko makita kung nasaan si Cass, saan siya kinulong ng lalaking iyon.

Also I need to assess the situation myself.

Kailangan ko makapagplano kung paano ko papasukin ang bahay na ito. Paano ko siya aatake ng nakatalikod siya sa akin.

I want a sure win.

If they are a fighter.

Then I prefer more stealth than punching. But this guy seems to be dangerous to Cass, so I need to take him out for good.

But I just can’t kill a person.

Well, just render him unconscious that’s all.

-Raging Minds-